Wizyta u psychologa

[Gość g...l]

Jeszcze w roku szkolnym pedagog szkolny zauważył u mnie przygnębienie na przerwie i podszedł do mnie i kazał abym przyszła do niego na lekcji.... Gdy przyszłam to on zaczął się wypytywać a ja milczałam i się na niego nie patrzyłam.. I kazał mi iść z mamą do psychologa. Gdy byłam u psychologa to też milczałam on mnie się wypytywał a ja nic.. Co psycholog może mi zrobić?

[Gość mydlo]

a jak czujesz? bo ja mam wrazenie ze ten psycholog szkolny szuka dziory w calym. czy ty serio wymagasz psychologa?

[rafik54321]

Z autopsji wiem że pedagodzy, psychoterapeuci, psycholodzy, terapeuci nie potrafią pomóc :( .Piszę tak ponieważ zwiedziłem już ich całkiem całkiem gromadkę...

Dużo zależy od tego co czujesz, jaką masz sytuację w domu, czy masz rówieśników, czy masz "kolegę" bliższego (zależnie od twojego wieku).

[Gość islandstanteofmind]

A dlaczego milczysz? Jezyka zapominasz czy co?
Jakbyś powiedziała dajce mi spokój wszystko u mnie okej to by ci dali spokój

[Gość gabss8178]

Mam 14 lat a mój chłopak jest o 3 lata starszy. Bardzo się kochamy. On mnie pilnuje spędza czas ze mną. Pedagog zauważył u mnie smutek i zaczął ze mną gadać że On to nieodpowiedni wiek ja jestem jeszcze młoda aby z nim być jesteśmy już pór roku. Ja gdy ona mi mówiła jaki on jest nieodpowiedzialny się rozpłakałam i po 10 minutach wybiegłam dodam jeszcze że w dalszym ciągu milczałam. Po lekcjach mój chłopak przyszedł po mnie do szatni a pedagog akurat miał tam dyżur na przerwie i zobaczył jak razem wychodziliśmy. Na drugi dzień powiedział że mam iść do psychologa dziecięcego no to z mamą poszłam .... I ja milczałam u niego. Co dalej my się Kochamy

[mgr Kamila Krocz]

Pedagog zauważył u mnie smutek i zaczął ze mną gadać

Rozumiem zatem, że masz jakiś problem, skoro jesteś smutna i chodzisz przygnębiona? Czy chodzi tylko o to, że dorośli zabraniają Ci spotykać się ze starszym chłopakiem? Czy jest jeszcze inny powód?

[Gość gabss8178]

Tylko o chłopaka... W piątek znowu muszę iść do tego psychologa ja nie chcę.. Znowu nic jej nie powiem. Ja sobie z tym nie radzę. Nwn może zwieję z domu albo coś sobie zro

[ka-wa]

Powiedz psychologowi otwarcie dlaczego jesteś smutna,nie duś w sobie emocji,bo dorośli pomyślą,że masz coś nie tak z psychiką i będą Cię ciągać po psychologach czy psychiatrach,
opowiedz otwarcie jakie masz zamiary jeśli będą Ci wybijali z głowy tą miłość,
tylko obopólną rozmową dojdziecie do jakiegoś porozumienia.

Zrozum też dorosłych, dla których to nie jest wiek na miłość,
ale jak widać się zdarza i lepiej byłoby to zaakceptować i uświadamiać ,
ale miłość wiąże się z seksem ,a co za tym idzie z niepożądaną ciążą ,więc się nie dziw dorosłym,bo nie jedna dziewczyna urodziła w Twoim wieku dziecko/nie ma zabezpieczenia 100%/.
A miłość ma to do siebie,że często mija i dziewczyna zostaje sama z dzieckiem.

Może na początek porozmawiaj szczerze z mamą.

[mgr Kamila Krocz]

Podejrzewam, że ani psycholog, pedagog, ani rodzice nie mają wobec Ciebie złych intencji. Ich zachowanie wynika z troski o Ciebie, co Ty oczywiście odbierasz to jako "zamach" na Twoją wolność, dlatego się biernie buntujesz, milcząc, nic im nie mówiąc. Wiem, że relacja z tym chłopakiem jest dla Ciebie na pewno ważna, ale postaraj się zrozumieć perspektywę dorosłych - najpewniej martwią się o Ciebie, o to, czy skończysz szkołę, o to, czy przez tę miłość nie pokomplikujesz sobie życia, np. niechcianą ciążą. Zamiast uciekać, milczeć, buntować się, pokaż, że jesteś dorosła, odpowiedzialna za siebie, powiedz, że rozumiesz ich obawy, ale ten chłopak jest dla Ciebie ważny. Szczera rozmowa z mamą na początek może pomóc. Powodzenia!

[Gość gabss8178]

Chłopak nazywa się Igor pochodzi z bardzo pożądanego domu, jego rodzice są prawnikami. On za 2 tygodnie będzie miał 18 lat. A w sprawie seksu to i ja i on nie jesteśmy gotowi. A z nauką mam bardzo dobre oceny teraz miałam pasek na świadectwie...... Myśli Pani że Im tego nie mówiłam i to nie jeden raz.... Ja dzisiaj wykrzyczałam rodzicom że my się kochamy i nic to nie zmieni i że nie będę z wami gadać tzn. z rodzicami. A dzisiaj mama rozmawiała z koleżanką która jest psychologiem że sobie ze mną nie radzi i nie wie co będzie dalej i że wieczorem ma przyjechać i ze mną spróbować porozmawiać(Ale ja i tak z nikim nie będę gadać tylko z Igorem)

[ka-wa]

Sama widzisz,że to milczenie nic Ci nie daje ,skoro nie z mamą ,to z tą psycholożką porozmawiaj,postaw sprawę jasno ,że jeśli rodzice nie pozwolą Ci spotykać się z Igorem to uciekniesz z domu,mama pewnie nie zdaje sobie sprawy z powagi sytuacji,
jest nadzieja ,że z pomocą psychologa ,pod pewnymi warunkami, pozwolą Ci się spotykać.

[Gość gabss8178]

ALE TO NIC NIE DA!!!! Pewnie ta psycholożka powie mi że on nie jest w moim wieku.... bla bla bla ja mam tego dość. Może jak ucieknę z Igorem to wszystko minie....

[Gość gabss8178]

A milczeć i tak przy psychologu i rodzicach będę i nie sądzę aby to się zmieniło... Jestem załamana

[ka-wa]

A widzisz, chcesz być dorosła, a zachowujesz się jak dziecko...,
nie próbujesz wyjść z tej sytuacji kompromisowo,
ja bym Cię namawiała na rozmowę z psychologiem,nic nie stracisz...
Pomyśl sobie jak byś się zachowała, jakbyś to Ty była mamą ,a Twoja córka Tobą...

[Gość gabss8178]

Ja nie chcę się zachowywać jak dorosła i nie będę bo jestem jeszcze dzieckiem a to nie moja wina że mam kochającego chłopaka starszego o 3 lata. A z tym psychologiem nie umiem gadać tak w cztery oczy i w dodatku że go dobrze znam.... Niech ONI robią z zemną co chcą a i tak nie porozmawiam z nikim bo się na wszystkich zawiodłam......

[Gość gabss8178]

To dodam jeszcze że nie mogę mieć dzieci i ciąża mi nie zagraża... A co do seksu to u mnie dopiero po 18-stce

[ka-wa]

Oni z Tobą nic nie zrobią bo niby co mieliby zrobić...,
pewnie tylko będą próbowali wybić Ci z głowy tą miłość ,wiedząc,że się nie da,
porozmawiają i dadzą spokój,swoją drogą mogłabyś wysłuchać tego moralizowania,nic by Ci nie ubyło.

Jeśli to jest taka wielka miłość, to przetrwa nawet jakbyście mieli się spotykać tylko okazjonalnie,
więc może wyluzuj ,zacznij się uśmiechać, a myśl swoje.

[Gość gabss8178]

Ja z Igorem uciekniemy bo ja nawet mam szlaban na 3 tygodnie żeby nigdzie nie wychodzić chyba że odpuszczę sobie jego..... Więc zdecydowaliśmy że razem uciekniemy

[ka-wa]

Tylko co to da? I tak was znajdą ,jesteś niepełnoletnia,on jeszcze poniesie karę za uprowadzenie ,bo to tak może zostać potraktowane,będziesz ciągana po ginekologach ,żeby sprawdzić czy nie było współżycia,
nabawicie się tylko kłopotów.
Poczekaj do ukończenia 16 lat,wstrzymaj się z tymi "bólami",to tego czasu ,całe życie przed wami.

[Gość gabss8178]

Z jakimi bólami?

[ka-wa]

Bólami miłości,w przenośni oczywiście,jeśli chłopak poczeka za Tobą te dwa lata ,to wtedy też sama się upewnisz czy dla niego jesteś tą jedyną wielką miłością.

[Gość gabss8178]

I co ja z nim przez dwa lata mam kontaktów nie utrzymywać nie my się kochamy i nie przestaniemy... I jednego dnia bez siebie nie wytrzymamy

[ka-wa]

Nie masz wyjścia,takie mamy prawo,rodzice też tu mają najwięcej do powiedzenia...,tak Ci się wydaje ,że nie wytrzymasz...,właśnie rozmowa z psychologiem powinna Ci trochę zmienić myślenie.

Pamiętam,że kiedyś była taka głośna sprawa córki jakiegoś polityka,co to nie mogła żyć bez swojej miłości,też chyba uciekli,ale ta miłość trwała ,dopóki była zakazana...,potem się rozstali.
Nie przewidzisz przyszłości,co dzisiaj wydaje się oczywiste ,po czasie, potrafi zmienić się diametralnie.

[Gość gabss8178]

Tak. To dlaczego nie dość że nie mogę nigdzie wyjść jestem w pokoju zamknięta mam zabrany telewizor laptop telefon żeby z nim się nie kontaktować. To tylko został mi tablet i ja nie wytrzymam Igor też uciekniemy albo coś sobie zrobi

[ka-wa]

Rodzice stosują takie formy nacisku ,żeby na Tobie wymóc zmianę zachowania,
jakbyś z nimi rozmawiała,wysłuchiwała argumentów ,sprawy pewnie wyglądałyby inaczej.