Proszę o pomoc

[slonecznik]

Ostrzegam, że będzie długo ale nie wiem co mam już zrobić.

Mam 18 lat, właśnie napisałam matury i zamierzam składać na studia. Od lat próbuje poradzić sobie z moimi problemami. Już jako 14 latka chodziłam do psychologa, problemy z samooceną itp. Nie wiem co ze mną nie tak. Zawsze mówiono mi, że jestem za wrażliwa i za dobra, zawsze próbowałam innym dogodzić, boję się tego co kto o mnie pomyśli. Czuję, że wręcz straciłam siebie bo staram się dopasować i zachowywać zależnie od sytuacji, tak aby mnie akceptowano. Dwa lata temu miałam swoje pierwsze ataki paniki, potem było spokojnie, wręcz dobrze. Aż do dziś. Dostałam ataku paniki o wiele gorszego niż kiedyś. Był to bardzo błahy powód… Zbliża się wesele i idę sama. Po prostu nie mam partnera i nie chciałam nikogo ciągnąć, nie czułam się z tego powodu inna. Wtedy skomentowała to moja rodzina. Ich spojrzenia, to jak na mnie patrzyli jakby z pożałowaniem i właśnie wtedy to się stało. Wiem, że to głupie i nie trzeba mi mówić ale ja ogółem czuję się zagubiona. Boję się. Dosłownie boję się żyć bo każdy krok który robię może być oceniony, a ja nie chcę żeby ktoś myślał o mnie jako porażce. Co mam zrobić? Naprawdę próbuje ale zawsze kończy się tym samym. Trwa to już tyle lat, a chciałabym w końcu być wolna od tego wszystkiego.

 

[Javiolla]

CZy leczysz się na te ataki paniki? 

W dniu 11.05.2022 o 20:57, slonecznik napisał:

Zbliża się wesele i idę sama. Po prostu nie mam partnera i nie chciałam nikogo ciągnąć, nie czułam się z tego powodu inna. Wtedy skomentowała to moja rodzina. Ich spojrzenia, to jak na mnie patrzyli jakby z pożałowaniem i właśnie wtedy to się stało. 

Spojrzeli na Ciebie z politowaniem bo widzieli, że się tym weselem przejęłaś, że Ci przykro, niekomfortowo. Tak naprawdę to Ty kreujesz obraz jaki widzą inni. Gdybyś nie dała tego po sobie poznać, gdybyś przeszła z tym weselem do normalności to oni nie spojrzeli by w ten sposób. Pamiętaj, że ludzie nas tak traktują jak im na to pozwalamy i jak im pokazujemy model traktowania. 

W dniu 11.05.2022 o 20:57, slonecznik napisał:

ja ogółem czuję się zagubiona. Boję się. Dosłownie boję się żyć bo każdy krok który robię może być oceniony, a ja nie chcę żeby ktoś myślał o mnie jako porażce. Co mam zrobić? Naprawdę próbuje ale zawsze kończy się tym samym. Trwa to już tyle lat, a chciałabym w końcu być wolna od tego wszystkiego.

 Co robić? Polubić siebie ?  W jaki sposób próbujesz, co robisz konkretnie?