Czy ideał istnieje?

[laurette]

8 minut temu, Gość Agnieszka28 napisał:

 Boję się, że już nikogo innego tak dobrego nie spotkam, że będę sama, że nie będę umiała się otworzyć

Wiele osób po rozstaniu się tego obawia. A jednak wchodzą w nowe związki i życie się układa. 

Musisz myśleć nieco pozytywniej. Nie masz wyjścia. Odważ się .

Z czasem zapomnisz na tyle że nie będzie Cię to obchodzić. Zupełnie na luzie będziesz o tym mówić czy myśleć. Emocje chyba więc jeszcze nie opadły. Być może dlatego że im nie pozwalasz. 

[Javiolla]

Za dużo się boisz. Co z tego, że go spotkasz? Ja spotykam czasem osoby, których bym nie chciała spotkać z różnych powodów, ale trudno. Zyją tak jak i ja, chodzą po mieście jak i ja... jak tysiące innych ludzi i tyle. Dlaczego niby miałabyś już nikogo innego nie spotkać skoro jest miliony facetów w kraju? Narazie nie dajesz im szansy, bo się zafiksowałaś na jednym niedostępnym facecie.  To są niczym nieuzasadnione lęki. Warto to sobie uświadomić.

Teraz trudno Ci wyjść z obsesji bo za długo w tym tkwiłaś. Podejrzewam, że tyle samo czasu musisz mieć aby z tego wyjść.  Nie sądzę też, że nie umiesz ... sądzę, że nie chcesz, bo się boisz. Wiele naszego "nie umiem" jest pokierowane lękiem i obawami. Moze zacznij od uporania się z tym właśnie.

[Gość prawictwo]

4 minuty temu, Javiolla napisał:

...Moze zacznij od uporania się z tym właśnie.

np ty możesz sie uporać z czymś.

[laurette]

22 minuty temu, Javiolla napisał:

 Ja spotykam czasem osoby, których bym nie chciała spotkać z różnych powodów, ale trudno. Zyją tak jak i ja, chodzą po mieście jak i ja... jak tysiące innych ludzi i tyle. Dlaczego niby miałabyś już nikogo innego nie spotkać skoro jest miliony facetów w kraju? Narazie nie dajesz im szansy

Chyba z reguły tak właśnie jest że jak się nie chce kogoś spotkać to się go spotka.. los bywa przekory. 

Ale autorko, pora przestać się tak pesymizować. Nie wiesz co Cię jeszcze czeka. A miłość potrafi przyjść niespodziewanie. 

Dużo tu dostałaś mądrego słowa. Pora naprawdę zakończyć ten etap definitywnie. 

[Gość Agnieszka28]

Bardzo Wam dziękuję. Postaram się już o nim i o tej całej przeszłości nie myśleć. Choć nie będzie to łatwe, bo przychodzą dni kryzysu, wielkiej tęsknoty, wspomnień i rozkminiania jak było, a jak mogło być itp. i ciężko tak szybko wyrzucić to wszystko z głowy. Nie wiem już jaki znaleźć sposób, żeby pozbyć się tych wszystkich myśli, tej tęsknoty, próbuję, naprawdę próbuję wyrzucić to z siebie i nie myśleć, ale to jest silniejsze ode mnie. Najgorsza jest ta tęsknota za nim i za tym szczęściem który z nim miałam. Teraz nawet tracę motywację do wszystkiego i przestałam wierzyć w siebie, obwiniam się za wszystko i mam wrażenie, że moje życie nie ma teraz sensu. Nie umiem żyć w samotności, a boję się, że już nie będę potrafiła kogoś innego pokochać. Wiem, że teraz nie jestem na to gotowa, na nowy związek, bo ciągle on jest w moim sercu. Nie umiem wziąć się w garść, raz jest dobrze, a raz źle i nie wiem czy po rozstaniu takie huśtawki to są normalne. Nie mam w nikim wsparcia i pomocy. Już nie daję rady. Wiem, że sporo tu dostałam bardzo dobrych rad i wsparcia za co Wam z całego serca dziękuję. Postaram się je wdrożyć w życie, ale nie wiem czy mi się to uda.

[Gość Loraine]

1 godzinę temu, Gość Agnieszka28 napisał:

Bardzo Wam dziękuję. Postaram się już o nim i o tej całej przeszłości nie myśleć. Choć nie będzie to łatwe, bo przychodzą dni kryzysu, wielkiej tęsknoty, wspomnień i rozkminiania jak było, a jak mogło być itp. i ciężko tak szybko wyrzucić to wszystko z głowy. Nie wiem już jaki znaleźć sposób, żeby pozbyć się tych wszystkich myśli, tej tęsknoty, próbuję, naprawdę próbuję wyrzucić to z siebie i nie myśleć, ale to jest silniejsze ode mnie. Najgorsza jest ta tęsknota za nim i za tym szczęściem który z nim miałam. Teraz nawet tracę motywację do wszystkiego i przestałam wierzyć w siebie, obwiniam się za wszystko i mam wrażenie, że moje życie nie ma teraz sensu. Nie umiem żyć w samotności, a boję się, że już nie będę potrafiła kogoś innego pokochać. Wiem, że teraz nie jestem na to gotowa, na nowy związek, bo ciągle on jest w moim sercu. Nie umiem wziąć się w garść, raz jest dobrze, a raz źle i nie wiem czy po rozstaniu takie huśtawki to są normalne. Nie mam w nikim wsparcia i pomocy. Już nie daję rady. Wiem, że sporo tu dostałam bardzo dobrych rad i wsparcia za co Wam z całego serca dziękuję. Postaram się je wdrożyć w życie, ale nie wiem czy mi się to uda.

Daj sobie czas na poukładanie wszystkiego w głowie. Tęsknota czasami jest po rozstaniu gdy człowiek się bardzo angażował, wierzył że to coś na przyszłość. Nie zawsze się udaje, ale to nie znaczy że nigdy już nie spotkasz wartościowego faceta ? Żeby było ci łatwiej się ze wszystkim pogodzić, zrozumiec siebie , tym bardziej że nie masz w nikim wsparcia, skorzystaj z psychologa. Nic nie stracisz, możesz tylko zyskać. pomoże ci uporać się z emocjami, z tą całą sytuacją. Będzie ci łatwiej. Zyczę ci dużo zdrowia i siły. Pzdr

[laurette]

Ja również życzę powodzenia i pomyślności w przyszłości. 

Daj sobie czas. Pewne rzeczy nie mina ot tak. Musi minąć pewien czas i musimy się z pewnymi myślami oswoić. Ale po złych chwilach nadchodzą te dobre, lepsze.

Trzymaj się Agnieszko ?