Czy muszę lubić ludzi w pracy?

[Cichaipozytywna]

Cześć wszystkim. Niedawno zmieniłam pracę. Miewam chwile, że tęsknię za poprzednią, a właściwie to za ludźmi. W obecnej trafiłam już na bardzo zgrany zespół, który pracuje ze sobą od kilku lat. Bardzo dobrze się znają, rozumieją swoje żarty i spędzają bardzo dużo czasu na pogaduszkach - jeśli pracujemy w biurze to w biurze, jeśli w domu to na Teams. Mało tego, po pracy udzielają się na różnych grupach w social mediach. W obecnej pracy czuję się wyalienowana, nie interesują mnie tematy, o których rozmawiają moi koledzy z pracy. Jestem bardzo cicha i nieśmiała. To znaczy, że jestem dzikusem? Czy powinnam zrobić wszystko, by wejść w tą grupę mimo tego, że nie mam na to ochoty? Często odczuwam, że dla nich to też jest problem, że nie wykazuje się otwartością czy nie inicjuje rozmów. W normalnym świecie zapewne nie miałabym z nimi kontaktu, ale w pracy jestem jednak do tego zmuszona. 

Nigdy nie narzekałam na kontakty społeczne, wręcz przeciwnie - uwielbiam spędzać czas z ludźmi, jestem wiernym przyjacielem, mam ogromną potrzebę pomagania. Jestem pewna, że nie jestem typem ekstrawertyka, bo najlepiej czuję się w towarzystwie osób, które znam i z którymi czuję się dobrze, a przede wszystkim najbardziej lubię swoje towarzystwo.

Po prostu traktuję pracę zadaniowo - wypełniam swoje obowiązki najlepiej jak potrafię, ale nie zależy mi na bliższej znajomości ze współpracownikami. Tym bardziej, jeśli mam wrażenie, ze nie pałają do mnie wielką sympatią, a gdy zaczynam coś mówić - następuje brak reakcji z ich strony lub całkowita zmiana tematu. Doskwiera mi to bardzo, ponieważ w poprzednich firmach miałam wspaniały kontakt z ludźmi i zawsze wynosiłam pozytywne relacje na długi czas.

Na co dzień jestem w szczęśliwym związku, wysoko wrażliwa i z nadzieją patrząca na świat.

Będę wdzięczna za podpowiedzi, jak sobie poradzić.

[Gość Gosc dania]

Dopiero zaczelas wiec to jest trudne I dla Ciebie I dla nich. Daj sobie czas by przyzwyczaic sie do nowej sytuacji a innym by przyzwyczaili sie do ciebie. 

Na pewno dobrze bedzie odebrane jesli bedziesz mila I uczynna dla innych, to sprawdza sie zawsze I wszedzie. Mam na mysli np przyniesienie kawy a nie robienie za kogos pracy.

Z czasem grupa cie zaakceptuje taka jaka jestes a I Ty przyzwyczaisz sie do nowej pracy

 

[Gość Molly]

Nie musisz. Człowiek nic nie musi.

[Gość Gosc]

Nie musisz jestem taka jak ty z charakteru. Jak komuś zależy aby że mną rozmawiać to sam ta rozmowę zaczyna. Praca jest do pracy nie do przyjaźni. 

[Javiolla]

W dniu 9.02.2022 o 11:43, Cichaipozytywna napisał:

Jestem bardzo cicha i nieśmiała. To znaczy, że jestem dzikusem?

Nie, oczywiście, że nie. Jesteś po prostu nieśmiała i cicha. Zadaj sobie lepiej pytanie: co robię by to zmienić? 

W dniu 9.02.2022 o 11:43, Cichaipozytywna napisał:

Czy powinnam zrobić wszystko, by wejść w tą grupę mimo tego, że nie mam na to ochoty?

Nie powinnaś nic robić na siłę. Bądź sobą. 

W dniu 9.02.2022 o 11:43, Cichaipozytywna napisał:

mam ogromną potrzebę pomagania.

Pięknie, a jak to wykorzystujesz w życiu? 

W dniu 9.02.2022 o 11:43, Cichaipozytywna napisał:

o prostu traktuję pracę zadaniowo - wypełniam swoje obowiązki najlepiej jak potrafię,

I super. Ja w poprzednich pracach tez miałam jakieś tam relacje ze współpracownikami, z jednymi dobre z innymi niekoniecznie, z jednymi nawet po pracy. Jednak w obecnej pracy robię identycznie jak Ty i w ogóle sie tym nie przejmuję. Po 3 latach nawet to polubiłam ? Myślę, że sie z tym źle czujesz bo stale porównujesz do poprzednich prac, żyjesz przeszłością. Nie pomaga Ci w tym wysoka wrażliwość. Tymczasem takie zadaniowe podejście ma swoje dobre strony. Widzisz je czy chcesz o nich pogadać?