Melancholia i niska samoocena

[Gość j...l]

Dziś lubię melancholię. Traktuję ją jak szczęście bycia smutnym. Chętnie ją wywołuje poprzez wspomnienia połączone z odpowiednią muzyką i swoimi myślami. To uczucia dają mi szczęście. Dla mnie to uczucie nie ma nic wspólnego ze stanami depresyjnymi, ale jest między nimi cienka granica. I niestety na co dzień muszę, co wynika z niskiej samooceny itp., męczyć się z uczuciem zniechęcenia, braku motywacji i chęci do życia. . Nie interesują mnie rówieśnicy i czuję się przy nich samotny. Jestem ok?

[kikunia55]

Wygląda na to że wątek " sam nie wiem, pomocy", to Twój wątek- nie podobala Ci się tam odpowiedz, że założyleś następny bliżniaczo podobny?

[mgr Kamila Krocz]

Melancholia nie jest czymś „patologicznym”. Jeśli sam subiektywnie odczuwasz, że melancholia nie jest stanem, który wprowadza Cię w zły nastrój, co więcej, nawet pożądasz tego stanu, to na pewno nie można traktować tego jako symptomu jakiejś choroby, zaburzenia czy problemu. O problemach emocjonalnych mówimy wtedy, gdy uczucia i emocje, jakich doświadcza osoba, sprawiają jej ból, są dla niej cierpieniem. Problemem jest jednak u Ciebie niska samoocena, gdyż na niej mogą zasadzać się inne trudności, np. trudności w kontaktach z innymi ludźmi, kompleksy, wycofanie, lęk społeczny i nadmierna nieśmiałość. Pozdrawiam!