Schizofrenia?

[Gość Zuzzia]

Dręczy mnie ostatnio myśl, że mogłabym mieć schizofrenię. Wyczytałam gdzieś, że jeżeli się o to martwię, to jej nie mam. Ale jednak się zastanawiam.
Jak byłam mała to zdarzało mi się usłyszeć, że jestem "autystyczna". Wolałam swój wymyślony świat, ciekawsze życie. Zawsze ostatnia łapałam żart. Teraz jestem znacznie bardziej społeczna i radzę sobie w kontakcie z ludźmi.
W szkole byłam bardzo gruba, przez co mnie prześladowali. Od tamtej pory zawsze wydawało mi się, że wszyscy się na mnie patrzą i ze mnie śmieją. Bałam się sama gdziekolwiek iść.
Przez jeden rok byłam pewna, że prześladują mnie postaci z bajek, kilka razy w miesiącu zmieniałam hasła do kont społecznościowych. Ale to przeszło, nigdy nie wróciło i bardzo dobrze wiem, że było idiotyczne.
Niemniej mój "własny świat" raz wraca, raz odchodzi. Gdy jest jestem spokojniejsza. Mam sny, od zawsze, prawie co noc, które przyjaciółka określa jako "skrajnie nienormalne, nierzeczywiste". Ogólnie mam nerwicę lękową, dość silną z m.in. mocnymi derealami.
Dodam jeszcze, że w rodzinie miałam jedną schizofreniczkę, ale to kilka pokoleń wstecz, a "na swoją obronę", że mam fantastyczną pamięć, odróżniam prawdę od fikcji i myślę dość logiczne (potrafię sobie wyjaśnić np, że znajomi mnie nie obgadują, bo nie jestem pępkiem świata i mają lepsze tematy, a jak ktoś mi nie odpisał to nie miał czasu, a nie mnie znienawidził w ciągu minuty).
Martwi mnie głównie fakt, że wyczytałam, iż schizofrenicy mają mnóstwo ambiwalentnych uczuć. Ja moich w ogóle nie umiem rozpoznać, są właśnie skrajnie ambiwalentne - kocham wszystko i nienawidzę zarazem. Nie umiem też zbyt poprawnie wyrażać emocji np ze strachu się śmieję. Jestem nadwrażliwa na dźwięki (m.in. wysokie częstotliwości, których większość ludzi nie słyszy), na dotyk (boli) i na wzrok (ostre światło, stroboskopy - brr).

Niemniej zastanawia mnie, czy te rozważania to tylko wpływ mojej nerwicy (wolałabym), czy jednak ta schizofrenia we mnie w jakiś sposób kiełkuje?

[Gość Justyna507]

Może napiszę w ten sposób...
Schizofrenia to zespół określonych cech i chorób to nie jest jedno zaburzenie.
To co opisałaś : "Przez jeden rok byłam pewna, że prześladują mnie postaci z bajek, kilka razy w miesiącu zmieniałam hasła do kont społecznościowych." To mogła być psychoza czyli zaburzone postrzeganie rzeczywistości. Ale psychoza występuje w wielu innych zaburzeniach również i w nerwicy, depresji, nałogach, czy nawet może jej doznać osoba zupełnie zdrowa.
Myślę że nie powinnaś się zbytnio tym martwić bo im częściej będziesz o tym myślała tym bardziej będziesz się utwierdzała w błędnym przeświadczeniu. Jeżeli masz lekarza lub terapeutę to podziel się z nim tym spostrzeżeniem on Ci powinien wszystko jasno wyjaśnić.

[mgr Kamila Krocz]

Zuzzia, podejrzewam, że Twoje obawy o to, czy przypadkiem nie cierpisz na schizofrenię, to bardziej konsekwencja Twojej nerwicy niż rzeczywisty rozwój schizofrenii. Proponuję mniej czytać na temat możliwych zaburzeń, bo w rezultacie okaże się, że niemal wszystkie są Twoim udziałem - w ten sposób działa nerwica. ;)

Czy aktualnie leczysz w jakiś sposób nerwicę? Bierzesz jakieś leki albo korzystasz z terapii?

[Gość Zuzzia]

Obecnie przerwałam leczenie antydepresantami w porozumieniu z psychiatrą z powodu zbyt dużych skutków ubocznych.
Zaczęłam chodzić na terapię, jednak odbywa się raz w miesiącu. Usłyszałam na niej, że "istnieje duże ryzyko" schizofrenii. A wówczas trochę ze zdenerwowania, trochę z rozkojarzenia i tak nie powiedziałam wszystkiego.
Następne spotkanie za kilka tygodni, a mi ta myśl w głowie niestety siedzi. Trudno się skupić, a przecież funkcjonować jakoś trzeba. Dlatego zadałam pytanie tutaj...
Bardzo dziękuję za odpowiedzi, uspokoiły mnie. Pozdrawiam :)