Czuję się gorsza, zazdroszczę innym jak pozbyć się tego uczucia

[Gość Kara]

Od jakiegoś czasu strasznie zazdroszczę innym , szczególnie wśród bliższych znajomych. Uważałam, że to normalne, że czasem się czegoś zazdrości. Jednak  nasiliło się to tak bardzo, że nie potrafię normalnie funkcjonować.  Staje się to taką obsesja, że zawalam szkołę, myślę o tym cały dzień i tak bardzo się dołuje, że najchętniej siedziałabym cały dzień w domu i nic nie robiła... Przykładowo ostatnio moja najbliższa przyjaciółka leciała samolotem, ogarnęła mnie ogromna złość i żal, ponieważ ja nigdy tego nie doświadczyłam i nie dokonam tego w najbliższym czasie. W głowie zaczęły mnie nękać myśli,że jestem beznadziejna, że nigdy nie zobaczę jak to jest bo zbyt bardzo się boję i pewnie nawet nie wsiądę do samolotu. Mimo że jest to moja przyjaciółka i powinnam cieszyć się jej szczęściem  to uczucie że jestem od niej gorsza, że do niczego się nie nadaje i będę miała nudne życie sprawia, że tracę chęć do życia i poczucie własnej wartości... Inną sytuacja był moment gdy również przyjaciółka która odkąd pamiętam ważyła troszeczkę więcej niż ja, schudła i to bardzo  no a ja przytyłam. Było to dla mnie ciężkie do zaakceptowania szczególnie, że w ostatnim czasie waga to mój największy kompleks. Przez chęć  schudnięcia zaczęłam stosować głodówki a potem popadłam w kompulsywne obżarstwo. Często gdy z nią gdzieś wychodzę, w głowie życzę jej aby przytyła... To straszne... Przecież to moja przyjaciółka na którą zawsze mogę liczyć... jeszcze inna osoba zrobiła sobie dużo kolczyków w uchu i znów powtórka z rozrywki, że ja bym się bała i tego nie zrobiła.. . chciałabym pozbyć się tej zazdrości, tych myśli... Chciałabym cieszyć się tym co mam i nie życzyć innym źle... Chciałabym być prawdziwa przyjaciółka... To co robię w tym momencie jest okropne... Najbardziej nie umiem wyzbyć się natręctw w głowie, które mówią mi że nie jestem nic warta, że jestem do niczego, że wszyscy będą normalnie żyć, spełniać się, odnosić sukcesy... A ja zostanę w miejscu...sama ze swoimi lękami i myślami, i że nigdy nie znajdę sobie partnera.. Po prostu obawiam się, że przegram swoje życie i je zmarnuje... 

. 

[Javiolla]

W dniu 4.10.2021 o 21:08, Gość Kara napisał:

Uważałam, że to normalne, że czasem się czegoś zazdrości.

To nie jest normalne, choć niestety powszechne ? Każda zazdrość jest wynikiem niskiego poczucia wartości i ważności (nie odwrotnie). Czujemy się gorsi i zazdrościmy innym teoretycznie lepszego życia z powodu niskiego mniemania o sobie i samokrytyki. Czyli mówiąc, że zazdrość jest normalna to tak jakbyśmy mówili, że niska samoocena i brak wiary w siebie jest normlane ?  

W dniu 4.10.2021 o 21:08, Gość Kara napisał:

chciałabym pozbyć się tej zazdrości, tych myśli...

Skoro już wiesz, że przyczyną jest niskie poczucie wartości, to może warto zacząć od pracy nad sobą? Myślałaś o tym kiedyś? Masz jakieś pomysły jak to zrobić? 

 

[Gość Na Schwał]

A ja dorzucę praktykowanie wdzięczności. Wdzięczności za wszystko, co się ma. Za najmniejsze drobiazgi. Te realne i te abstrakcyjne. I raptem zaczyna się dostrzegać, jak wiele tego wokół jest. Skoncentrujmy się na tym, co mamy. A to, czego nam brakuje, starajmy się zdobywać. Jeśli się nie uda, trudno. Na pewno się nie uda, jeśli nie spróbujemy. Bo zrzucenie wagi nikomu z nieba nie spadło. Potrzeba do tego pracy i wysiłku. Na to też spojrzałaś, zazdroszcząc koleżance? Czy tylko na efekt końcowy? Zacznij się odchudzać, daj temu szansę, poświęć coś, jak koleżanka. Ale z głową, a nie przez głodówki. Bo na razie jesteś na najlepszej drodze, aby stracić koleżankę, gdy tylko się skapnie. A o to łatwiej, niż Ci się wydaje. I wtedy będziesz miała dopiero powód do rozpaczy.