Zachowania u dzieci wychowujących się bez matki.

[Karo92]

Witajcie,otóż mamy duży problem z moim chrześnikiem. Ma on 2,5 roku,a jest bardzo agresywnym i nieznośnym dzieckiem.Kopie ,szczypie,szarpie za włosy - tak nagle,bez powodu podleci do człowieka i tak robi,potem się przymila,całuje ,głaszcze po buzi osobę " poszkodowaną" że to tak ujme :) Czy to jest normalne u takich małych dzieci? Słyszałam coś o buncie dwulatka,no ale to już jest wg mnie nienormalne.Bardzo głośno też mówi,często ma problemy z zasypianiem,mało co je (trzeba za nim non stop latać żeby coś zjadł).Mam obawy,że to moze byc ADHD.Wiem,że w tym wieku jeszcze się tego stwierdzić nie da. Dodam,że mały wychowuje się bez matki - wychowuje go moja mama i moj brat z moją pomocą. Czy to że nie ma kontaktu z matką aż tak może rzutować na jego zachowanie ? Czy znacie podobne przypadki ? I ostatnie ważne pytanie - jak okiełznać małego terroryste ? Bo moja mama i ja już nie dajemy rady ..

[mgr Kamila Krocz]

Karo92, bez wątpienia fakt, iż maluch wychowuje się bez mamy nie jest bez wpływu na jego zachowanie. Być może jest tak, że reszta rodziny chce mu "zrekompensować" brak mamy i rozpieszcza go, dlatego dziecko bez żadnych hamulców pozwala sobie na przekraczanie granic. Niestety, drogą wirtualną nie da się stwierdzić, co jest przyczyną niegrzecznego zachowania dziecka - czy to rzeczywiście skutek braku matki, czy wadliwe wychowanie, czy może symptomy rozwijającego się ADHD albo bunt dwulatka. Najlepiej, gdybyście z maluchem udali się do psychologa dziecięcego, który mógłby ocenić jego rozwój. Jak radzić sobie z agresją i nieposłuszeństwem dziecka? Przede wszystkim być cierpliwym, dużo z dzieckiem rozmawiać, stosować krótkie komunikaty: "Nie wolno", nawet jeśli dziecko histeryzuje, bo czegoś mu się zabroni, to odciągamy go od danego miejsca, bierzemy na ręce, przytulamy i staramy się uspokoić. Gdy bije, szczypie, kopie, tak samo - mówimy: "Nie wolno szczypać". Karcimy palcem. Można też delikatnie przytrzymać rękę dziecka, by nie zdążyło zrobić krzywdy. Można też odwołać się do empatii malucha i zapytać, jakby ono się czuło, gdyby go ktoś kopał albo szczypał. Wychowanie to ciężki trud, dlatego proszę się nie załamywać jakimiś niepowodzeniami. Trzymam kciuki i życzę powodzenia!