Jak przełamać się, aby z powrotem wrócić do prowadzenia pojazdu?

[Gość a...l]

Dzień dobry. Mam na imię Agnieszka mam 46 lat. W 1992 roku zrobiłam prawo jazdy. Jeździłam ze trzy lata a potem weszła we mnie jakaś blokada i nie mogę się przełamać żeby wsiąść za kierownicę. Co mam zrobić żeby to minęło.

[Gość Kuba999]

Witam. Na Pani miejscu po prostu wykupiłbym kilka lekcji w jakimś ośrodku szkolenia kierowców. Przypomni sobie Pani zasady i jazdę. Na pewno nie zapomniała Pani wszystkiego bo przepisy za bardzo się nie zmieniły od tamtego roku. Trzeba uwierzyć w siebie :)

[Gość kasjopea1]

Popieram, mogłaby pani kupić lekcje u instruktora.
Oprócz tego przydałaby się pomoc cierpliwej osoby, która poświęciłaby czas i pojeździła z Panią. Zacząć od mało uczęszczanych miejsc, poza godzinami szczytu etc. Polecam, warto się przełamać. NA PEWNO jest Pani w stanie prowadzić. Ja zrobiłam prawo jazdy w 2004, a jeździć zaczęłam po ok 10 latach.

[Gość gerse]

Odpowiem i myślę, że pomogę bo sam jestem na końcu walki z tym problemem. Zrobiłem prawko 8 lat temu i dopiero zaczynam powoli jeździć.

-Jako kobieta, ma Pani łatwiej - paradoksalnie, mężczyźni podchodzą do tego tematu ambicjonalnie o to dodatkowo zwiększa blokadę.
-Zalecałbym dalece idącą ostrożność w braniu jazd z instruktorem - w przypadku trafienia na chama, efekt psychologiczny może być odwrotny do zamierzonego. Jeśli chce się pani zdecydować, proszę najpierw znaleźć odpowiednią osobę
-Proszę też w wolnych chwilach powtarzać sobie w mózgu frazę "nie boję się jeździć", aby wyrobić nawykowe myślenie
-W końcu proponuję poprosić zaufaną osobę o pomoc. Niech wywiezie Panią na nieruchliwą, prostą drogę a następnie zostawi sam na sam z autem. Wtedy proszę pobawić się kierownicą, pedałami, skrzynią biegów "na sucho". Potem ruszyć i przejechać krótki (100-200 metrów dystans) Wtedy nastąpi, przełamanie blokady.
-Potem, czynność prowadzenia będzie jeszcze trochę stresować (ja na razie mam tak, że z przyjemnością pojeździłbym sobie po łatwych trasach, ale wyjazd do centrum przy pełnym ruchu jeszcze by mnie stresował) więc proszę po trochu jeździć samej wieczorami, po krótkich, znanych trasach, aż w końcu wszelkie negatywne emocje opadną.

-

[Gość smutna]

Niestety, ale ja nie wiem, jak mam wam w tym względzie pomóc. Na pewno warto powiedzieć, że przecież ważne są różnego rodzaju sprawy, ale skoro to problem z jazdą, to może zrobicie dodatkowe jazdy doszkalające poznań ?