Nie wychodzę sama z domu

[Anna2345]

Mam 16 lat,właśnie idę do liceum,lecz jeszcze nigdy sama nie jeździłam do miasta,obawiam się dojazdów do szkoły.Jestem osobą kontaktową,rozmowną,lecz nawet do sklepu nie chodzę bez mamy.Może problem jest w tym,że jestem jedynaczką i jestem do niej za bardzo przywiązana.Kiedy idę sama ulicą zaczynam się denerwować,sama nie wiem dlaczego.Mam też niską pewność siebie i ciągle porównuje siebie do innych.Kiedy idę z mamą niczego się nie obawiam.Byłam z tym u psychologa,myślałam że to fobia społeczna,lecz psycholog rozwiał moje obawy o fobii,powiedział że to jest kwestia wmawiania sobie problemów.Chcę się usamodzielnić,w końcu idę już do liceum.Co mam z tym zrobić?

[Gość sprawdź]

Za długo z tym zwlekałaś, wakacje się kończą a Ty nie wykorzystałaś tego czasu na usamodzielnienie. Pomijam fakt Twoich 16 lat bo to dziwne i winę ponosi za to mama. Dzieci od najmłodszych lat biegają same do sklepu po loda czy po coś do picia. Co zrobić, zostaw mamę w domu.

[SpecjalistaPsychomedic]

Witaj,
Przed Tobą bardzo ważny etap, jakim jest pójście do liceum. Zmienisz szkolę, a także towarzystwo. Takiej zmianie często towarzyszy stres i niepokój jak to będzie? Czy się odnajdę w nowym miejscu? Czy znajdę sobie znajomych? Takie pytania zadaje sobie większość nastolatków idących do nowej szkoły. U Ciebie dodatkowo dochodzi stres związany z usamodzielnieniem się oraz, jak to sama nazwałaś, niska samoocena. Wakacje faktycznie się kończą, więc nie zostało Ci wiele czasu, ale możesz pomóc sobie na kilka sposobów. Jednym z bardzo prostych ćwiczeń jest spisanie sobie listy swoich mocnych stron. Możesz pisać co zechcesz, np. że jesteś świetna w szachy itp. Ta lista jest dla Ciebie. Zerkaj na nią często, zwłaszcza kiedy pojawią Ci się w głowie złe myśli na swój temat, przywołaj w pamięci jedną ze swoich mocnych stron. Zobaczysz, że są rzeczy, w których jesteś lepsza niż inni i dzięki temu poczujesz się lepiej.
Ważnym elementem jest też akceptacja siebie takiego, jakim się jest. Przecież nie ma dwóch takich samych osób, ludzie różnią się między sobą i ta różnorodność stanowi o naszej wyjątkowości, a zatem jesteś jedyna w swoim rodzaju.
Doświadczasz teraz wielu różnorodnych emocji, co związane jest również z dojrzewaniem. W Twoim organizmie zachodzą zmiany psychiczne, biologiczne i hormonalne. Ten stan się z czasem unormuje, jednak nad swoją samodzielnością musisz popracować sama. Może zacznij od wychodzenia na spacery (a pod ręką miej wspomnianą wyżej listę). Z każdym dniem wydłużaj pokonywaną trasę, a przekonasz się, że sama dasz sobie świetnie radę.
Życzę Ci powodzenia.