22 lata niedługo, czuję się ograniczana przez rodziców

[oola_00]

22 lata skończę na początku nowego roku, czyli już niedługo. Nadal traktują mnie jak dziecko. Jak przy stole powiedziałam, że w 11 roku był taki sam układ kalendarza taki jaki w nowym roku ma być to słyszę od siostry: rany, czy tobie głowa nie pęka? Mama na to, czy mam aspergera? Tata, że takie rzeczy jestem w stanie spamiętać. Albo pytam się o dawnego znajomego taty, chce się upewnić czy to ten sam pan co jest wdowcem, co ma córkę z tego małżeństwa. To tata na to, że dogłębnie się wypytuje. O kurde tylko zapytałam się czy to ten o którym myślę to wszystko nie o jego rodzinę jak najdokładniej. Albo coś o mojej siostrzenicy wspomniałam, że z kolegą w przedszkolu coś tam to mama na to, żebym nie wracała do tego. Przecież to przyjemna chwila siostrzenicy z kolegą a nie bójka. Co innego gdybym wspominała o rzeczach typu rozwód, poronienie, ogólnie bardzo intymnych to mama moglaby zareagować, ale takto to coś złego jak to mówiłam.
Dalsza rodzina, ciocie, wujki, kuzyni wierzą często we mnie, podziwają za dobrą pamięć, że pamiętam o urodzinach, świetnie radzę sobie na studiach.

Albo ojciec mi gada, że nie powinnam na etapie studiów poznać chłopaka, bo skończę jak kuzynki, jedna w wieku 16 lat urodziła syna, inne w podobnym wieku do mnie zaszły w ciążę. Tata patrzy w sumie na ich wiek i jakie szkoły pokończyły, że nie są po studiach tylko jedna po gimnazjum, inne po szkołach średnich, technikum. 

Co mam zrobić? 22 lata prawie, w akademiku mieszkam, kolegów mam w internacie. Mama cieszy się, że mam towarzystwo, że mam z kim rozmawiać, staram się większość rzeczy na studiach w 1 terminie zaliczać.

[Javiolla]

W dniu 26.12.2021 o 10:18, oola_00 napisał:

rany, czy tobie głowa nie pęka?

Ale co w tych słowach jest nie tak? Serio pytam... siostra nie ma takiej wiedzy jak Ty, toteż z zazdrości coś palnęła. Może warto było to uznać za komplement? 

W dniu 26.12.2021 o 10:18, oola_00 napisał:

Mama na to, czy mam aspergera? Tata, że takie rzeczy jestem w stanie spamiętać.

Tutaj też nie widzę katastrofy, bo z mamą wdałabym się w dyskusję skąd zna Aspergera i czy też go ma lub zna kogoś kto ma ? a tata być może to powiedział z powodu podziwu, że jesteś w stanie to wszystko spamiętać. Osobiście nie widzę tutaj nic niewłaściwego.

W dniu 26.12.2021 o 10:18, oola_00 napisał:

To tata na to, że dogłębnie się wypytuje.

Bo się dopytywałaś dogłębnie ?  Nie chciał odpowiedzieć, miał do tego prawo, tak samo jak Ty miałaś prawo zapytać. 

W dniu 26.12.2021 o 10:18, oola_00 napisał:

Co mam zrobić? 22 lata prawie, w akademiku mieszkam, kolegów mam w internacie. Mama cieszy się, że mam towarzystwo, że mam z kim rozmawiać, staram się większość rzeczy na studiach w 1 terminie zaliczać.

Zanim się ustosunkuję do powyższego to zapytam: na czym polega to tytułowe ograniczenie? Bo z postu to nie wynika, ale za to wynika bardzo niska samoocena i chyba nieco infantylności. Czujesz się prawdopodobnie niedoceniana przez rodzinę, przez co szukasz u nich atencji i starasz się sprostać ich oczekiwaniom by się przypodobać.  Tak ja to odbieram. A co zrobić? Zająć się podwyższaniem poczucia własnej wartości, dojrzeć i zacząć żyć dla siebie samej.