Niepewność i strach przed byciem sobą

[domi98]

Tak właściwie od momentu kiedy z dziewczynki przemieniałam się w nastolatkę borykkam się z pewnym problemem. Są nim zaburzenia własnej osobowości, po prostu nie potrafię być sobą, wstydzę się lub myślę, żę ludzie będą się na mnie dziwnie patrzeć, a jest na odwrót. Sądzą, żę jestem dziwna przez to, że uchodzę za sztywniare. Często po prosty nie wiem co zrobić ze swoim ciałem. Moja naturalna mina to taka dość odstraszająca, a wiadomo, ze ludzi ciągnie do osób uśmiechniętych. W rzeczywistośći chciałabym zrobić tyle rzeczy, móc normalnie, swobodnie pośpiewać sobie i nie czuć wstydu. Czuję go nawet przy siostrze, może dlatego, że to ja uchodzę za tą cichszą, bo taka jestem, a najgorsze jest to, że nie chcę taka być. Dzisiaj siedziałąm z 2 koleżankami i kolegą w autobusie, nie czuję się przy nich zbytnio swobodnie. Kiedy zaczynali coś mówić, to albo czasem patrzyłąm w bok, na dół. W końcu moja koleżanka odezwała się: "Za każdym razem, gdy ktoś zaczyna coś mówić to ty przewracasz w oczami i patrzysz gdzieś to jest takie nie miłe, mogłabyś chociaż udawać że cię to interesuję" (te ostatnie słowa zabrzmiały raczej przyjaźnie, ale nawet jeśli był to dla mnie szok i czułam się skrępowana i przybita. Tak łatwo można zepsóć mi humor... I o to właśnie chodzi nie wiem jak mam reagować na ludzi, bo w pewnym momędzie, podczas rozmowy zastanawiam się jaką mam zrobić minę. Nie wyglądam na osobę pewną sibie i swoich ruchów. Co zrobić? Do tego, gdy tak się stresuję przy ludziach z natury pocą mi się ręcę i myślę sobie, żę "jeśli ktoś robił coś takiego samego co ja teraz robię to jestem normalna, a jeśli tylko ja nic nie móię albo zachowuję sie inaczej to jestem dziwna, inna"Patrze na to co by zrobili inni, a sama mam problem z wyrażaniem siebie, o co chodzi? myślenie "miej gdzieś reakcje ludzi i bąź sobą bez względu na wszystko, po prostu zaufaj sobie" już nie pomagają...

[nutka111]

Z nieśmiałością można walczyć. Zapewne u Ciebie są to skutki dorastania,stąd ta nadwrażliwość ale pewność siebie można sobie wyrobić. Potrzeba tylko czasu i wytrwałości. Pierwsze co to codziennie powtarzaj sobie że jesteś wartościową osobą. Ćwicz uśmiechanie się, najpierw możesz w lustrze do siebie, potem do innych ludzi. Ćwicz na zasadzie małych kroków, czyli powoli zmieniaj się. Nie garb się, chodź prosto, w ten sposób będziesz pewniej wyglądać. Gdy jesteś w grupie, to najpierw słuchaj, nie odwracaj się, patrz na rozmówców i delikatnie się uśmiechaj. Później zacznij się odzywać, np. zadawać pytania tym co mówią. Najtrudniej zacząć ale później będzie tylko lepiej. Nie poddawaj się :) Jesteś fajną, wartościową dziewczyną, nie żadną sztywniarą. Myśl o sobie pozytywnie. Powodzenia !

[domi98]

dziękuję, napewno zastosuję sie do twoich rad i zobaczymy :)

[nutka111]

Trzymam kciuki :)