Siostra wpędza w poczucie winy

[Gość bezradna__21]

Mam 21 lat, mam młodszą o 2 lata siostrę, z którą ciągle się kłócę. Nawet jeśli chce z nią „normalnie” porozmawiać kończy się kłótnią i jej wypominaniem: nie, ty jesteś idealna. Kiedy przedstawiam jej moje zdanie i jak ja to wszystko widzę (czasami chodzi o banały), chce zacząć jakoś rozmowę, np. ostatnio zapisałyśmy się na fitness, zauważyłam że grupa jest mało zgrana i każdy patrzy na siebie „krzywym wzrokiem” – prowadząca chyba też to dostrzegła i robiła nawet kilka ćwiczeń integrujących, kilkakrotna zmiana par itd.. Po wyjściu powiedziałam jej o sowich obserwacjach, też trochę, żeby zacząć rozmowę, mam często wrażenie że moje towarzystwo ją męczy, jej odpowiedz: co ty wymyślasz?!(nerwowo) o co ci chodzi?! Jesteś taka dziwna… Po kłótni, spotykając drugą osobę zachowuje się jak gdyby nigdy nic – znowu jest miła uśmiecha się, pokazując mi w ten sposób, ze mało ją obchodzi to co czuje ja, jest bardzo przewrotna, zaczynam się izolować w takich sytuacjach – (chciałam pogadać o tym co mnie w jej zachowaniu meczy, ona uznała ze to ja sprowokowałam kłótnię (bo chciałam pogadać!!!), moja wina, tkwij sobie w tym sama..) – tak jest zawsze, odbiera to jako atak. Nie można zwrócić jej uwagi, zawsze odwróci kota ogonem. Ona się wykrzyczy i później jest całkiem normalna, a ja dalej zostaje z przeżuwaniem. Jest bardzo zaczepna, ma do mnie pretensje o najdrobniejsze rzeczy. Często w towarzystwie MOICH znajomych jest uszczypliwa i zgryźliwa, jest mi głupio, oni sami nie wiedzą jak na to reagować, na początku ok., może to jest śmieszne, ale później staje się żałosne i dziecinne. Prze kilka lat myślałam, że to normalne – potyczki siostrzane, ale teraz zaczyna mi to przeszkadzać. Zauważyłam, że tak jak mnie traktuje też swojego chłopaka. Nie wiem jak mam z nią rozmawiać, albo chociaż zacząć rozmowę, bo nie da sobie nic powiedzieć, jeszcze nie zacznę a sypią się wyzwiska. Jak jej uświadomić to, że jest toksyczna i obniża osobom najbliższym samoocenę? Ogólnie jest miła i pomocna dla otoczenia. Czasem wydaje mi się, że uprawia dulszczyzne…

[Gość Martita89]

Moim zdaniem Twoja siostra jest jeszcze niedojrzała emocjonalnie - dlatego nie wie w niektórych momentach jak zachowywać się z taktem i jej zachowanie zaczyna robić się dziecinne i nietaktowne .
Widocznie ma wysokie mniemanie o sobie i uważa , że wie wszystko najlepiej - dlatego wychodzi z założenia , że Twoi znajomi ją lubią i jej zachowanie odbierają jako dobrą zabawę .

Myślę również , że zazdrości Tobie mądrości życiowej - i dlatego jest taka czepliwa .

Sądzę również , że pozbawiona jest empatii w stosunku dla bliskich jej osób - zachowuje sie jak pępek świata i wie , że skoro ją kochacie to może pozwalać sobie na wszystko , bo i tak widzi , że Ty zawsze się starasz.
Po części uczysz ją takowego zachowania , dlatego zamiast tłumaczyć jej że jest Ci przykro udowadniaj swoim zachowaniem co czujesz - nie popuszczaj jej tak łatwo . Bo przez , to ona nie ma możliwości zmienienia sie , bo i tak wie że nie musi się starać i pozwala sobie na coraz więcej.

Napisałaś , że w stosunku do innych nie tak bliskich jej osób zachowuje się normalnie - bierze się , to po prostu z lęku przed odrzuceniem . Jest fałszywa i zakłada przed nimi maskę - zdaje widocznie sobie po części sprawę z tego iż nie zaakceptowali by jej , gdyby pokazała przed nimi jaka naprawdę jest.

Moja rada dla Ciebie :

^ nie skupiaj się tak na swojej siostrze - zajmij się też sobą , niech poczuje , że nie jest najważniejszą osobą w rodzinie , że inni również mają uczucia i prawo do bycia szczęśliwym.

^ Nie wyciągaj do niej jako pierwsza ręki kiedy Ci ubliży - musi nauczyć się szacunku do drugiego człowieka , a przede wszystkim nauczyć przepraszać i starać pocieszyć osobę którą skrzywdziła.

^ Kiedy w towarzystwie Twoich znajomych znów będzie szydziła z Ciebie - powiedz po powrocie do domu , że wyszła z Toba ostatni raz - ponieważ jest Ci wstyd za jej zachowanie - i tak też zrób następnym razem .

Po prostu wydaje mi się , że Twoja siostra była całe życie rozpieszczana i teraz odbija się , to na jej zachowaniu - pozbawiona jest szacunku do bliskich , ponieważ jest bardzo zapatrzona w siebie i sądzi iż jest najważniejsza.

3maj się pozdrawiam .

[Gość ipp]

Bezradna, mam DOKŁADNIE to samo! Przez lata próbowałem coś z tym zrobić, dogadać się, wytłumaczyć co i jak. Mój brat, ma dziewczynę i traktuje ją tak jak mnie. Jest agresywny, ma pretensje o wszystko, zawsze znajdzie powód do kłótni, np: jak mu nie chciałem powiedzieć jaki jest mój aktualny stan konta, to oczywiście to ja jestem tym złym, bo już mu nie ufam, coś tam jeszcze powiedział do tego ale nawet nie starałem się zapamiętać. Mogę od ręki podać 1000 przykładów. Moja rada: im szybciej zaczniesz unikać swojej siostry tym szybciej będziesz miała spokój. Im bardziej obca będzie dla Ciebie tym lepiej będzie Cię traktować.

Powiem Ci jak ja sobie radzę. Po pierwsze, nie zwierzam się z czegokolwiek. Unikam tego człowieka, tylko tyle kontaktu ile muszę. Żadnych poważnych tematów! Ucinam je zanim się jeszcze zaczną. Nie próbuj tłumaczyć, że masz rację, to nic nie dam, a za to obróci się przeciwko Tobie. Ludzie mało inteligentni emocjonalnie po prostu nie są w stanie zrozumieć niektórych spraw, oni po prostu mają to gdzieś. Kiedyś i ja tłumaczyłem, ale po pewnym czasie obróciło się to przeciwko mnie.

[Gość ipp]

Jeśli przejmujesz się jej zdaniem i obniża Ci to samoocenę, przestań ją szanować. Po prostu przekonując samą siebie, że nie warto. Nie jest to łatwe jeśli kochasz siostrę, dla mnie było to choler*ie trudne, ale wierz mi, warto...

Powodzenia w walce z toksycznym człowiekiem.

[Gość Lebiotka]

a ja bym próbowała z nią pogadać. Bo może ona czuje się gorsza od ciebie? i tak reaguje, może Ci zazdrości, i w ten sposób próbuje się dowartościować.... może pogadaj z nią tak szczerze, nie wzwracaj uwagi na jej zaczepny ton tylko wytłumacz jej że nie podoba ci się jej zachowanie, że boli Cię to i nie chcesz żyć z własną siostrą jak pies z kotem