Nawrót złego samopoczucia a nerwica

[Gość MAGDA234]

nie wiem czy to nerwica, hipochondria, ale juz sobie nie daje rady...może pokrótce..
mam 29 lat. mniej więcej od 16 roku życia co jakiś czas- czasem dłuższy, czasem krótszy rozpoczynają się okresy, że się źle czuję..kręci mi się w głowie, czuje się słaba..jakaś taka bezradna, oszołomiona, mam wrażenie, że zaraz zemdleję itd....
Jak miałam 16 lat wydawało mi się że pewnie to coś z sercem, robiłam badania itd - wszystko było okej - rodzice uznali : panikara i histeryczka - i temat został zamknięty. trwało to jeszcze jakiś czas i ustąpiło - zapomniałam. W wieku 20 lat wróciło - urodziłam córkę i jak tylko mąż wychodził z domu dzwoniłam, żeby wrócił bo się tak źle czułam że się bałam, że umrę - nie zamykałam drzwi do domu ze strachu że nikt nie znajdzie małej. Trwało jakiś czas - minęło - miałam spokój dość długo...nie wiem ile - w międzyczasie rozstałam się z mężem, bawiłam się i odreagowywałam... nie pamiętam czy wtedy było wszystko ok...
ale w tym roku - w maju...jakoś tak ( boże to już ponad pół roku ) znów zaczęło wracać...
poczatkowo trochę mi się w głowie kręciło - delikatnie..potem coraz bardziej, czułam się splatana, bałam się wyjść z biura na dwór, nawet wstać do łazienki - pojechałam do szpitala - tomograf - ok - całe badania krwi - ok - bolały mnie nogi - doppler żył kończyn dolnych - okej - ciśnienie - ok.... a mi nic nie pomaga - wkręcam sobie jakieś choroby, idę po ulicy i zaczynam płakać bo tak się źle/dziwnie/nieswojo/ nie wiem nawet jak to nazwać zaczynam czuć że nie wiem co mam zrobić - nie wiem czy zaraz nie zemdleje, nie wiem czy siie nie przewróce. Codziennie kładąc się spać boję się nastepnego dnia - że znów będzie źle, że się znów będę bała.... nie mam już siły.... :(

[Gość MAGDA234]

dziewczyny, na łeb mi pada - chociaż napiszcie, że jestem stuknięta - bo siedzę i się zastanawiam, czy może za mało badań zrobiłam..no z jakiegoś powodu muszę się źle czuć - niebawem sfiksuje na amen...

[tosia2]

No to nie bylas u psychiatry?

[Gość MAGDA234]

oczywiście, że nie byłam
jestem idealnym przykładem spychologa, nie byłam u psychiatry, nie zrobiłam miliona rzeczy które powinnam..czemu ? cięzko powiedzieć - po prostu nie zrobiłam - nie mam racjonalnego wytłumaczenia - przeraża mnie to że trzeba czekać - jak się raz zapisałam to było w trakcie pracy i nie mogłam się zerwać to,tamto - potem się 1 dzień lepiej poczuje to olewam..ciężki przypadek :/

[tosia2]

Mialam zawroty glowy jak lezalam w szpitalu. I nagle spadki cisnienia. Nie znalezli przyczyny, a w koncu mi przeszlo.

[Mgr Jakub Bieniecki]

Moje pierwsze odczucia powędrowały w kierunku zaburzeń lekowych paniki z agorafobią, ale trzeba by sprawdzić więcej objawów, czy przebiega to w formie ataków paniki. Jeśli by tak było, to mimo wszystko sugerowałbym psychoterapię, a nie leczenie farmakologiczne u psychiatry...

[Mgr Jakub Bieniecki]

Z drugiej strony Pani wypowiedź jest w nastroju depresyjnym. Proszę sprawdzić w sieci typowe objawy depresji, lub napisać, jak Pani nastrój wygląda w ciągu dnia, sen, jedzenie, energia, koncentracja, zainteresowania, aily fizyczne, itp.