Częsty płacz u pierwszoklasisty

[Gość fabi]

Witam.
mam problem z 7 letnim synem. Chłopak bardzo często płacze jak nie może sobie z czymś poradzić, jak ktoś się nie chce z nim bawić, jak się podniesie na niego głos czy mu się czegoś zabroni. Każda krytyka, nawet najmniejsza kończy się płaczem. Nigdy nie był bity czy cieleśnie karany za jakiekolwiek przewinienia. Dziś wychowawczyni chciała mu pomóc przy pracy manualnej - syn nie chciał, ale po chwili nie mógł sobie poradzić i pojawiły się łzy. Nauczycielka opowiedziała mi to i powiedziała, że to nie pierwszy raz. Dodam, że jest bardzo samodzielny i zaradny a problem pojawił się kilka miesięcy temu. Wcześniej chodził do zerówki i nie było takiego problemu. Proszę o pomoc.

[Sonia]

może ma jakiś problem np. z rówieśnikami?

[Natalia Bator]

Mozliwe, że syn nie radzi sobie ze stresem i nie panuje nad emocjami. Płacze jak nie może sobie z czymś poradzić, kiedy ktoś nie chce się bawić itp. - traktuje to jako pewnego rodzaju przeszkodę, której nie może pokonac i reaguje na to płaczem, jako formą obrony. Moze to wynikać z nadmiernej ambicji syna - chce sobie radzić sam tak jak w przypadku zajęć w szkole, ale kiedy mu nie wychodzi ogarnia go żal i stąd łzy, zwłaszcza, że napisałas, że syn jest zaradny i samodzielny. Myslę, że źródłem płaczu jest własnie chęć pokonywania przeszkód samemu i kiedy tak się nie dzieje reaguje bardzo emocjonalnie. Możliwe, że problem nasilił się w szkole (wcześniej mogło go nie byc lub nie był zauważalny), bo syn wie, że jego praca jest oceniana, chce być jak najlepszy i stresuje się, że coś mu może nie wyjść. Warto się zastanowić czy syn nie jest za bardzo ambitny. Dobrze by było gdybyś porozmawiała z synem, że czasem coś wychodzi nam świetnie, czasem coraz słabiej i że nie jest to powód do płaczu, że czasem warto dać sobie pomóc, bo wtedy będziemy wiedzieli na przyszlość jak postepować. Zwróć uwagę na ambicje syna, czy umie znosić porażki i czy szkoła nie wywiera na nim zbyt dużego stresu. Jesli tak się dzieje, dobrze by było porozmawiać z psychologiem dziecięcym, ponieważ stres i emocje mogą się nasilać i z czasem prowadzić nawet do tików nerwowych. Powodzenia!

[Pomocna]

pamiętam jak moja młodsza siostra tak się zachowywała. Przeszło jej samoistnie. Fakt bło cieżko bo nie dość że nie chciała pomocy to była jeszcze zawzięta i uparta ale jakoś jej przeszło. Teraz radzi sobie świetnie

[sindy81]

może to własnie wbicie dziecka w ambicje i jak mu cos nie wychodzi wtedy jest placz i nerwy?

[dadaaria]

ja mysle ze trzeba z nim rozmawiac i pokazywac ze raz sie wygrywa raz przegrywa moze to faktycznie kwestia ambicji a moze porozmawiac z pania jak sie zachowuje wsrod innych dzieci czy bawi sie z nimi czy moze stoi z boku bo to tez moze byc istotne

[PawiePiórko]

ja sama taka byłam:) Jak co mi nie wychodziło to siedziałam, płakałam ale nie rzuciłam tego. Lubiałam i lubię sama do wszystkiego dochodzić. Jako dziecko nikt jakoś specjalnie nade mną nie stał i nie kazał być najlepszą. Po prostu taka jestem że jak coś zacznę to muszę skończyć.

[RockBaby]

może porozmawiaj z nim, powiedz że nie musi być najlepszy, że ważne by się starał.

[Asioook]

może niech mąż z nim porozmawia, powiedzcie że nawet jak nie uda mu się czegoś zrobić to i tak będziecie go kochać. To ważne by czuł, że i tak będziecie dumni z niego.

[Panda]

moze sie boi i stresuje ze cos mu nie wyjdzie zrobi zle i nie bedziesz zadowolona?

[Rubinowa]

a może wywieracie zbytnią presję na niego i dlatego tak się denerwuje

[Kaja]

całkiem możliwe moze warto zeby dziecko porozmawialo z psychologiem bo nie mozna tego tak zostawic

[Gość Piwonia]

zaprowadź dziecko do psychologa dziecięcego, on z nim porozmawia i może Twój syn się przed nim otowrzy

[RockBaby]

może pokaż mu jak sobie radizć ze strsem?

[muszka19]

ja w podstawowce mialam takiego chlopaka jak dostal 4 to plakal ze nie 5 bo musial byc zawsze najlepszy - moze o to chodzi?

[Gość Mauritius]

całkiem możliwe że to to, dlatego trzeba wytłumaczyć, że po pierwsze nie zawsze się ma to co się chce, po drugie, że wcale nie musi być najlepszy, po trzecie że czasami nawet jak się bardzo stramay to i tak nam nie wychodz

[Tarja]

Zgadzam się z koleżankami, które wcześniej pisały. Wygląda to na to, że syn jest bardzo ambitny, chce byc najlepszy, a do tego nie panuje nad stresem i nad emocjami. Musisz uważać, bo stres i płacz przez krytykę na tle nerwowym może doprowadzić do tików nerwowych. teraz jest w pierwszej klasie, a z kazdym rokiem może być gorzej - więcej nauki, obowiązków i ogólnie przedmiotów, a przeciez raz dostanie się 5 raz 2 i trzeba umieć znosić porazki. Może zastanówcie się nad rozmową syna z pedagogiem, aby zrozumiał, że to, że czasem nie jest się idealnym nie znaczy, że jest się gorszym. nauka nauką, ale też musi wiedzieć, że jest czas na zabawę i że nie ma co rozczulac się nad niepowodzeniem. Możecie także sprawdzić jak reaguje na przegrane. Grajcie z nim w piłke, albo jakieś gry i nie dawajcie mu for. Niech przegra raz czy drugi, zobaczcie jak reaguje. Jeśli bardzo to przezywa, drży, płacze, nie potrafi znieść przegranej, to wydaje mi się, że warto zasięgnąć porady specjalisty, bo potem może być gorzej i pojawi się złe samopoczucie albo zniechęcenie do szkoły czy sportu. chce być samodzielny - to akurat dobrze świadczy, ale musi zrozumiec, że to, że sobie nie radzi jest czymś naturalnym, musicie z nim to wypracować.

[Deanerys]

może za mało go chwalicie i stąd ta jego ambitność.