Skocz do zawartości
Forum

Lęk przed szkołą


Gość nieszczesliwanastoprocent

Rekomendowane odpowiedzi

Gość nieszczesliwanastoprocent

Bojee sie po kazdym weekendzie wrocic do szkoly.. Poniewaz nie jem jak powinnam..
Juz dluzszy czas jeem tylko i wylacznie jablka..
Pije w duzych ilosciach plyny..
Do tego duzo cwicze.
Oczywiscie nic gazowanego nie pije i jakis chemicznych sokow..
Zawsze po weekendzie wydaje mi sie ze kazdy mnie obserwuje.. Strasznie sie denerwuje i chodze cala spieta..
Chociaz ciuchy leza jak lezaly ja i tak widze ze tyje..
Nie chce z nikim rozmawiac..
Bo sie boje ze uslysze ''PRZYTYLAS''
Nie moge sobie z tym poradzic. Po prostuu nie potrafie sama.

Odnośnik do komentarza
Gość dominikau0

Witaj, musisz koniecznie udać się na wizytę do psychologa lub psychiatry. Nie odwlekaj tego, nie ma się czego wstydzić czy obawiać. Są oni specjalistami, którzy pomogą Ci pozbyć się takich obaw. Porozmawiaj także o swoich lękach także z najbliższymi. Powodzenia

Odnośnik do komentarza

Boisz się iść do szkoły, bo boisz się tego, że ktoś oceni że przytyłaś, a to dla Ciebie byłoby nie do zniesienia. Do tego jesteś na bardzo rygorystyczne diecie, myślenie o swojej sylwetce to dla Ciebie sprawa priorytetowa a utrzymanie wagi ważniejsze niż szkoła. Podpisuję się pod odpowiedzią Przedmówcy. Zdecydowanie powinnaś porozmawiać z mamą i zgłosić się do psychologa, ponieważ Twoja dieta może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych, a obsesyjne myślenie o wadze do anoreksji. Nie czekaj - powiedz o swoich obawach rodzicom i koniecznie zapisz się na wizytę do psychologa, ponieważ Twoje podejście do wagi i własnego ciała jest niezdrowe i sugeruje problemy żywieniowe. Powodzenia!

Odnośnik do komentarza

Nie powinnaś być na tak bardzo rygorystycznej diecie, ponieważ może ona wyrządzić znaczne szkody w Twoim organizmie. Bardzo rygorystyczna dieta prowadzi bowiem do powstania niedoborów witamin i minerałów oraz głównych składników odżywczych takich jak białka, tłuszcze i węglowodany. Ma to wpływ na funkcjonowanie Twojego organizmu.
Twój post świadczy o tym, że panicznie boisz się przytyć i masz zaburzone postrzeganie własnej sylwetki. Może to oznaczać, że cierpisz na zaburzenia odżywiania, które są zarówno choroba o podłożu psychicznym jak i fizycznym. Musisz koniecznie porozmawiać z rodzicami i poprosić ich, żeby zaprowadzili Cię do lekarza specjalisty. poniżej przedstawiam Ci listę specjalistów i ośrodków w których możesz otrzymać pomoc:

GDAŃSK

Gdański Ośrodek Psychoterapii
ul. Piwna 59/60 m.8
Gdańsk
tel.: 305-32-26
e-mail: info@psychoterapia.and.pl

Gdańskie Centrum Psychoterapii
ul. Ogarna 57/59 m.2
80-826 Gdańsk
tel./fax: (0-58) 301-76-82
e-mail: info@gcp.gdansk.pl

GLIWICE

Ośrodek Leczenia Nerwic i Zaburzeń Jedzenia "Dąbrówka"
ul. Asnyka 10
44-100 Gliwice
tel.: (0-32) 238-34-70

KRAKÓW

Szkoła Normalizacji Łaknienia
ul. Grodzka 31/7
31-001 Kraków
tel.: (0-12) 421-39-81, 422-03-21
kom.: 0-608-579-180

Centrum Terapii i Zaburzeń Łaknienia
ul. Pijarska 21/8
Kraków
tel.423-20-58

Krakowski Ośrodek Terapii
ul. Miodowa 12
31-055 Kraków
tel.: (0-12) 422-18-58
e-mail: iwpiwowa@poczta.onet.pl

Zakład Terapii Rodzin CMUJ
ul. Kopernika 21A
31-501 Kraków
tel.: (0-12) 424-87-50
kom.: 0-608-249-435
e-mail: mzdrozdz@kinga.cyf-kr.edu.pl

POZNAŃ

Ośrodek Pomocy Psychologicznej "Rozmowa"
ul. Św.Wojciech 22/24 m.7
Poznań
tel.: 0-603-408-842
e-mail: rozmowa_opp@wp.pl

Specjalistyczny Gabinet Psychologiczny
Ambulatorium Terapii Zaburzeń Odżywiania
ul. F.Lubeckiego 1
Poznań
tel.: 0-604-226-702

WARSZAWA

Adeste-Warszawskie Centrum Psychoterapii
ul. Filtrowa 83 lok. 16, klatka III, piętro I.
tel.: (0-22) 822-04-99

"Centrum-Ja" Gabinet Psychologiczny
Al. KEN 36/92 (budynek Galerii Ursynów)
02-797 Warszawa
tel.: (0-p-22) 448-22-98
kom.: 0-502-203-249

Klinika Powrotu do Zdrowia
02-495 Warszawa
Ul. Chmielna 11 lok. 11
tel. 22/423-25-34 i 0604/581-582
www.powrotdozdrowia.pl
email: klinika@powrotdozdrowia.pl

Pracownia Psychologiczna i Psycholingwistyczna "Inspiracje"
Elżbieta Kołakowska
ul. Światowida 63B/81
Warszawa - Tarchomin
tel.: 0-691-120-875
e-mail: psychoinspiraje@gazeta.pl

"Anima" Ośrodek Psychoterapii Psychoanalitycznej
ul. Żabińskiego 3
Warszawa
tel.: (0-22) 648-48-83, 0-692-782-195
e-mail: b.kubiak@chello.pl

Gabinet Terapii i Psychoedukacji
ul. Broniewskiego 99 lok. 174
tel.: 0-508-075-805
01-876 Warszawa
e-mail: dialog@borowska.com.pl

Centrum Psychoprofilaktyki i Terapii "Psychomedica"
ul. Nabielaka 6 lok. 2 (róg Belwederskiej)
00-743 Warszawa
tel.: (0-22) 840-64-75, 840-64-76
fax: (0-22) 840-64-77
e-mail: psychomedica@psychomedica.pl

INTRA
ul. Lipowa 3
00-316 Warszawa
tel.: (0-22) 826-35-34
kom.: 0-607-490-499
e-mail: lidia_miescicka@poczta.onet.pl

Centrum Wspomagania Rozwoju Osobowości
Specjalistyczna Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna
Lekarska Poradnia Promocji Zdrowia
ul. Woronicza 15 lokal 100 (przy stacji metra Wierzbno)
Warszawa
tel.: (0-22) 847-95-42, (0-22) 847-95-41
email: cwro@cwro.edu.pl

Centrum Psychoterapii Poznawczo-Behawioralnej
ul. Piękna 68 IV piętro
00-672 Warszawa
tel./fax: (0-22) 621-96-83
e-mail: centrum@cbt.pl

Centrum Terapii i Edukacji Psychologicznej
ul. Św. Bonifacego 104
Warszawa
tel.: 642-25-71

Poradnia Zdrowia Psychicznego Dla Dzieci i Młodzieży przy SZPZLO
ul. Deotymy 54
Warszawa
tel.: 836-27-89

Oddział Dzienny Psychiatryczny Rehabilitacji przy Szpitalu Bielańskim
ul. Felińskiego 8
Warszawa
tel.: 839-09-31

Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży-Instytut Psychiatrii i Neurologii
ul. Sobieskiego 1/9
Warszawa
tel.: 642-12-71

WROCŁAW

"Aba" Poradnia Psychologiczna
Marta Kaczmarek
ul. Komandorska 53B/2
Wrocław
psycholog_kliniczny@o2.pl
tel.: 0-608-414-636

Centrum Psychoprofilaktyki i Psychoedukacji
Elżbieta Lipnicka
ul. Ostroroga 47
Wrocław
tel.: 713-643-324, 713-645-648
e-mail: cpp@medon.pl

Dolnosląskie Centrum Psychiatrii i Psychoterapii
ul. Zielińskiego 41
53-523 Wrocław
tel.: (0-71) 361-04-77
e-mail: psychiatrzy@superego.com.pl, psycholodzy@superego.com.pl

Centrum psychologii i psychoedukacji
Al. Piastów 85 A
52-424 Wrocław
tel. 071 364 50 23
czynny całą dobę Pl. Pereca 2/1
53-431 Wrocław
tel. 071 362 11 77
fax. 071 783 36 4

Towarzystwo pomocy młodzieży ASLAN w Warszawie
ul. Nowolipie 17 ( w okolicach kina femina)
tel . 636 49 04 i 636 49 12

Odnośnik do komentarza

Witam.
Mam 14 lat i po wakacjach idę do 2 klasy gimnazjum. Do nowej szkoły poszłam całkiem sama. Na początku było w miarę dobrze, zaczęło się tak mniej-więcej w listopadzie. Znajomi zaczęli mnie wyzywać, poniżać, rzucać we mnie różnymi rzeczami, mówić, że jestem gruba. Zgłaszałam to nauczycielom, reakcja była, chwila przerwy, a potem zaczynało się to samo. Obniżyły mi się wyniki w nauce, zaczęłam wagarować, samookaleczałam się, głodziłam. Prawie codziennie rano płakałam, że będę musiała tam iść. Często udawałam choroby, zdarzyło się też, że prowokowałam wymioty. Ale działało to przez 2-3 dni, a potem znowu szkoła.
Boję się, że nawet, gdy zmienię szkołę, nic się nie stanie, będę pośmiewiskiem.
Co mogę z tym zrobić? Z góry dziękuję za pomoc i pozdrawiam.

Odnośnik do komentarza

Witaj.
Czy Twoi rodzice wiedzą o tym co się dzieje? Jeżeli nie to koniecznie musisz im o tym powiedzieć. Zmiana szkoły powinna pomóc, ale to co się stało nie powinno mieć miejsca w żadnej. Powinnaś była zgłosić te przypadki poniżania Cię od razu ponownie nauczycielom. Zrób to teraz, natychmiast jak tylko będziesz poniżana przez innych. Najlepiej jeżeli zainterweniują Twoi rodzice razem z Tobą. Jeżeli nie dajesz sobie z tym rady zgłoś się do psychologa, ale ponawiam - porozmawiaj koniecznie z rodzicami.
Niestety tak to się dzieje wśród tych małych społeczności szkolnych i nie tylko, że potrzebują "kozła ofiarnego", kogoś właśnie do poniżania, szykanowania, nierzadko używania przemocy fizycznej. Często zdarza się, że "trafia" się to osobom nowym w danej szkole.
Jeżeli dalej będziesz czuła się źle w tej szkole musisz o tym poinformować rodziców. Może się okazać, że faktycznie będziesz musiała zmienić szkołę, żeby poradzić sobie ze stresem.
Bądź silna i nie poddawaj się. Nie daj sobie wmówić, że jesteś gorsza.

Gdyby ktoś, kiedyś na chwilę się zatrzymał być może wykwitłaby z tego minuta refleksji. Poszedł jednak zmierzch do poranka a temu wcale nie było do śmiechu, bo gdyby chcieć przeczytać własne wspomnienia można by je odnieść do teraźniejszości a przyszłość przestałaby być potrzebna.

Odnośnik do komentarza

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×
×
  • Dodaj nową pozycję...