Już nie wiem jak mam reagować

[sabawera95]

Mam 20 lat i siostrę o 7 lat młodszą, która cały czas mi dogryza. Chodzę do psychologa i dopiero stawiam pierwsze kroczki by być pewniejsza siebie. Poruszyłam temat z psychologiem, że mądrość to nie tylko oceny w szkole jakie się ma ale też doświadczenie z życia. Po tej rozmowie czułam się pewniejsza w tej kwestii, ponieważ psycholog utwierdziła mnie w przekonaniu, że przez cały czas odkąd siostra mi w tej sprawie dogryza miałam rację. Jednak do tej pory wraz mnie rusza to, że ona burzy mi tą świadomość którą podbudowała mi psycholog. Moja siostra ma 14 lat, ale naprawdę mnie to męczy, w dodatku moja mama myśli podobnie w tym, ze oceny pokazują to jak bardzo jest się mądrym. Proszę o radę nie licząc takiej bym porozmawiała na ten temat jeszcze raz z psychologiem bo na pewno to zrobię.

[Gość margolcia_63]

To z czym się mierzysz w relacjach z matką i siostrą to relacyjność. Dość powszechna ale niejednoznaczna postawa. Polega na porównywaniu się, odnoszeniu do kogoś.
Z jednej strony, nie sposób kompletnie nie poddawać się ocenom, z drugiej strony to równia pochyła do destrukcji. Ponieważ zawsze będą lepsi mądrzejsi, b. urodziwi, czy bogaci. Pal licho jak prowadzi to tylko do frustracji relacyjnych osób. Gorszą opcją, że takie osoby mają tendencję do dyskredytowania osób z którymi się porównują po to by osiągnąć choć chwilowe samozadowolenie.
W skrajnych przypadkach może mieć to powodować realne działania na niekorzyść osób z którymi się porównują.
Mechanizm jest dość prosty, łatwiej coś ściągnąć w dół niż piąć się do góry.
W twojej rodzinie prawdopodobnie ma miejsce rywalizacja o względy rodziców i siostra stosuje taki mechanizm już na ciele swojej siostry, czyli twojej.
Żeby ci przybliżyć, jeśli miałaś byś dziecko np. z zespołem Downa to była byś szczęśliwa, że w jakimś zakresie jest w ogóle samodzielny. Jeśli dziecko jest bez obciążeń genetycznych to można się spodziewać, że będzie zdrowe i sprawne fizycznie i psychicznie.
Nakład pracy ze strony dziecka i rodziców w tych dwóch sytuacjach jest nieporównywalny.
Co z tym zrobić, można budować swoją autonomię i cieszyć z tego co się ma i współczuć takim ludziom bo to w zasadzie nie oni są winni tylko niewłaściwa postawa rodziców od najmłodszych lat życia dzieci, jak nagminne porównywanie ich z innymi.

[Gość DarkRivers]

Moim zdaniem to nie powinnaś dawać się tak upokarzać dla młodszej siostry. Jakby nie patrzeć to, dzieli was nawet spora różnica wieku. Według mnie Twoja siostra powinna już dobrze sobie z tego zdawać sprawę i podchodzić do Ciebie z należytym szacunkiem, a nie na każdym kroku Tobie tylko sprawiać przykrość, poprzez takie głupie porównania. Pamiętaj, że jesteś starsza, a co za tym idzie, masz już większe pojęcie o życiu niż ona. Twoja siostra ma po prostu nie wyparzony języki i rodzice powinny ją lepiej wychować. Lub zrób to Ty. Zanim nie jest na to, jeszcze za późno ^-^

[sabawera95]

Moja siostra ma niewyparzony język tylko wtedy kiedy rodzice tego nie słyszą a jak jej coś odpowiem by zamilkła to jak się zdenerwuje to wszystko przekręca rodzicom tak aby to mi się oberwało a nie jej.