Związki i miłość

[Gość Anna]

Otóż sprawa przedstawia się następująco, mam 19 lat, nigdy nie byłam w związku, choć miewałam zauroczenia. Parę miesięcy temu poznałam chłopaka i na początku wszystko szło naprawdę dobrze, ale teraz zrozumiałam, że nic do niego nie czuję, nawet przyjaźni. Obrzydza mnie temat miłości i tego uczucia, uważam to za coś, co sprawia, że człowiek jest słaby i miękki. Według mnie człowiek jest słaby, bo potrzebuje drugiej osoby do normalnego życia, a powinien być silną jednostką. Czuję też, jakby ten chłopak zabierał mi moją wolność swoją obecnością i aktywnością. Brzydzą mnie popędy seksualne człowieka i to, jak ciężko ludziom nad tym zapanować i że tego potrzebują, do normalnego funkcjonowania. Co ja na z tym wszystkim zrobić? 

[Gość Ola]

Jesteśmy gatunkiem, który potrzebuje 2 osoby, by funkcjonować w życiu. Drugi człowiek ma dawać nam radość, nie może nam odbierać wolności. Związek to jednak rzecz do której trzeba dojrzeć i poczekać, aż znajdzie się właściwy partner z który jednocześnie będziesz czuła się nieograniczona a do tego będziesz chciała spędzać z nim czas. W dopasowaniu się ważne są wspólne wartości, cele, zainteresowania itd. Pytanie takie czy odrzucasz wszystkich ludzi w tym chłopaków, czy umiesz wejść w głębszą relacje (przyjaźń)? Jeśli umiesz wejść w bliższe relacje z ludźmi, co wiąże się z tym,  że nie stało się nic w twoim życiu takiego, co by odrzucało Cię od wchodzenia w bliskość z 2 człowiekiem to nie jest to powód do zmartwień, jeśli jednak martwi Cię ta sytuacja proponuje udać się do psychologa na rozmowę 

[Gość Karolina]

Miłość nie sprawia że człowiek jest słaby i miękki, może sprawiać coś zupełnie przeciwnego.

Możesz być silną jednostką i nie musieć nikogo potrzebować, zaspokajać swoje potrzeby na wiele sposobów. Nie musisz być w związku żeby coś udowodnić.

Nie masz ochoty na seks nikt cię do tego nie zmusi, może kiedyś ci się zachce, może nie.

Nie musisz mieć chłopaka, ani teraz, ani nigdy ?

Jeśli czujesz że on cię ogranicza, porozmawiaj z nim o tym.

Ustal jakieś reguły, ustal czego chcesz  i jak to miałoby wyglądać, sprawdź czego chce on.

Wiesz czego chcesz? Jeśli nie to najpierw się zastanów, poczekaj, gdzieś ci się spieszy?

Rozumiem że on chce seksu a ty nie bardzo jesteś na to gotowa? Porozmawiaj z nim. Poczeka aż będziesz albo nie.

[Gość Agu]

Człowiek, może być silny i słaby jednocześnie. Siła, daje zyciową skuteczność, a "słabość" wrażliwość, dzięki której można doznawać, przeżywać i być z innymi, ich uczuciami. Jedno i drugie nas tworzy...

Popęd seksualny może być obrzydliwy, gdy ktoś jest gwałcący -  gdy ktoś łamie nasze granice, jest perwersyjny w sposób jaki nie mamy na to ochoty,  deleguje nam do przezycia - to czego sam nie chce przeżywac ,  i  dąży z nami w ten sposób do kontaktu, (mysląc jak dziecko że jak jemu  przyjemne, to jest przyjemne  tez dla nas)  nie wsłuchując się  w nas i w nasze ciało.

To szczęście być z drugim człowiekiem, ale świadomość swojego lubię/nie lubię  jest kluczowa w budowaniu intymności. Podoba mi się  bardzo książka Ani Rubik Sexed, która skierowana jest do osób młodych. Moze warto się oswajać z tym tematem i poznawac w taki sposób, nim świadomie przejdziesz w praktykę...

 

[Raszer]

Nie często w wieku 19 lat widać coś tak odpowiedzialnego. W tym wieku praktycznie można robić wiele, bo też powinien gdzieś być czas na dystants, na wyszalenie się, na różne próby. Ale no sama sobie odpowiadasz. Było fajnie, przeszło ci. Okej. Kwestia czasu, uważam, że powinnaś poznawać facetów nic sobie nie obiecywać tylko spotykać na kawę, obczaić, itp. Nigdy pierwsze spotkanie nie ma opcji, by się skończyło, prawdziwym uczucuiem. Jak znajdziesz takie, który, cię rozumie, może nawet jest w penych kwestiach jak kumpela, ale podziela twoje poglądy, to widząc jacy są inni dookoła, zaczniesz go doceniać. Jak stanie się przyjacielem, to już twoja sprawa czy dalej co chcesz czy nie, ale on nie będzie wiecznie czekał jak też coś poczuje. Będzie się męczył. Poznawaj, nie trzymaj za długo, olewaj, szukaj przyjaźni. Reszta sama przyjdzie. Niezależność i siła, tkwi przedewszystkim w dojrzałym związku, to też jest pewna umiejętność nabyta. To co piszesz nie znaczy, że jesteś aseksualna, demiseksualizm to cecha którą bardzo cenie. Ale taka partnerka to skarb. Może nie dojrzałaś jeszcze do tego, że to wychodzi w pełni z ciebie, popęd. Nie goń za nikim. Koleżanki nawet jak mają wcześnie, to powiem ci, że no to jest nieodwracalna tragedia.. Kobiety, które załatwiają to w wieku 20 lat z różnych pobudek, były takie co były wycofane, rok się bardzo przyjaźniłem z 17 latką, która po gwałcie, no nawet nie wpadał mi do głowy seks. Bałem się. Ale pewnego dnia ona zaczęła. I miałem wrażenie, że robi to na siłę, bo jak się nie prześpimy, to odejdę. Wyjaśniłem, że absolutnie. I myślałem, że się uspokoi, a było odwrotnie. Razem się uczyłem z nią. Następna partnerka miała koło 19 lat też dziewica, ja 18. I znowu ona chciała, też czekałem. Ale ta była aż za pewna. Jeżeli nie chodzi o seks a jest relacja to super, jeżeli chodzi o seks, to kobiety jak i faceci, dojrzałość warto zwlekać, może sobie pójdzie. Ale nie szła. Byłem z nią mega długo taka.. Agu. Cholernie nam było dobrze. Ostatnio poznaję różne kobiety i  20 latki na siłę kąbinując coś przed kumpelami z jakimś burakiem, to najczęściej dziecko z dzieckiem, robi dziecko lub dzieci. Potem jeszcze rozwód..  Masz też spojrzenie od strony faceta. Szanuj się, nic złego nie robisz. Nikt ci nic nie zabierze jak sobie nie dasz wejść na głowę. Musisz być niezależna. Chyba dobrą opcją by był ktoś spokojny, kto nie oceni,  nawet nie mają prawa cie dotknąć. Szacun, że o tym umiałaś wspomnieć. To ważne, co piszesz, i warto też pogadać o tym z psychologiem czy seksuologiem. To nie przypał. Tylko doświadczenie ci skacze. ?