Samotność i wrażliwość

[Gość słodkasexy]

Jestem w klasie drugiej gimnazjum. W szkole dla każdego jestem obojętna i na codzień nie przejmuje się tym, ale w nocy zdarza mi się czasem płakać. Już w szkole nie będzie lepiej bo wszyscy są przeciwko mnie. Nie pytajcie czemu bo nie umiem tego wytłumaczyć..Brakuje mi przyjaźni, miłości...Niby mam bardzo kochanych rodziców , ale nie o taką miłość tu chodzi. Chciałabym czasem by jakiś chłopak ze mną normalnie porozmawiał, objął mnie ramieniem, przytulił itp. Chciałabym mieć przyjaciółkę z którą mogę się powygłupiać, szczerze porozmawiać itp...Czy to co czuję jest według was normalne? Biorąc pod uwagę to że zawsze wszystkim w szkole pokazuje że jest okej i naprawdę nie jest mi specjalnie przykro ,ale czasem tam gdzieś głęboko tak właśnie czuję...Co zrobić by tego nie czuć?

[mgr Kamila Krocz]

Witaj!

Potrzeba akceptacji wśród rówieśników jest w Twoim wieku bardzo ważna, więc nic dziwnego, że jest Ci przykro, kiedy jesteś dla innych obojętna. Nic dziwnego, że marzysz o przyjacielu czy przyjaciółce. To całkiem naturalne. Napisałaś, że w szkole wszyscy są przeciwko Tobie. Dlaczego? Dlaczego udajesz, że wszystko jest w porządku, kiedy tak naprawdę nie jest? Może warto byłoby wybrać się do psychologa szkolnego i porozmawiać z nim o swoich problemach - o tym, że inni w szkole nie chcą się z Tobą przyjaźnić, że brakuje Ci po prostu towarzystwa? Pozdrawiam i życzę powodzenia!