Samotność w nowym miejscu zamieszkania

[rsx78re]

Witam tu TailsDoll, przypomniałem sobie w końcu hasło do konta ;)

Przeprowadziłem się tak jak wspominałem już w innym poście.
Mogłoby się wydawać, że nastąpią ot tak zmiany, że w zasadzie prawie nic nie będę musiał robić- znajomi, z którymi gdzieś wyjdę wydawało mi się że są, zaś praca nie powinna komplikować sprawy.

Jest inaczej....
Nie mam z kim pogadać w nowym miejscu zamieszkania, wyjść też gdzie nie ma (mieszkam w jednym z podkrakowskich miejscowości- w Niepołomicach).

Znajomi o których wspominałem w drugim poście teraz to w zasadzie coraz mniej do mnie się odzywają- praktycznie tylko wtedy kiedy sam zainicjuję rozmowę.
Wyjścia, imprezy? Po pierwsze- dzięki pracy mogę zapomnieć (3 dni pracy- dzień wolnego i tak w kółko- często wolne wypada w środku tygodnia a co mi z tego?) niemniej jednak mocno drążę ten temat i chcę zmienić pracę na coś związanego z moimi zainteresowaniami (tj. elektronika, informatyka), choć widzę, że to nie będzie takie łatwe. Do września mam umowę na okres próbny i chciałbym coś do tego momentu załatwić.
Sypanie granulatów w firmie zajmującej się przetwarzaniem surowców wtórnych do końca życia nie jest czymś co mnie interesuje.
Po drugie to własnie objawia się to podejście moich "znajomych"- wymuszanie z mojej strony rozmowy (sami z siebie widzę idzie im to ciężko), oczywiście jak się coś dzieje to się dowiaduję o tym ostatni.
Wręcz czuję się jak natręt którego ludzie już mają dosyć.

Nie wiem, może za duże mam oczekiwania (mieszkam raptem od 3 tygodni) wobec ludzi?
Zwykle człowiek jak widzi że ma iśc do szkoły nie jest zbytnio zadowolony- mnie zaś cieszy (i z drugiej strony nieco przeraża) choć do października trochę daleko jeszcze.

Pocieszam się tym, że kiedy będę miał do dyspozycji wolne weekendy to trochę będzie lepiej.

Nie wiem jak przełamać samotność w nowym miejscu zamieszkania- pewne jest tylko to, że bez zmiany pracy się nie obejdzie.

Chwilami mam myśli by wrócić do Trójmiasta- trochę bardziej swojo się tam czułem niż tutaj.

[ka-wa]

A nie mówiłam ,że wszędzie dobrze ,gdzie nas nie ma....:D

[rsx78re]

ka-wa

A nie mówiłam ,że wszędzie dobrze ,gdzie nas nie ma....:D

Bywa...ale skoro doszło do takiej sytuacji trzeba coś z tym fantem zrobić, wszak nie po to przebyłem setki kilometrów by nic nie było.

[mgr Kamila Krocz]

rsx78re, zmiany na początku zawsze są trudne, np. trudności z zaadaptowaniem się w nowym miejscu, z dograniem się w pracy i ze znajomymi. To są problemy wielu osób na świecie ;) Wierzę, że to tylko przejściowe i że z czasem oprócz znajomych, których już masz i którym się narzucasz, a przynajmniej tak Ci się wydaje, znajdziesz nowych przyjaciół. Bądź dobrej myśli i nie poddawaj się! Życzę powodzenia!

[Gość ora_no_shippo]

Hej, mam bardzo podobny problem do Twojego, mianowicie 4 miesiące temu przeprowadziłam się do Krakowa i do tej pory nie umiem znaleźć nowych znajomości oprócz ludzi z pracy, za którymi szczerze mówiąc średnio przepadam. Bardzo mnie to dziwi, bo jestem osobą uśmiechniętą i towarzyską i nigdy nie miałam problemu z poznawaniem ludzi, aż do teraz ;C

[laurette]

Bywa tak ale nie warto się zrażac. Pochodzę z Krakowa a wiec z Twoich okolic i wiem,ze tutaj jest mnostwo miejsc fajnych sympatycznych gdzie mozna - nawet niespodziewanie - poznac nowych ludzi. Kraków to bardzo przyjazne miasto no i z duza liczba studentow,mlodych ludzi więc naprawde mozna tu kogos spotkac na zwyklym jednorazowym wyjsciu do kawiarni czy klubu.
Trzeba tylko pamietać,zeby byc usmiechnietym i otwartym na ludzi.

[Gość Paweł_Ostroleka]

Ja z kolei wiele bym dał, żeby tak móc wynieść się ze swojego miasta gdzieś, gdzie nikogo nie znam i nikt mnie nie zna. Najlepiej daleko. I mieć święty spokój...