Mam 25 lat i nie udaje mi się w życiu

[Gość raidert994]

Kilka dni temu skończyłam 25 lat. Nie mam NIC. Pochodzę z wykształconej i zamożnej rodziny, mam spadek po pradziadku, mieszkam sama, lecz czuję się jak pasożyt społeczny, totalny życiowy nieudacznik.
Nie radzę sobie na studiach, po kilku rzuconych jestem dopiero teraz na II roku dziennych, nie idzie mi w II semestrze, chociaż I rok był względnie łatwy. Nigdy nie pracowałam. Znam takich, co robili od 16-18 roku życia.
Nigdy nie byłam z mężczyzną. Nigdy nie uprawiałam seksu. Wariuję od braku seksu, ale boję się ciąży. Nie umiem tego robić. Dostałam kosza od jednego chłopaka, w wieku 25 lat. Nigdy nie byłam w związku, a chciałabym mieć kiedyś męża.
Chcę ukończyć ten kierunek, ale teraz zacięłam się. Szkoda, że nikt mnie nie uprzedził, że studia potrafią być takie trudne (uniwersytet).
Chciałabym ukończyć studia magisterskie, mieć pracę w zawodzie (kierunek-geologia), być w związku, znaleźć mężczyznę życia i wziąć ślub.
Jednak mam wrażenie, że NIGDY tego nie osiągnę. W nastletniości próbowałam popełnić kilka razy samobójstwo. Rodzina w ogóle mnie nie rozumie.
Czy komuś z Was też jest ciężko na studiach?

[Gość Violett]

Mam identyczny problem, z tym że mi się nawet na studia nie udało zostać. Może to lepiej, bo i tak bym studiowała coś tylko aby studiować i sobie czymś zapchać czas. Raz byłam w związku, ale nie spałam z nikim, bo wydawało mi siė, że nie jestem gotowa. Przez to związek się szybko zakończył. Już długo jestem sama i też marzę o rodzinie. Równocześnie boję się, że nikt nie będzie chciał się ze mną związać, wiedząc że praktycznie nie mam żadnego doświadczenia jeśli chodzi o związki, i że nigdy nie współżyłam. Przez to trochę podświadomie boję się wchodzić w nowe związki. Jestem w tym samym wieku co Ty. I tak samo jak Tobie jest mi bardzo ciężko ułożyć sobie życie bo czuje się we wszystkim bezużyteczna. A próbowałaś może z kimś o tym porozmawiać?

[Gość Psychoaktyw]

Z kim porozmawiać , co masz na myśli ?

[Gość Violett]

Czasem rozmowa z kimś zaufanym pomaga chociaż na chwilę. Może w tym przypadku poszukać jakiejś bratniej duszy na uniwersytecie chociażby do nauki. Zawsze to łatwiej razem przetrwać.

[Gość Psychoaktyw]

Acha , sugerujesz autorce że jest zbyt samotna ? Ok

[Gość Lolok]

Hej dziewczyny. Nie panikujcie, spokojnie, im więcej na siłę, tym mniejsze szanse.... W życiu tak już jest. Grunt to uśmiech i otwarte umysły, również na spojrzenia miłych znajomych ci nieznajomych. Dziś ludzie się otoczyli murem, siedzą z nosem w telefonie, musicie trochę zmienić podejście, rozglądać się, ale tak realnie. I naprawdę - wasze miny, zachowania mają wpływ na waszą "atrakcyjność".

[lina.97]

Hej dziewczyny ! Akurat z tymi facetami to was doskonale rozumiem . Wiem jak ciezko jest byc samej i nie miec doswiadczenia z facetami . Jestem w podobnej sytuacji z tym ze ja mam 22 lata i z roku na rok jest coraz gorzej sie otworzyc i zaufac facetowi . A nawet gdy juz ktos sie pojawi nw jak sie zebrac na odwage i przyznac ze ja jeszcze nigdy z nikim nic ....

[Gość ala]

Po co na siłe studjujesz kierunek po ktorym nie ma pracy.  Idz do lekarz jest antykoncepcja.  Nie zadreczaj sie, że ci sie nie udaje. Mam 2 skonczone wykształceni konkretne i nie mam pracy. Teraz załuje czasu poswieconego na nauke.

[Gość bolek]

ja pierdole....w wieku 25 lat droga autorko to powinnaś już kończyć studia i brać się w końcu za robotę a nie "na 2gim roku" ? ? i kiedy zamierzasz zacząć pracować, koło 30-stki pierwsza praca? ? wiesz jak ciężko Ci będzie? wątpię żebyś bez znajomości znalazła pracę nawet w kierunku który studiujesz. Pracodawców nie interesuje to jaką szkołę skończyłaś czy studia jeśli w wieku 25-30 lat dalej nigdzie nie pracowałaś....potem się obudzisz po 30-tce, zobaczysz ze ludzie w Twoim wieku bez studiow duzo wiecej osiagneli za te 10-12 lat niż Ty, bo nie marnowali lat na rozpoczynanie kolejnych kierunkow, ale brali sie za robotę...jakąkolwiek! nawet w Biedrze lepiej robić niż prowadzić taki "styl" zycia jak Ty, serio. Weź się ogarnij i zacznij zyc, a nie robic bezsensowne rzeczy ktore do niczego nie prowadzą. Nie kazdy musi być magistrem.

[Gość HansHans11]

Bardzo przygłupawa poprzednia wypowiedź użytkownika bolo.

Swoją drogą nie wiem po co ktoś odświeża "stare kotlety" sprzed ponad 2 lat. Autorka posta niemal na pewno tu już nie zagląda. Kto wie... może ma aktualnie męża i dwójkę dzieci. Nie wiemy.

[Gość Tomasz96]

To poważne tematy, dlatego też warto się dobrze zastanowić nad tym, co byłoby dla Was odpowiednei w tym zakresie. Jeśli czujecie stres związany z ciążą, to może wybierzcie się do psychologa? Na stronie https://psychomedic.pl/psychiatra-krakow/ macie opisaną klinikę, która pomaga wielu osobom. Być może i u Was okaże się to skuteczne.