Jak poradzić sobie z własną przeszłością?

[klaudia26121]

Cześć! Mam 13 lat i nazywam się Klaudia. 9.01.2012.r umarł jedyny mi znany i ukochany dziadek. Pochodzę z rozbitej rodziny-ojciec alkoholik. Ciągle czuje się niepotrzebna i niekochana. Mam brata (licealistę) oraz siostrę (matkę i mężatkę) oboje raczej nie są pomocni. Po śmierci dziadka obwiniałam się o to że umarł prze ze mnie i to nieszczęśliwie ostatnie jego słowa skierowane do mnie brzmiały "ja umieram a ty idziesz" . Przesiadywałam na cmentarzu godzinami wstawałam o 6:00 i szlam na cmentarz potem do szkoły. Płakałam ciągle.Wrócę do przeszłości i wspomnę że odkąd poszłam do szkoły byłam nękana przez to że lubiłam się uczyć. Faktycznie nauka była moim środkiem na odreagowanie i także starałam się przez dobre oceny zwrócić uwagę ojca na darmo. Teraz nocami mam koszmary, nie mogę pogodzić się ze śmiercią dziadka. Prawda jest jeszcze gorsza cięłam się i próbowałam się zabić (uratowała mnie przyjaciółka ) . A przecież jedyne czego pragnę od życia to móc uwolnić się od wspomnień o przeszłości. Ojciec nadal jest alkoholikiem a ja straciłam nadzieje że się zmieni. Najbardziej się boje że niedługo stracę kolejną bliska mi osobę. Na koniec dodam że z ojcem staram się nie utrzymywać kontaktu a moje relacje z rodzeństwem i z mama nie są najlepsze. Jedyne co się poprawiło to relacje w szkole. Czy mam szanse żeby normalnie żyć? Nie bać się co się stanie za minute, godzinę? Co mam zrobić żeby na zawsze pogrzebać wspomnienia o ojcu?
Ps: Mam dziwną fobie boje się wszystkich mężczyzn głośnych dźwięków i zapachu alkoholu.

[klaudia26121]

Witam! Mój ojciec jest alkoholikiem. Będąc pewnego razu w odwiedzinach u niego i dziadka(mieszkali razem) byłam świadkiem niemiłej sceny która wryła mi się w pamięc. Mój ojciec polanem próbował zabić 80-letniego staruszka swojego ojca a mojego dziadka. Na szczęście dzieki interwencji policji nic sie nie stało . Czy bede mogła to zapomnieć albo przynajmniej uczynic nieistotnym??

[klaudia26121]

Dlaczego zawsze chcąc się zbić w ostatnim momencie się wycofuje?

[austeria]

Zła wiadomośc jest taka, że tego nigdy nie zapomnisz... i też zawsze to będzie w jakiś sposób "istotne" dla Ciebie.. Dobra wiadomość jest taka, że możesz sobie z tym wspomnieniem poradzić na tyle, aby móc funkcjonować normalnie.

[InnyInna]

Cześć Klaudia.
To bardzo przykre, że w tak młodym wieku musisz doświadczać tak wielu nieszczęść. Śmierć dziadka to dla Ciebie bardzo trudne przeżycie. Przypuszczam, że miałaś z nim bardzo dobry kontakt. Nie rozumiem jedynie dlaczego obwiniasz się za jego śmierć? Jego ostatnie słowa oznaczały, że jego czas tutaj już się skończył, ale Twój dopiero się zaczyna. Nie było w jego wypowiedzi niczego złego. Rozumiem, że było Ci bardzo ciężko i że nadal tak jest.
Niestety, w szkole często tak bywa, że osoby, które uczą się lepiej są nękane przez mniej zdyscyplinowanych uczniów. Piszesz, że obecnie sytuacja się poprawiła i bardzo mnie to cieszy. Nie ma nic złego w tym, że uciekasz do nauki od przerastających Cię problemów.
Powiedz mi coś więcej o Twoim kontakcie z rodzeństwem. nie da się nic zrobić, żebyście mogli stworzyć bardziej rozumiejące się rodzeństwo?
Powiedz mi, co z Twoją mamą? Niewiele o niej powiedziałaś. Jak ona reaguje na Twojego ojca i jego uzależnienie? Czy rodzice kłócą się w domu często? Czy Twój tata bywa agresywny? Jak patrzy na to wszystko rodzeństwo?
Twoje fobie wcale nie są dziwne. Strach przed mężczyznami może być spowodowany traumatycznym przeżyciem z udziałem Twojego ojca, które opisałaś. Może to też być spowodowane agresją ojca w stosunku do Ciebie, Twojego rodzeństwa lub twojej mamy, jeżeli taka sytuacja miała miejsce w Twoim domu.
Głośne dźwięki to nie wiem dlaczego, ale na pewno jest jakieś wytłumaczenie. Natomiast zapachu alkoholu boisz się ponieważ Twój tata jest uzależniony.
O śmierci dziadka i tym co zrobił Twój ojciec nie będzie Ci łatwo zapomnieć. Takie rzeczy spotkały Cię w zbyt młodym wieku, dlatego zapomnienie będzie trudniejsze. Wypłacz się po stracie ukochanej osoby, przestań się obwiniać bo Ty na pewno nie przyczyniłaś się do jego śmierci i pozwól mu odejść. Na pewno nigdy by nie chciał żebyś wciąż była smutna z tego powodu.
Przykre, że Twój ojciec tak się zachował. Kiedy będą nachodziły Cię niechciane wspomnienia staraj się je odrzucić, to nie jest aż takie trudne, wymaga od Ciebie jedynie żebyś tych wspomnień nie chciała. Zrozum, że masz jeszcze zbyt wiele rzeczy do zrobienia, żeby żyć w ciągłym strachu a te wspomnienia niczego Ci nie ułatwiają. Gdziekolwiek Twój dziadek jest na pewno nie będzie miał Ci za złe, że zajmiesz się swoim życiem.

Masz szanse żeby żyć normalnie i bez strachu, i tak w końcu będzie. Musisz być silna, odważna i pełna wiary w przyszłość. Wybacz wszystkim i sobie, to co uważasz za złe i staraj się budować swoje życie bez strachu i przykrych wspomnień.
Napisz proszę więcej o sytuacji w Twoim domu i o smutkach jakie na Ciebie spadają.
Pozdrawiam serdecznie.

[Gość iwordos]

Nie bój się o nim myśleć wspominaj go dobrze a w przyszłości już będzie lepiej . W przeciwnym wypadku idź do psychologa