Dlaczego ciągle sama

[Gość Anna 1234]

Witam, życie znalazło mnie na jakimś zakręcie... a ja nawet nie mam prawa jazdy ? Samotność nie dopadała mnie nagle, gryzła i żuła mnie powoli aż dopięła swego. Zastanawiam się czy jestem zwyczajną neurotyczką czy mam już fobię społeczną. Nie pozostał mi nikt na tym świecie, absolutnie nikt... Uciekłam w pracę w miarę możliwości, by zapełnić wolny czas z którym nie wiedziałabym co zrobić... Telefon zawsze milczy, jedynie przy okazji świąt dostanę życzenia np. z mBanku.. ? Mam konto na portalu społecznościowym ale z nikim tam nie koresponduję .... w ubiegłym roku skończyłam 31 lat, nie mam dzieci, nie jestem po rozwodzie, nie zażywam narkotyków, więc o co chodzi?? Kiedyś: pełna życia, uśmiechnięta i pewna siebie kobieta... teraz szara mysz w dodatku ze zgryźliwym i sarkastycznym poczuciem humoru... Czy szukam kogoś? Brakuje mi jakiejś duszy, która powie mi JAK wziąć się w garść, zmotywuje do działania, akceptacji lub po prostu rozmowy

[Gość Kasmi]

Chyba się pogubiłaś w życiu. Musisz zrobić sobie rachunek plusów i minusów. Może być na kartce. Najważniejsze abyś miała tego świadomość co jest Twoją dobrą lub mocną stroną a co nieco słabszą.

Później masz 2-3 możliwości. Starasz się popracować nad słabszymi stronami swojego ja lub starać się je wykluczyć lub po prostu o nich zapomnieć.

Trudno powiedzieć czy sama się zadręczasz i wymagasz zbyt wiele czy może po prostu zbyt mało się cenisz. Tak on-line trudno kogoś ocenić.

Najczęściej ludzie zbyt wiele od siebie wymagają lub zbyt wiele oczekują od innych.

Myślę, że najlepszym rozwiązaniem byłoby na początek wyjście w ładną pogodę gdzieś do parku czy ogrodu botanicznego. Starać się być pogodnym i odrobinę uśmiechać się do sąsiadów czy znajomych z pracy.

Później gdy otworzą kawiarnie wyjść gdzieś na kawę z ciastkiem zagadnąć do kogoś w kolejce czy przy sąsiednim stoliku. Nie od razu Kraków zbudowano ale małymi kroczkami otworzysz się na ludzi.

Nie piszesz nic co spowodowało taką samotność. Bez wątpienia nie nastała od razu i miała jakieś przyczyny. Trudno coś poradzić bez dokładnego zgłębienia powodów osamotnienia. Jednak "wyjście do ludzi" życzliwość wobec innych i uśmiech może zdziałać cuda.

Jesteś w idealnym wieku aby stworzyć coś nieulotnego ale daj sobie szansę a nadmierne przepracowanie nie jest dobrym sposobem na liczne grono znajomych. Wciśnij nieco pedał hamulca życiowego i wykrój jakiś skrawek czasu z doby tylko na relaks najlepiej na świeżym powietrzu i dbaj aby nie podkradać samej tego czasu.

Dość szybko powinnaś zauważyć pozytywne zmiany.

[Gość Kasia]

Myślę, że zacznij od tego czego oczekujesz? Jakiej relacji, na czym miałaby się opierać, co by Tobie i drugiej stronie dawała? 

Wiele osób mówi żeby się zmieniać, ale znam wiele osób które posiadają toksyczne cechy a mają towarzyszy życia, właśnie dlatego że wiedzą kogo szukają i są z nimi kompatybilni. 

Tak więc, kogo byś chciała, jakiej relacji, co miałaby Ci dać, drugiej stronie? . Zapisz to,pomaga. 

Potem działaj, jak wiesz czego konkretnie chcesz to już połowa sukcesu. 

Zapisz się na jakieś forum, napisz do kogoś, pójdź na spacer, podejmij inicjatywę. Jak robisz to z serca, to nawet jak nie dostaniesz odzewu, dostaniesz od kogoś innego, to się zwróci ?

[Gość Wronki]

I tak Nowy Wiśnicz albo pijarska Nowy Sącz 

[Javiolla]

W dniu 27.04.2021 o 15:28, Gość Anna 1234 napisał:

teraz szara mysz w dodatku ze zgryźliwym i sarkastycznym poczuciem humoru... 

Teraz, czyli kiedyś tak nie było? To dlaczego masz teraz takie poczucie humoru, czym to jest spowodowane?