Napady płaczu

[Gość Natalii .]

Ostatnio zauważyłam że coraz częściej jest mi smutno. Chce mi się na wszystko płakać. Nie mam na nic ochoty. Co się ze mną dzieje ?
To depresja ?

[pink elephant]

Ciezko stwierdzic a widzisz u siebie jakies inne objawy? ile masz lat? moze to kwestia dojrzewania albo przemeczenia?

[Tarja]

Szkoda, że nie napisałaś ile masz lat, jak wygląda Twój dzień, co robisz na co dzień, w życiu, czym się zajmujesz i czy zaobserwowałaś coś jeszcze, bo napady płaczu wcale nie muszą świadczyć o depresji. Jeśli jesteś młodą osobą, możliwe, że w taki sposób przechodzisz okres dojrzewania, jeśli jesteś już dojrzałą kobietą, nie nastolatką, możliwe, że dopadło Cię przesilenie wiosenne, stan depresyjny związany ze zmianą pory roku, może masz jakieś problemy, z którymi sobie nie radzisz i w ten sposób na Ciebie wpływają, albo po prostu jesteś rozchwiana emocjonalnie i nie jestes w stanie zapanowac nad swoimi emocjami, czasem jest to kwestia zdrowotna, hormonalna, tak się zdarza w okresie przedmiesiączkowym, przy niedoczynności tarczycy itp. Same napady płaczu naprawdę nie świadczą o niczym konkretnym, napisz coś więcej o sobie, to może uda nam się znaleźć źródło.
Zrób sobie okresowe badania, hormony, aby sprawdzić, czy pod kątem zdrowia jest wszystko ok, jeśli tak, możliwe, że jest to spowodowane stresem, nerwami, problemami, wiadomo - praca, szkoła, codzienne obowiązki. Zrób sobie parę dni wolnego, odpocznij, zrelaksuj sie, wycisz. Jesli coś Cię dreczy - porozmawiac z przyjaciolka lub kims bliskim na ten temat. Jesli oprocz palczu czujesz sie zle, masz leki, odczuwasz niepokoj, niemozesz spac, masz czarne mysli - wtedy faktycznie to moze byc depresja i w takiej sytuacji najlepszym rozwiazaniem bedzie zwrocenie sie o porade do psychologa.

[Gość Natalii .]

Mam 15 lat. Jestem przemęczona szkołą. Mam dużo nauki. Nie wyrabiam z tym. Nie mam z kim porozmawiać bo moim kolejnym problemem jest brak "prawdziwych" przyjaciół .

[Tarja]

To już znamy przyczynę tych napadów płaczu. Dojrzewasz, emocjonalnie podchodzisz do wielu spraw, jesteś wrażliwa, brakuje Ci przyjaciół, którzy będą dla Ciebie odskocznią od nauki, pogrążasz się w błędnym kole, stresuje Cię ta sytuacja stąd płacz - to naturalne. Musisz trochę zmienić swoją codzienność. Piszesz, że masz wiele nauki - wierzę Ci, ale każdy z nas przez to przechodził, jak się ma 15 lat to ma się ochote rzucić książki i darować sobie to wszystko, ale teraz z perspektywy czasu powiem Ci, że nauka jest bardzo wazna. To jak teraz się uczysz i to czego teraz si,ę dowiesz, rzutuje na przyszłość. Pójdziesz na studia, będziesz szukała pracy - tam patrzą na to co umiesz, jakim uczniem byłaś, to jest ważne. Dlatego warto się uczyć. Ale najlepiej opracować sobie sposób na naukę. Ja robiłam tak, że każdego dnia jak wracałam ze szkoły, jadłam obiad, coś obejrzałam, wyszlam do kogoś itp., potem siadałam do lekcji, odrabiałam je i poświęcałam jeszcze troche czasu na nauke 1 przedmiotu, np na drugi dzien masz pytanie lub kartkowke - ucz sie, np. w poniedziałek matma, wtorek polski, środa ang itp. Kazdy dzien poswiec na jeden przedmiot, dzieki temu nie bedziesz robiła sobie zaleglosci i bedziesz na bieząco. potem jak bedzie sprawdzian, to tylko powtorzysz sobie to co juz sie uczylas, np na weekendzie powtorzysz kazdy przedmiot, przygotujesz sie i zobaczysz, ze bedzie latwiej.

Co do przyjaciół - zastanów się dlaczego ich nie ma. Może brakuje Ci szczerości z ich strony, takiej "prawdziwej" przyjaźni. Czasem ciężko ją znaleźć. Ale nie zniechęcaj się. Bądź dobra koleżanką, przyjaciółką dla innych, oni z czasem to docenią i odwdzięczą się tym samym. Bądź towarzystka, radosna, zeby widzieli Twoja wyjatkowosc. Z czasem przyjazn sie zacisni spotkajcie sie po szkole np na rower czy rolki. To Was zblizy. Zawsze tez mozesz porozmawiać z mamą jeśli potrzebujesz porady.

[pink elephant]

a masz rodzenstwo albo czy masz dobry kontakt z mamą? moze z nią porozmawiaj albo z babcią, kimkolwiek z kim jestes w jakis sposob zzyta. dlaczego twierdzisz ze nie masz prawdziwych przyjaciol, zawiodlas sie na nich czy ciezko jest Ci nawiazac blizsze znajomosci?

[Złośliwa]

to moze odpuść sobie trochę ze szkołą, raz jak dostaniesz 3 a nie piątkę to nic złego się nie zstanie

[Panda]

no tak tylko kwestia tego czy faktycznie uczy sie na 5 i ma dosyc czy po prostu sobie nie radzi moze jak jest Ci ciezko z nauka to popros jakas koelzanke zeby Ci pomogla, albo uczcie sie razem moze bedzie Ci latwiej

[psycholog Katarzyna Garbacz]

Witam,
Same napady płaczu nie świadczą o depresji. Często spotykanymi objawami depresji są: obniżenie koncentracji i uwagi, niska samoocena, poczucie winy, pesymistyczne widzenie przyszłości, zmniejszony apetyt, duża męczliwość nawet po bardzo małym wysiłku, utrata zainteresowań i radości życia, obniżenie nastroju, które nie jest spowodowane bieżącymi wydarzeniami.
Tak jak pisała Tarja, w Twoim wieku oraz w Twojej sytuacji płacz może wynikać z procesów dojrzewania - w tym okresie gospodarka hormonalna jest rozregulowana, stąd zmiana nastroju. Brak prawdziwych przyjaciół oraz nadmiar nauki jeszcze to potęguje.
Jeśli chcesz, żeby Twoja nauka była bardziej efektywna, zadbaj o dietę. Pij dużo wody, jedz pełnoziarniste pieczywo, orzechy i inne bakalie. Unikaj słodyczy i tłuszczy. Pomocny będzie także ruch, żeby dotlenić mózg. I oczywiście zadbaj o wystarczającą ilość snu. Nie zapominaj też o przyjemnościach, codziennie przeznaczaj czas na robienie tego, co lubisz. Znajdź kogoś, z kim będziesz mogła porozmawiać o problemach - emocji nie można dusić w sobie. Czasami pomocne jest także pisanie pamiętnika.
Pozdrawiam

[Gość Natalii .]

Dziękuje bardzo za pomoc.
Co do nauki to mam różne oceny. Ale raczej jestem 4 i 5 uczniem.
Denerwuję się jak dostaję słabsze oceny.
A co do przyjaciół.. Wiele razy poczułam się zraniona i odepchnięta więc możliwe że nie umiem kolejny raz zaufać komuś i się zwierzyć.
Mam rodzeństwo, tylko że dwóch o wiele starszych braci.
A z mamą mam dość dobre kontakty - tylko nie umiem mówić jej o takich problemach emocjonalnych.
Mam problemy z tatą - nadużywa on alkoholu.
Czasami myślę że warto porozmawiać z psychologiem. Ale nie wiem czy to dobry pomysł ..

[xdominikax]

Witam, nazywam się Dominika i mam 18 lat. Od tamtego roku bywały jedno tygodniowe rzadkie napady płaczu, brak snu i apetytu. Od dwóch miesięcy nie radzę sobie z samą sobą. Praktycznie każde go dnia chodzę smutna, cały czas jestem zmęczona, a wieczorami bardzo dużo płaczę. Każdego dnia budzę się z obawą, że kogoś stracę, kogoś bliskiego. Rzadko wychodzę z własnego pokoju, rzadko się z kimś kontaktuje. Moja kuzynka, która studiowała psychologie stwierdziła, że cierpię na depresje i zaburzenia lękowe. Nie chce mi się w to wierzyć. Potrzebuje pomocy, nie mogę liczyć na rodzinę, a mój chłopak już nie wie jak mi pomóc, chce z tego wyjść ale nie wiem jak..

[Arabika]

jesteś pełnoletnia więc sama możesz zgłosić się do psychologa. I tam dowiedzieć się co Ci dolega. Być może wystarczy rozmowa, być może będziesz musiała brać jakieś leki. Poszukaj psychologa w swojej okolicy, możesz też zahaczyć i lekarza rodzinnego, może masz jakieś problemy z tarczycą, albo wystarczą leki bez recepty

[Gość katarzyna26 88]

a jest jakiś konkretny powód? może jakieś zdarzenia z przeszłości powracają? Bo ja tak podobnie miałam kiedyś.... bo przyczyna tutaj jest ważna.