Rozpaczliwie potrzebuję motywacji

[Sara525]

Witam :). Mam prawie 18 lat. Z niepokojem spoglądam w przyszłość. Na koncie żadnych osiągnięć, wyniki w nauce przeciętne, brak wyraźnej pasji, choć mam parę zainteresowań. Od paru lat doskwiera mi taki stan. Zapalam się na krótko, angażuję w coś wszystkie swoje myśli, potem to porzucam, gdy pojawiają się pierwsze trudności. Mam dosyć. Chcę w końcu poczuć się spełniona, osiągnąć coś i dążyć do czegoś nieprzerwanie. Moje rozmyślania na temat tego problemu możnaby było zawrzeć w pokaźnych rozmiarów tomie. Jestem leniwa, niepewna siebie, przywiązana do swojej strefy komfortu (poza którą wykracza porażka ale i sukces)? Sama już nie wiem. Pragnę nauczyć się systematyczności i mechaniczności, by mieć poczucie, że intensywnie pracuję na swoją przyszłość. Obecnie żadne zajęcie nie trzyma się mnie dłużej niż miesiąc, próbowałam wielu rzeczy. Są takie, o których myśli nie opuszczają mnie z biegiem czasu. Jak osiągnąć sukces? Kto ma ochotę zabawić się w swego rodzaju coacha? Będę wdzięczna za każdą radę. Pozdrawiam.

[abccba]

moze jestes przemeczona na co dzien? ja mam tak,ze odczuwam wielki dyskomfort z powodu totalnego wyczerpania fizycznego,ktore nie wiem skad się bierze.podejrzewam,ze mogą to byc problemy natury zdrowotnej,moze tarczyca,hormony?przyjaciolka poradzila porobic mi podstawowe badania,ale ja nie mam do tego sily wlasnie;) wszystko sprawia mi trudnosc,nie moge się skupic,nawet napisanie tego posta wymaga ode mnie nadludzkiego wysilku...czytalas moze jakies poradniki motywujace,probowalas sztuki afirmacji?moze Tobie pomoże?

[Sara525]

Faszeruję się literaturą i jej hasłami. Działają, to prawda, ale na chwilę. Nakręcają mnie, zaczynam działać, ale wkrótce wracam do punktu wyjścia.
Pisanie celów na kartkach, podział na etapy i temniny, napędzające formułki bez używania słowa "nie" - to wszystko znam. Kolega polecił mi medytację, ale to trudne nie myśleć o niczym. Będę się starała nauczyć tej sztuki, choć jak na razie nie potrafię odrzucić od siebie zbędnych myśli. Sądzę, że to kwestia praktyki.

[Gość zła kobieta]

mam tak samo! gdy widzę ,że coś mi nie wychodzi i muszę się bardziej postarac to to olewam

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Sara napisałaś, że gdy tylko pojawiają się pierwsze trudności to rezygnujesz z rozpoczętych działań. Czy zastanawiałaś się dlaczego tak jest? Może chodzi tutaj o lęk przed porażką, obawą, że dalej sobie nie poradzisz. Jeśli tak rzeczywiście jest to możliwe, że sedno problemu tkwi w niskim poczuciu własnej wartości.
Co do tego, że często zmieniasz obszar swoich zainteresowań - to jeszcze nie jest nic złego. Wchodzisz dopiero w okres dorosłości, a on charakteryzuje się właśnie częstym eksperymentowaniem, testowaniem siebie w różnych rolach społecznych.
Pozdrawiam