Psychoterapia nie pomaga

[Gość Kreator]

Mam zaburzenia osobowości mieszane. Od trzech miesięcy chodzę na psychoterapię psychodynamiczną, dwa razy w tygodniu, bo tak kazał psychoterapeuta. Nic. Zero. Totalny brak efektów, a nawet jest coraz gorzej. Po każdej sesji czuję się jeszcze gorzej niż przed. Podpisaliśmy kontrakt, ale to pic na wodę. Nie wierzę w skuteczność tego. Nie jestem psychologiem, ale myślę, że zaburzenia osobowości są nieuleczalne, tak samo jak alkoholizm i narkomania. Narkomanem czy alkoholikiem jest się do końca życia. Szczerze mówiąc, to nawet nie chcę się leczyć. Jest mi dobrze z tym dotychczasowym życiem. Poszłam na to z "musu", bo mi psychiatra kazał. Intelektualnie jest ze mną rewelacyjnie, mam inteligencję powyżej przeciętnej. Po co cokolwiek zmieniać? Komuś psychoterapia również nie pomaga? Podzielcie się doświadczeniami.

[mgr Kamila Krocz]

3 miesiące terapii to dość krótko, ponieważ zaburzenia osobowości zwykle potrzebują psychoterapii długoterminowej. Poza tym nie dziwię się, że terapia nie przynosi efektów, jeśli nie wierzysz w jej skuteczność i chodzisz na nią z przymusu. Tak nic nie uda Ci się wypracować.

[rafik54321]

Osobiście uważam że wszystkie psychoterapie są mega nieskuteczne. Sam chodziłem rok - bez efektu.

W mojej ocenie działają one na zasadzie efektu placebo - jeśli uwierzysz, pomogą, ale pomogą nie dlatego że coś zmieniłeś, czy coś cię uleczyło, tylko dlatego że wierzyłeś i uroiłeś sobie poprawę.
Mówisz o zaburzeniach osobowości, ale jakich? Mieszane - ok, ale z czego są pomieszane?

Jeśli nie wierzysz w terapię, uwierz we własne umiejętności. Czytaj o tym jak to leczyć. Bądź sam dla siebie psychologiem. Sam wytycz sobie terapię, sposób leczenia. Wtedy ci to pomoże ;)

[unna-1]

A mnie się wydaje, że psychoterapia jest potrzebna autorce.
Niby dużo czyta, interesuje się, ale to wszystko u niej jest poplątane.
Trochę przypomina hipochondryka. Znajdzie coś i już dopasowuje do siebie.

Jest szansa, że dzięki terapii trochę poukłada sobie w głowie, że zacznie patrzeć w przyszłość i odetnie się od przeszłości.
Ale by to się udało, to musi wierzyć w skuteczność leczenia.
Nie w to, że lekarz za nią wszystko zrobi, tylko w to, że z jego pomocą SAMA potrafi zmienić swoje życie tak, by normalnie funkcjonować.
Lecz jeśli jak pisze, nie chce nic u siebie zmienić, to kuracja nie na wiele się zda.

A może zmieni zdanie i zacznie poważnie myśleć o wyleczeniu?
Co z tego że jest inteligentna, skoro co i rusz ląduje w psychiatryku?
Nie radzi sobie z normalnym życiem, a powinna.

[Gość HansHans1]

Alkoholizm jest nieuleczalny i alkoholikiem jest się do końca życia?? Co za brednie! Mam kilku znajomych, którzy wpadli w mocny alkoholizm. Nieciekawie się z nimi działo, obraz nędzy i rozpaczy. Ale zabrali się za siebie i już od lat nie ruszają nawet jednej kropli alkoholu. Z alkoholizmu można normalnie wyjść, potrzeba tylko oczywiście odpowiednio silnej woli. Tak samo jak z nikotynizmu.

[Gość geekowska]

Dobrze Ci z dotychczasowym życiem? W sumie, w takim razie, czemu by je zmieniać? Jak to się mówi, każda odmienność jest na świecie potrzebna. Nie krzywdzisz ludzi, jeśli już, to oni Cię skrzywdzili i stąd Twoje uprzedzenia, zaburzenia.
Postaraj się być sobą. To jest najważniejsze.
By czuć się dobrze samemu ze sobą.
Nie ma co zmieniać na siłę.
Chęć do macierzyństwa, być może przyjdzie w swoim czasie. Myślę, że nie jest z Tobą tak źle jak mówisz. Może poprostu jesteś perfekcjonistką. Fakt, pewne zaburzenia zauważyłaś. Ale być może lepiej dać temu szansę minąć samemu. Z czasem delikatnie to się ustatkuje...
Pozdrawiam

[Gość Marianna82]

Tak jak piszą wyżej, każda zmiana jest potrzebna i niesie za sobą pewne wyzwania, które mogą okazać się bardzo korzystne dlatego polecam nie wstrzymywać się przed tym co niesie los.

[Złotarączka]

Jeśli nie chcesz nic zmieniać to po co zawracasz głowę psychiatrze i psychoterapeucie?