Dorosła siostra chorego brata

[Gość MatyldaMa]

Hej,
Czy jest tu też ktoś kto ma przewlekle chore rodzeństwo?
Chciałam wymienić się doświadczeniami, zapytać jak sobie radzicie
Ja mam 28 lat, mój brat jest starszy o 5 lat. Ma nerwice natręctw, zaburzenia zachowania, od wielu lat. Domem zajmuje się głównie mama, tata ma taki zawód, że od zawsze był kilka dni poza domem. Ja od niedawna też pracuję poza moim miastem na niecały etat, więc część czasu jestem tam, część tu. Męczy mnie atmosfera w domu rodzinnym, zauważyłam, że staram się coś tam pomagać, a i tak mama się czepia. Myślę, że podświadomie, staram się jakoś pomóc, zła jestem, że mój tata, raz że ma taki zawód i wszystko spadło na mamę- co z kolei też nie wpływa na mnie dobrze, a dwa, że on niestety nie ma takiej inteligencji emocjonalnej (?), nie umie odpowiednio rozmawiać, jest za nerwowy. Ja obecnie jestem sama (tzn. nie mam faceta) , nie czuję się też zbyt szczęśliwa. Póbuję sobie też ułożyć jakoś życie zawodowe. Na szczęście ostatnio trafiła mi się ta praca w innym mieście, mimo iż dosyć wymagająca i średnio pasuje do mojego charakteru ( ale w moim zawodzie ;) to cieszę się, że pobędę trochę sama.

[Gość do autorki]

Brat się leczy?

[mgr Kamila Krocz]

Życie i mieszkanie pod jednym dachem z rodzeństwem, które jest przewlekle chore (fizycznie i/lub psychicznie), to na pewno sytuacja bardzo trudna, obciążająca emocjonalnie. Najtrudniej w Waszej rodzinie ma i tak mama, która przejęła na siebie wszystkie obowiązki związane z prowadzeniem domu, jak i opieką nad chorym synem. Ojciec ma pracę, może realizować się zawodowo, odpocząć w pracy od trosk rodzinnych. Ty jesteś już dorosłą kobietą, która również powoli układa swoje życie, czy to zawodowe, czy osobiste. Możliwe, że w niedalekiej przyszłości wyfruniesz z gniazda rodzinnego. Natomiast mama dźwiga na sobie ciężar opieki nad chorym i niesamodzielnym synem. Czy brat leczy się systematycznie? Czy mama może liczyć na czyjeś wsparcie, chociażby emocjonalne, np. ma jakąś przyjaciółkę, z którą mogłaby wyjść na kawę, porozmawiać, chwilę odetchnąć od prozy życia?

[kingak2]

Nie piszesz jakie problemy na co dzień sprawia Twój brat. Każdy chciałby mieć szczęśliwą rodzinę bez trosk i problemów, ale niestety to się rzadko zdarza. Czy Twoje złe samopoczucie jest związane wyłącznie z chorobą brata? Myślę ,że chcesz uciec od atmosfery w domu , ale nie wiem , czy jest ona związana tylko z chorobą brata. Jesteś młoda i masz prawo do własnego życia. Pomyśl najpierw o sobie, postaraj się być szczęśliwą . Domem i tak zajmuje się mama . Jeżeli jest przykra wobec Ciebie , to może to wynikać , albo z jej charakteru , albo z nadmiaru obowiązków lub przeżywania choroby syna. Ty za to nie odpowiadasz. Musisz pomyśleć o sobie , a wtedy bardziej będziesz mogła pomóc rodzinie.