Jak dalej żyć po śmierci ukochanego zwierzaka?

[Gość Kobieta...]

Witam, moj ukochany zwierzaczek odszedł wczoraj a raczej musialam podjąć najtrudniejszą decyzję w moim życiu. Musiałam podjąć decyzję i zgodzić się na eutanazję... Coś strasznego, nikomu tego nie życzę. Czułam się jakbym wydawała wyrok. Mój ukochany króliczek żył ponad 8 lat ale pod koniec zaczął chorowac i moja walka i leczenie pod koniec jego życia sprawiła ze jeszcze troszke mogłam z nim spędzić wiecej czasu. Lecz niestety tym razem kiedy było z nim źle nie mogłam mu pomóc. Już nic nie można było zrobić. Lekarze stawali praktycznie na głowie ale dawali mu 1% na przezycie a raczej na przetrwanie 1-2dni w bólu gdyż był w stanie krytycznym. Już go pochowałam... choć nie było to łatwe. A teraz... co dalej... Wiem podobno to nie koniec świata ale kochałam go bardzo mocno i byłam z nim bardzo zwiazana a teraz gdy go juz nie ma. Jest mi delikatnie mówiac źle. Nie mam na nic ochoty a tesknota i bol po jego odejściu rozrywa mi serce. Ta mała istotka zawsze była przy mnie dlatego tak cieżko pogodzić mi się z tym. Nie mam do niczego teraz głowy bo ogarnia mnie rozpacz. Mój facet zamiast wsparcia stwierdził ze będę mogła sobie podziekować jak zwiazek nasz się rozsypie gdyż teraz jestem pogrążona w głębokim smutku i cały czas rozpaczam a jak przez to wszystko zaniedbuje go i myslami jestem przy moim ukochanym zwierzaczku. Ale jak jak mam nie rozpaczać ? Jak mam dalej normalnie zyć? Jak mam przestac rozpaczać skoro przez 8 lat ta mała istotka była zemna i czułam że odwzajemnia moją miłość? Czy ktoś może mowić mi ile mam opłakiwać jego odejscie ?

[Olimpka]

Niestety jedyną wadą zwierząt jest to ze za krotko zyją :( ja też płakałam po moim szczurasie, bardzo się do niej przywiązałam ale taka jest kolej rzeczy. Mi najlepiej pomogły nowe szczuraski którymi musiałam się zajmować i na nowo oswajać, dostałam je dwie w prezencie od brata, na początku byłam trochę zła ale teraz nie żałuję i obdarzam je taką samą miłością i uwagą jak poprzednią :)

[Arabika]

ech rozumiem Cię. Dwa lata temu musiałam uśpić swojego psa, bo tak samo jak Twój królik cierpiał i nie było szans na to aby go uratować. To bylo przed świętami Bożego Narodzenia i pierwszy tydzień był koszmarny, potem było troszkę lżej ale do tej pory jak widzę jamnika to mi się żal robi... i chyba do końca będę zadawać sobie pytanie czy dobrze zrobiłam...

[Gość Kobieta...]

Niektórym zakup nowego zwierzaczka pomaga lecz dla mnie tego typu rowiązanie nie wchodzi w grę. Gdy usłysze o kupnie zwierzaczka ogarnia mnie złość. Proponowano mi nowego zwierzaczka ale nie jestem jeszcze na to gotowa i ciężko mi powiedzieć czy kiedyś będę znowu mogła poświecić mu tyle uwagi i miłości co mojemu ukochanemu króliczkowi.

[muzyka]

no to zrozumiałe że cierpisz i że na razie nie chcesz słyszeć aby jakieś inne zwierzątko zajeło miejsce Twojego pupila