Ciągłe przygnębienie licealistki

[flambeau]

Mam na imię Kasia. Mam 17 lat i chodzę do drugiej klasy liceum. Mam dużo znajomych, z którymi zawsze uwielbiałam spędzać czas. Jednak od pewnego czasu odczuwam ogromny smutek, który niestety zaczyna się pogłębiać. Czuję się jakbym była poza czymś, nie mogę się odnaleźć. Coraz częściej denerwują mnie znajomi i rodzina. Chcę być sama, a zarazem chcę spędzać czas ze znajomymi. Dlatego stwierdziłam że może po prostu pójdę do klubu pobawić się z przyjaciółmi, a samopoczucie poprawi się.. Niestety po powrocie znów wróciło... Zdarza mi się też często płakać w łóżku, z którego najchętniej bym już nie wychodziła. Jedyną osobą z którą mam ochotę się widywać jest mój chłopak, ale z nim też wole siedzieć sama niż gdzieś wyjść, choćby na miasto... a wiem że on chętnie wyszedłby czasem z czterech ścian... nie wiem co się ze mną dzieje... ;((

[flambeau]

czy to może być początek depresji? co robić?

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam serdecznie,
Ciągły smutek, drażliwość, niechęć to kontaktów towarzyskich mogą wynikać z wielu przyczyn i niekoniecznie muszą być związane z zaburzeniem depresyjnym.
Mogą one wynikać między innymi z przemęczenia, stresu, zmian pogody lub procesu dojrzewania.
Jak długo u Ciebie trwa taki stan? Czy Twoje samopoczucie zmieniło się pod wpływem jakiegoś wydarzenia i w jakich sytuacjach najczęściej się pogarsza?
Pozdrawiam

[flambeau]

Trwa to już od około 3 miesięcy.. ostatnio zdarzały się ataki furii.. nie umiem się wtedy opanować.. kontrolować się. Bije, wrzeszczę.. nie wiem co robić... Najgorzej jest po kłótniach z mamą...