Trudności z zaaklimatyzowaniem się w nowej szkole

[Gość Therra16]

Właśnie rozpoczęłam naukę w liceum... W gimnazjum szło mi całkiem nieźle, ale teraz nie mogę ogarnąć natłoku nauki. Zbieram wiele ocen z którymi nie mogę się pogodzić, odchodzę wręcz od zmysłów na myśl o pytaniu. Wszyscy naokoło mówią żebym się nie martwiła, że jeszcze nie zaklimatyzowałam się w nowej szkole, że wkrótce się wkręcę. Jednak ja nie mogę już wytrzymać, często płaczę i mam stany lękowe. Mam też czasem myśli, że chciałabym umrzeć. Czy to może być jakiś rodzaj depresji?

[liryka]

po gimnazjum liceum rzeczywiście jest szokiem. Może to co powiem nie będzie oryginalne ale to minie, zobaczysz pod koniec semestru bedziesz śmigać. Po za tym musisz sobie uświadomić jedną rzecz, która sprawi, że będzie Ci łatwiej a brzmi ona tak: Nie ze wszystkiego musisz być dobra... Jedne przedmioty idą Ci łatwiej inne gorzej - norma. Zastanów się co chcesz po liceum zrobić i skup się bardziej na tych przedmiotach które Ci sa potrzebne a inne lekko odpuść. Nie mówię żebyś jechała na 2 ale przecież ze wszystkiego piątek nie musisz miec.To naprawdę Ci wiele ułatwi:)

[karolinexxx]

na poczatku kazdy tak ma, nie wiem czemu tak sie zle czujesz w zwiazku z tą szkołą, a podoba Ci sie chcialas tam isc?

[fijolek]

Ale wiecie w niektórych liceach to naprawde przeginają z ilością nauki. Jak ja słyszę ile nauki ma siostra mojego chlopaka, która jest w bardzo prestizowym liceum to aż trudno uwierzyc. Normalnie więcej tej nauki jak ja miałam na studiach chyba. Oni tam robią z nimi ksiązki, które się na studiach dopiero przerabia. Codziennie ma całą górę zadań domowych. Nawet nie za bardzo ma czas na jedzenie, żeby się z tym wszystkim powyrabiac a codziennie siedzi w lekcjach od powrotu ze szkoły do 2 nad ranem. masakra jakaś mówię Wam. To nie sposób tak żyć, przeciez liceum to fajny czas. ja wspominam swoje liceum świetnie, bo co trzeba było się uczyć to trzeba, ale poza nauką było jakieś życie. A teraz to oni w tych liceach zwariowali. Chyba chcą od razu dyplomy zawodowe jak po studiach rozdawać po trzech latach tej harówy.

[Natalia Bator]

Jeśli masz stany lękowe może to być nerwica lękowa połączona ze stanem depresyjnym wynikającym z trudności zaklimatyzowania się w nowej szkole. Lęki wynikają zapewne z tego, że złapałaś kilka kiepskich oceni teraz martwisz się o kolejne, to powoduje, że masz trudności w nauce bo jesteś zestresowana, zniechęcasz się do szkoły i koło się zamyka. Na początku w nowej szkole zawsze jest ciężko, ale uwierz, że wiele osób to przechodzi. Nie możesz się poddać i dać za wygraną. Jesteś młoda i inteligentna, nie poddawaj się tylko dlatego, że kiepsko zaczęłaś. Czasem zaczyna się gorzej aby skończyć lepiej. Przede wszystkim musisz troszkę nabrać dystansu do szkoły. To będzie trudne, bo jesteś ambitna, ale musisz widzieć zawsze jakiś plus każdej sytuacji. Jeśli dostaniesz kiepską ocenę, nie zniechęcaj się. Powiedz sobie, że następnym razem będzie lepiej i postaraj się na następny raz więcej się pouczyć. Pamiętaj, że stres sprawia, że zapominamy o prostych rzeczach. Dlatego podstawa to spokojny sen, chwila relaksu, aby nie mysleć o problemach i skoro wiesz, że pouczyłaś się podejdź do tego w sposób: dobrze mi pójdzie, bo przecież się uczyłam, nie mam się czym martwić. Musisz uwierzy w siebie i uspokoić się wewnętrznie. Dobrze by było poukładac swój dzień, abyś wracajac do domu wiedziala czego się uczyć i co robić a nie siadała przerażona i nie wiedziała od czego zacząć. Rozpisz sobie plan na cały tydzien czego uczysz się każdego dnia z uwzględnieniem sprawdzianów bieżących i oczywiście czasem tylko dla Ciebie.
Martwia mnie Twoje myśli, że chciałabyś umrzeć. Naprawdę Twoje życie jest warte paru ocen w szkole? Therra, jeśli Twoje myśli i przygnębienie jest tak silne, porozmawiaj ze szkolnym pedagogiem. Może on Ci doradzi jak podejść różnych nauczycieli, u kogo z czego trzeba się uczyć. Pamiętaj, że to jest aż szkoła i tylko szkoła. Liceum to najfajniejszy okres w życiu wielu osób. Nie zniechęcaj się, bo za rok razem z koleżankami z klasy będziesz się śmiała ze swoich zmartwień w pierwszej klasie. Na pewno wszystko się unormuje i lęki miną, ale musisz porozmawiać z pedagogiem a nawet z psychologiem jeśli masz taką potrzebę. Czasem potrzebujemy wsparcia i to naturalne że stresujemy się powodu nowych rzeczy, zwłaszcza kiedy na początku zostajemy zniechęcone niskimi ocenami. Ale nie traktuj tego jako przegraną już na starcie. Pokaż, że dopiero się rozkręcasz. Therra, jesteś młodą i wartościową dziewczyną, zasługujesz na to aby być szczęśliwa. Podejdź do szkoły z dystansem, ucz się i bądź pewna swojej wiedzy. Poukładaj plan tygodniowy pod kątem nauki ile czego i kiedy. Nie zapominaj o wyspaniu się i pogaduszkach z przyjaciółką, ale najwazniejsze, porozmawiaj z pedagogiem aby pozbyć się leków i tych strasznych myśli jakie chodzą Ci po głowie. Jesteś zdolna i na pewno poradzisz sobie lepiej niż ktokolwiek inny. Powodzenia!

[passedify]

Witam, jestem 16 letnią dziewczyną z problemami... Hmm... od czego zacząć. Zawsze byłam bardzo wesołą osobą, lecz trochę skrytą, mam przyjaciół, rodzinę... ogólnie jestem lubiana, nie mam wrogów. Od września chodzę do nowej szkoły(LO) i tu zaczęły się problemy. Nie mogę się przyzwyczaić do nowej szkoły. Chodzę juz tam 2 tydzień, znam już prawie wszystkich, mam stałą koleżankę z którą siedzę w ławce, dobrze sie rozumiemy. Ale co z tego, cały czas prześladuja mnie dziwne myśli... że się bardzo różnię od wszystkich, niektórzy strasznie mnie drażnią, zachowują się jak dzieci... nie śmieszą mnie ich żarty, zdecydowanie wolę towarzystwo starszych. Mimo to próbuje być dla nich miła, niby jest ok. Ale i tak ciąglę się boję, że mnie nie będą lubić, ciąglę myślę o przyszłości, czy poradzę sobie z nauką, jak utrzymam kontkt z moją najlepszą przyjaciółką, która poszła do innej szkoły, nie mogę sobie poradzić z tym lękiem ! Ciągle jestem smutna, czuje jak wszystko się wali, mam ochotę płakać, czasami nie chce mi sie z nikim rozmawiać, a czasami muszę to zrobić bo inaczej bym zwariowała! Jeszcze do tego wszystkiego doszedł chłopak, dobrze się znamy i bardzo lubimy, nie wiem czy się w nim zakochałam, ale wiem, że gdybym zerwała z nim kontakt załamałabym się... też boję się o to, że nie będę się miała z nim jak spotykać, w weekendy ON pracuje, w tygodniu moi rodzice nie są zachwyceni jak do mnie przyjeżdża, albo jak ja wychodzę z domu... normalne, NAUKA na pierwszym planie. Nic mnie nie cieszy... I ten lęk! "Co będzie jutro.." to myślenie o przyszłości mnie wykańcza, stres, ciągłe zdenerwowanie... nie radzę sobie z tym! Błagam o pomoc, co mam zrobić ?

[zmija]

A nie możesz po prostu powiedzieć o tym mamie?

"... niektórzy strasznie mnie drażnią, zachowują się jak dzieci ..."

16 latek to wciąż nastolatek, dziewczyny dojrzewają szybciej niż faceci, więc nie dziwne, że próbujesz zadawać się ze starszym od siebie

Zajmij się szkołą dziewczyno, a nie przejmuj się jakimiś ex-gimbusami.

"... ON pracuje, w tygodniu moi rodzice nie są zachwyceni jak do mnie przyjeżdża ..."
Nic dziwnego. Jesteś za młoda na amory. Zajmij się szkołą.

Rodzice wiedzą, że starszy kolega to ma inne priorytety niż równieśnicy w stosunku do kobiet w twoim wieku, ale oczywiście nie możesz się mu oprzeć prawda? Przecież to taki wielki szpan, że ma się starszego od siebie chłopaka, jest się w związku itd.

Twoje problemy są tak dziecinne, jak ten temat.
Problemy myszki miki.

[passedify]

jest 2 lata starszy... więc to chyba nie dużo, nie wiesz co piszesz, ale mimo wszystko dzięki, że w ogóle to przeczytałaś/eś.

[zmija]

A teraz bronisz chłopaka jakby był celem ataku.

Stres i zdenerwowanie to normalna reakcja w nowym otoczeniu. Chcesz być lubiana, szanowana i mieć wiele znajomości itd.

Kto nie chce?

Tak jak mówiłem wcześniej. Porozmawiaj z rodzicem o swoich rozterkach. Chcesz być dorosła to zachowuj się jak dorosła, a nie tworzysz tematy na forum dużymi literami STRES I ZDENERWOWANIE

OLABOGA! I co teraz?
Ludzie mają tutaj dziesięć razy większe problemy niż twoje. Jedni chcą się zabić inni są po rozwodach, a ty stresujesz się w nowej szkole. Sama przyznaj - nie wydaje ci się to błahe?

Weź się w garść dziewczyno a nie dramatyzujesz.
Pozdrawiam

[passedify]

Nie chodzi tu tylko o szkołe...
Ale może i masz rację, postaram się jakoś poukładać wszystko, wziąć się w garść jak to napisałeś.
Dzięki wielkie za odpowiedź.

[zmija]

Nie taka głupia. Jest dla ciebie nadzieja.

Pomodlę się za ciebie do Szatana w jakiejś gorącej intencji hu ha ha :)