Żal do rodziców chłopaka o rozstanie się z nm

[Gość Ala33]

Witam:) Pisze tu ponieważ od długiego czasu męczy mnie pewien problem. Przez 2 lata spotykałam się z chłopakiem, bardzo mi na nim zależało, jemu na mnie też. Myślelismy o sobie całkiem poważnie. Wszystko układało sie dobrze. Az pewnego dnia niespodziewanie mnie zostawił. Okazało się, ze to zasługa jego rodziców, ktorzy nagadli na mnie dziwnych rzeczy. Dodam, ze miałam z nimi dobre kontakty zawsze i bardzo ich lubiłam. Mój swiat się wtedy zawalil, nie mogłam sobie poradzić z tym rozstaniem. Bardzo się załamałam, nie mogłam spać, jeść, pracować. On nie chcial mnie widziec. Wyjechałam na kilka miesięcy. W tym czasie mieliśmy kontakt i oboje doszliśmy do wniosku, ze chcemy byc ze sobą. Poprosił, żebym wrócila. Bardzo chciałam ale bałam się reakcji jego rodziców. Zaryzykowałam ale.... No własnie tu jest problem. jestem z nim nadal, kocham go ale nie potrafie im wybaczyć tego co się stało. Odcięłam się zupełnie, nie mam z nimi kontaktu. Mimo wielu zaproszen nie chodze tam. Praktycznie zero kontaktu. Jest mi z tym zle, gdyz wczesniej mialam z nimi bardzo dobry kontakt, czesto bywalam u niego. Planujemy ślub, wiem, ze on chce się oświadczyc. Ciesze się, jednak starsznie męczy mnie ta cała sytuacja. Nie potrafie się przełamac, isc, rozmawiać z nimi. Czuje się obca dla nich. Mam jakąś blokade. Wiem, ze to glupie, bo to jego najblizsi. Co mam zrobić???? strasznie sie męcze

[Gość doga]

Ala myslę że powinnaś spotkać się z rodzicami ,bądz co bądz ,przyszłego męża.Byc moze chcą Ci wyjaśnić dlaczego tak postąpilli .,a nawet jeśli nie ',to i tak kiedys bedziesz musiała się z nimi spotkać,
Będziesz zyła z ich synem nie z nimi.,nie musisz ichkochac wystarczy jak będziesz utrzymywała z nimi poprawne stosunki.
Wiekszy problem ...czy Twój przyszły mąż bedzie bardziej z rodzicami niz z Tobą.,warto o tym pogadać,jeszcze przed ślubem......bo jeżeli dorosły mężczyzna jest pod wpływem rodziców ,to żaden związek nie ma szans.

[irlandzka_koniczyka]

Po pierwsze to głupie,że rozstaliście się,bo jego rodzice tak chcieli i za wszelka cenę do tego dążyli aż się im udało.....
Twój mężczyzna musi dorosnąć, musi wiedzieć,że takie zachowanie jest dziecinne, a gdzie zaufanie i gdzie znajomość? Przecież mówisz,że byliście ze sobą już 2 lata.... Tak jak napisała przedmówczyni musisz z Nim porozmawiać o tym,żeby więcej takich sytuacji nie było.
Pytasz c zrobić jak sobie z tym radzić.... Jedź porozmawiaj i powiedz im również,że masz żal o to jak się zachowali, bo to nie jest normalne,żeby ingerowali w wasze dorosłe życie...
A potem ? Sama zobaczysz jakie oni będą mieli do ciebie nastawienie, może akurat w porządku. Z resztą przecież to Wy macie żyć dla siebie a nie dla rodziców.... I PRZEDE WSZYSTKIM NIE Z NIMI, TO JEST WASZE ŻYCIE.
Powodzenia :)

[pinessska]

moi rodzice nie akceptowali mojego partnera, uwielbiali go do czasu kiedy nie został moim partnerem. uważali ze jako przyjaciel ok, jako chlopak nie. nie przeszkodzilo nam to, choc moi mieszali... i to bardzo... najwazniejsze jest czeo ty i on chcecie. jezeli uczucie jest szczere i prawdziwe, z czasem sie przekonaja, albo zaakceptuja. decyzja o byciu razem lub tez nie powinna nalezec do was

[Gość asiol877]

Nie musisz tam chodzić i czuć się w jakikolwiek zobowiązana w stosunku do nich po tym, jak się zachowali.Pokaż im,że masz swoje zdanie,swoje życie i oni muszą to uszanować.Nie można przejść do porządku dziennego i gościć się z kimś w takiej sytuacji tak,jakby się nic nie stało.To im powinno być głupio,nie Tobie.Pozdrawiam.

[Komercha]

no tak ale oni planują ślub? To jak Ty sobie to wyobrażasz, że spotkają sie dopiero przy stole weselnym?

[Gość asiol877]

No wiesz, moim zdaniem to raczej oni powinni wykonać pierwszy krok...Dlaczego to ona ma tam iść i się płaszczyć?!

[ally1]

Pomimo wszytsko powinnaś się u nich pokazać na wzgląd swojego partnera. To na nim ci zależy a to są w końcu jego rodziciele. Może nie bedzie aż tak źle, powinnaś sprawdzić i się przełamać nikt nie mówi, że musisz ich tam wielbić

[Gość Xylene]

Witaj! Mialam I nadal mam podobna sytuacje do twojej Tesciowie robili co mogli zeby Zniszczyl moj zwiazek ( jestem w zwiazku 14 lat) epogeum nastapil kiedy uwczesny narzeczony I ja wzielismy slub ( nie pojawili sie) od ok 8 lat jestesmy odcieci( nie umiemy wybaczyc) przeszlam wiele az za.

[Gość Ala33]

No i jak radziłyście poszłam i jakoś przezyłam, zrobiłam to dla niego oraz żeby w końcu sie przekonać, przełamać. Nie czułam się najlepiej, bo od 1, 5 roku nawet słowa z nimi nie zamieniłam. Ale chociaz wiedzą, ze mamy swoje zycie, swoje zdanie. tym bardziej, ze on sie bardzo zmienił po tym wszystkim, spędza ze mna każda wolną chwilę, rodziców widzi rzadko, a nie jak kiedys duzo im opowiadał. także żyjemy bardziej już swoim życiem. Zamierzam chodzic ale narazie jedynie na wieksze okazje a kiedys moze....

[Gość doga]

Zrobiłas pierwszy krok.,Alu.,pokazałaś klase.Powodzenia i duzo szczęścia.!.

[Gość Mała__MI]

poszłaś pokazałaś kto jest bardziej dorosły. Tu nie chodzi oto aby się płaszczyć, ani całować w d****. Tu chodzi pokazanie zobaczcie jestem ponad wami.

[Gość Xylene]

Wedlug tego co ja przezylam to napisze ze nie warto;( ja dawalam szanse a tesciowa szukala okazji zeby pokazac swoje, na poczatku tez byla taaaka milutka.

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Alu bardzo dobrze, że przełamałaś się i byłaś u rodziców swojego chłopaka. Nie musisz od razu być w super relacji z przyszłymi teściami, ale warto zachowywać przynajmniej poprawne stosunki, gdyż każdy kryzys z rodzicami/teściami może przekładać się na Wasz związek. Przede wszystkim dla swojego dobra powinnaś postarać się wybyczyć im to co się zdarzyło.
Pozdrawiam

[Gość Jajaga]

Wybyczyć się raz na jakiś czas zawsze warto. Ja to nazywam ładowaniem akumulatorów.

Natomiast co to znaczy wybaczyć dla swojego dobra? Czasem wybaczenie nie ma nic wspólnego z dobrem, bo narażamy się na na nowe ataki i niechęć, a bywając w nieprzyjaznym domu dostarczamy pretekstu. Lepiej unikać, nie boczyć się, nie wypominać, ale nie stwarzać im okazji. W końcu to oni zawinili i powinni zadbać o odbudowanie relacji, a jeśli tego nie chcą to po co w ogóle się nimi zajmować, czy wybaczać.