Uzależnienie od drugiej osoby

[ŚMIETANKA]

Mój problem dotyczy tego ,że (w dosłownym znaczeniu) uzależniłam się od drugiej osoby. Kiedyś mieliśmy super kontakt po między sobą, jednak z mojego powodu ten kontakt nie jest taki, jak kiedyś ( miałam problemy psychiczne). Gdy już wyszłam na prostą, chciałam tej osobie powiedzieć, dlaczego tak się dziwnie zachowywałam i przeprosiłam. Jednak ta osoba nie chce mieć takiego kontaktu jak kiedyś. W ten oto sposób idąc do łóżka nie śpię, boję się ciągle, myślę o tej osobie i bardzo za nią tęsknię. Niestety tak jest od prawie 2 lat i nie mogę się z tym pogodzić, gdyż będąc dzieckiem ojciec miał wypadek z czego jeździł daleko do sanatorium. Żyliśmy z wypłaty Mamy. Było krucho, a brat dopiero się uczył w szkole zawodowej. Brakowało mi Matki, bo tak na prawdę ona nie rozmawiała ze mną, a tak bardzo tego mi brakowało. Teraz babcia ( mama mojej matki) ma raka i wszystko jest na mojej głowie. Rozmowy nie pomagają.. Dlatego tęsknię za tamtą osobą, bo czuję się sama i brakuje mi tej bliskości, której nie ma. Czy prócz pomocy psychologa mogę cokolwiek jeszcze zrobić? Ps. (moja choroba wyglądała tak, że byłam zamknięta w sobie, byłam smutna, zestresowana, nie jadłam prawie i nie piłam dopiero po jakimś czasie zaczęłam się buntować i tak bez wizyty u psychologa na jakimś poziomie zwalczyłam to. ) Proszę pomóżcie bardzo mi zależy na odpowiedzi.

[franca]

Jeśli wyjaśniłaś tej osobie dlaczego tak się zachowywałaś, a ona nadal nie chce mieć z Tobą kontaktu, to znaczy, że tak naprawdę jej na Tobie nie zależy. Jeżeli nawet nie chce słuchać wyjaśnień-tym bardziej.
Jeśli chcesz sobie poradzić bez psychologa z psychicznym uzależnieniem się od niej, to spróbuj medytacji, może pomóc Ci skupić się bardziej na swoim życiu.