moja matka odzywa sie do mnie jak do dziecka

[Gość SwE]

Juz mnie to przerasta, i mam dość. Chciałbym żeby matka traktowała mnie jak dorosłego człowieka, skoro innych potrafi dlaczego mnie nie. Rozkazuje mi np. "idź sie myc" "idź spac" pilnie rob to co ci każe. Pracuję, zarabiam, co jeszcze jej nie pasuje. Wszystko w trybie rozkazującym, a jak sprzeciwie sie to ona czuje sie poszkodowana. Nie mam wyrzutów, chce żeby zmieniła swój ton wypowiedzi, bo czuje sie jak dziecko które cos musi, a co ja musze. Moge iść spac o której chce, bo mam do tego prawo. Czuje sie jakby czas stanął w miejscu i matka ciągle stoi z "batem" i myśli ze jak bylem dzieckiem , to nic sie nie zmieni. Chciałbym żeby pogadała, pospędzałaś ze mna czas, i zaczęła traktować jak na równi z dorosłym. A tutaj jest "bicz rodzicielski " i to zaszło za daleko, zdecydowanie za daleko. A ja nie moge nawet sie obronić bo ona bierze to jako atak na siebie. Na każdym kroku ona sobie uzurpuje jakieś prawa a ja jestem tłamszony bo odbiera mi sie prawa do samodzielnego myślenia.

[ka-wa]

To najwyży czas, żebyś się zbuntował i powiedział stop, niech się przyzwyczaja do zmiany Twojego zachowania, bo zmarnuje Ci życie, nie założysz nigdy rodziny, bo żona musiałaby również wziąć "ślub" z Twoją mamą.
Sam przetnij pępowinę, bo matka tego nigdy nie zrobi, niech myśli co chce, nie pozwól pozbawiać się
własnego zdania.

[Gość fghfg]

Być może jej sposób bycia wobec ciebie wszedł jej w nawyk i już się nad tym nie zastanawia. Rozumiem, że nadal mieszkacie razem, czyli dla niej sytuacja w domu jest ciągle taka, jak kiedy byłeś jej małym synkiem. Potrzeba, żeby wreszcie zobaczyła cię jako inną osobę, niż ta, którą zachowała w swojej pamięci. Nie chcę teraz powiedzieć, że wyprowadzka z domu rodzinnego to remedium, choć pewnie to byłby najbardziej oczywisty krok, skoro już pracujesz i zarabiasz na siebie. Dlatego jeżeli nie wyprowadzka, to potrzebne jest coś takiego, co zdemontuje stary układ odniesień między wami.