Brak pracy i zauroczenie mężczyzną

[Gość wzięta]

a nic o tym człowieku nie wiem. W dodatku mam większy problem (brak pracy) i nie chcę się zajmować amorami, gdy widmo głodu zaraz zajrzy mi w oczy (jeść daje mi mama).

Mieliśmy remont w kilku klatkach, jeden z panów był mną zainteresowany (rozmawiał z moją mamą o mnie, jego szef go tak zachwalał ). W dodatku patrzył na mnie takim wzrokiem i tak dobrze się w jego obecności czuję...
nigdy nie byłam w takiej sytuacji.

Nie umiem sobie z tym poradzić. Remont się skończył, ja nie myślałam nigdy, żeby wiązać się z kimś kto tak ciężko pracuje (nie chce obciążać sobą drugiego człowieka, zwłaszcza, że wiem, jaka to praca a sama czuję się pasożytem). Poczułam się lepiej, jak ten człowiek był w pobliżu, bo po ostatniej pracy przeżyłam załamanie. Po każdej utracie pracy miesiącami szukałam następnej.
Nie mam wprawy w radzeniu sobie w takiej sytuacji.
Co moge zrobić, żeby nie jojczyć tylko zadziałać konstruktywnie? Znalezienie pracy jest dla mnie priorytetem.
Dziękuję za wszystkie rady.