Lęk przed piekłem

[Gość sebka]

Nigdy nie byłem osobą praktykującą religijnie ale miałem świadomość istnienia Boga itd. Przez ostatni czas zacząłem interesować się wiarą katolicką, czytać książki o objawieniach, opętaniach itd. Opisy z tych źródeł zawierały opisy piekła jako miejsca wiecznej męki, która sprawiła, że zacząłem mieć obsesje na tym punkcie. Uwierzyłem w to i teraz nie mogę normalnie funkcjonować, Często napadają mnie lęki z tym związane i jest mi smutno. Ciągle myślę o tym, że gdzieś tam istnieje to miejsce i cierpią tam ludzie i każdy może tam trafić. Nie wiem co się ze mną dzieje, może mam jakieś zaburzenia psychiczne. Nie wiem już co mam robić.

[olimpia_p]

Zacznij teraz dla odmiany czytać o czymś innym, to tamto Ci przejdzie. Po prostu za bardzo się przejąłeś i te emocje Tobą zawładnęły.
Ja kiedyś na studiach czytałam klasyk "My dzieci z Dworca ZOO" o nastolatkach uzależnionych od twardych narkotyków (nie żeby mnie to specjalnie interesowało, ale na studiach pedagogicznych uczyliśmy się o uzależnieniach młodzieży), wtedy wówczas również za bardzo przejęłam się losami głównych bohaterów i miałam bardzo złe samo, które doprowadziło mnie do poważnej choroby, której - co ciekawe - żaden lekarz nie był w stanie zdiagnozować. Na szczęście po kilku miesiącach wyszłam z tego.
Początkowo nie kojarzyłam tej lektury z tą chorobą, nie widziałam związku, dopiero po latach mnie olśniło.

[olimpia_p]

Poprawka: "bardzo złe samo" - bardzo złe samopoczucie

[Jasmi]

to może poczytaj dla odmiany o niebie i raju? choć o tym w bibli za wiele nie ma w porównaniu do piekła :P .
Może poczytaj coś optymistycznego, albo obejrzyj jakiś fajny film który da Ci nieco inne spojrzenie na świat

[mgr Kamila Krocz]

sebka, podejrzewam, że za bardzo naczytałeś się o tym piekle, dlatego Twoja wyobraźnia zaczyna Cię ponosić, zaczynasz się nakręcać w tych wizjach, stąd lęk, strach i inne negatywne emocje. Polecam zmienić lekturę na bardziej pokrzepiającą. Może coś bardziej neutralnego z psychologii religii, np. "Pomiędzy wiarą a zwątpieniem" A. Zycha? Pozdrawiam!

[Gość nikifor01]

sebka, nie bój się!!! Ciekawa jestem, czemu zacząłeś akurat od opętań?... Nie wiem, jakie książki czytałeś, ale jeśli są one naprawdę rzetelne, to wczytaj się w nie dokładniej. Zazwyczaj pod koniec jest opisane jak "nie trafić" do piekła, które z resztą nie jest miejscem, tylko stanem życia duszy. Bóg jest ostatnią Osobą, która miałaby ochotę skazywać ludzi na piekło - ludzie sami je wybierają. Fakt, jest to smutne... Piszesz, że nie jesteś osobą praktykującą religijnie, ale jeśli myśl o istnieniu piekła tak strasznie cię dobija, to może spróbuj pogadać na ten temat właśnie z tym Bogiem, co do którego miałeś świadomość, że istnieje ;) I szukaj dalej...

[olimpia_p]

Ja nie zachęcam do czytania książek o piekle, ale poza tym w zupełności zgadzam się z Nikiforem.

[Gość unna]

Czytałam kiedyś książkę o stygmatach. To była zwykła ciekawość, lubię czytać.
Na dłoni pojawiła się kropelka krwi, starłam ją machinalnie. Po chwili pojawiła się druga, leniwie pomyślałam, że musiałam się zadrapać. przy trzeciej kropli, wpadłam w panikę.
Nie chcę mieć stygmatów, nie chcę mieć ran na rękach!!!
Jak wielka jest siła sugestii!!
Uroczyście spaliłam książkę, jednocześnie myśląc o tym, że wszystko co jest w niej zawarte ulatuje w kosmos, że ja się od tego całkowicie odcinam, że mnie to nie dotyczy.
Pomogło, więcej kropelek się nie pojawiło, zniknęły też myśli, związane z książką.
Może i tobie pomoże takie symboliczne odcięcie się od treści książki?

Czy piekło istnieje? Wątpię. Ja wierzę w to, że duszyczka sobie ulatuje i jest tam szczęśliwa- lub wraca na ziemię, by doznać krzywd, które wyrządziła w poprzednim życiu. Oczywiście, to ogromne uproszczenie, ale ja tak to widzę.