Jak poradzić sobie z nieposłusznym dzieckiem?

[Gość bezsilna mam]

Mam 5 letniego syna i 3 letnią córę. Z córką nie mam problemów wychowawczych, lecz z synem sobie nie radze. Są to zupełnie inne dzieci. Mam wrażenie że syn się przyzwyczaja do kar i nic sobie z nich nie robi. Gdy coś wywinie, mino to, że powtarzam ciągle "tak robić nie wolno" i nieraz tłumacze czemu(zależy od sytuacji) to i tak to zrobi. Gdy muszę się ciągle powtarzać mówię do niego: "Jeszcze raz tak zrobisz a zabiorę ci wszystkie autka jakie masz w pokoju, za kare" Dalej nie słucha i idę zabrać autka. On na to krzyczy nieeee...już będę grzeczny! Z doświadczenia wiem że nie dotrzymuje obietnicy, wiec zabieram autka. Gdy o jakimś zapomne to mi weźnie przyniesie bym schowała. Zakaz bajek też nie pomaga. Bardzo lubi grać na komputerze i kara na komputer też nic niedaje(gry edukacyjne na płycie). Kiedyś próbowałam za kare posadzić go w jednym miejscu, to zaczął ryczeć(to nie był normalny płacz), a potem mnie nawet kopać i rzucać się z rekami. Nie dawałam za wygraną i trzymając go tłumaczyłam że gdy się uspokoi to porozmawiamy itp. no i zawsze przy próbie takiej kary kończyło się na jego wymiotach z braku uspokojenia się. Jestem osobą która jak z kimś rozmawia to już z przyzwyczajenia zawsze patrze w oczy rozmówcy,wiec przy dziecku najbardziej pilnuje tego by mieć kontakt wzrokowy. Staram się wychować dzieci tak by zawsze miały we mnie oparcie i mi ufały. Staram się zawsze ich wysłuchać. Nawet gdy z kimś rozmawiam a dziecko przyjdzie i chce mi coś powiedzieć to przerywam rozmowę i słucham co mi ma do powiedzenia. Prawie dziennie im powtarzam że ich kocham i im mówi że są ładni i fajni. Z ich ust słyszę to samo,co bardzo miłe jest. Kiedyś tłumaczenie i mówienie o uczuciach mu coś przemawiało i się opamiętywał-teraz NIE. Kiedyś kara na komputer pomagała-teraz NIE. Zabranie zabawek pomagało-teraz Nie. Jeszcze co mnie dziwi.... to, że jak syn był młodszy a go pochwaliłam za coś to on nagle zaczął rozrabiać zamiast pilnować tego ładnego zachowania. Tak to jest bardzo wrażliwym chłopcem,bardzo łatwo można go zranić,zrazić do czegoś. Z moich obserwacji to jest wrażliwszy od innych dzieci. Co mogę zrobić by w naszym domu znowu zawitały UŚMIECHY? ostatnio to od wczesnego poranku do wieczora same smutne chwile, a ja już nie wiem co robić by było dobrze :(

[Gość Dorotka z krainy Oz]

Skoro kary nie działają to może spróbuj nagród?
Zamiast karać dziecko, nagradzaj je za kazde dobre zachowanie. Możecie umówić się np na zbieranie kuleczek albo naklejek a pod koniec tygodnie w zależności od tego ile ich ma na jakąś małą nagrodę. :D
Może tak udobruchasz łobuziaka
wiesz jego zachowanie może wynikać z zazdrości, może nie poświęcasz mu tyle czasu co kiedyś ( co dla nas dorosłych jest zrozumiałe) i on czuje się odtrącony. A zauważył że jak coś zbroi to się nim interesujesz?

[Gość bezsilna mam]

Spróbuje nagradzania;) Mam nadzieje, że to pomoże. W sumie to właśnie kary dostaje jeśli rozmowa nie pomaga, a nagród nie, tylko moje dobre słowo skierowane do niego i chwalenie przed rodziną.
Zazdrość to nie będzie, prędzej córa by miała ku temu powody(syn jest dzieckiem które potrzebuje bardzo dużo uwagi), ale staram się by nieczuła się odtrącona i uważam właśnie na to, by jedno i drugie czuło się kochane przez mamę. Tłumacze także, że kocham ich tak samo mocno, że niema tak, że jednego więcej drugiego mniej.
Mam nadzieje, że nagrody pomogą. Dziękuje za podpowiedz;)