Zdrada

[Gość Monika3434]

Potrzebuję porady. Niedawno dowiedziałam się o zdradzach partnera. Jesteśmy ze sobą parę lat. Zaczęło się od tego że przyznał mi się że pocałowała go inna kobieta, w klubie gdzie był z kolegami. Niestety okłamał mnie. Dowiedziałam się że z tą kobietą był tam wcześniej umówiony przez internet, żeby potańczyć i zobaczyć co dalej. Po alkoholu zaczęli się całować. Przy okazji dowiedziałam się o dwóch innych okazjach z przed roku kiedy też całował inną kobietę w klubie gdy był pijany. Teraz bardzo tego żałuje, szuka źródła problemu (uważa że chciał się w ten sposób dowartościować). Nie wiem czy powinnam dawać temu kolejną szansę bo nie chcę przechodzić przez coś podobnego w przyszłości. Czy ktoś taki może się zmienić? 

[Gość Gosc]

Polecam prostą zasadę.

Przyznał się sam do zdrady ?  To możemy dać szansę. 

Został przyłapany i dlatego się "przyznał" ? To skreślamy tym bardziej że naliczyłem kilka zdrad podczas tak krótkiego czasu razem.

[Gość dajana]

Każdy ma inny system wartości, ja bym nie przekreślała człowieka jak się przyznał, warto szczerze pogadać dlaczego tak się stało i znaleźć rozwiązanie. Można to rozpatrywać na wiele sposobów. Dla mnie istotne jest jeszcze to, czy jest to związek sformalizowany, czy nie. Jak do takich akcji doszłoby w małżeństwie to ja zdecydowałabym się na rozwód.

[Gość katarzynak]

Jak byłabym w związku małżeńskim i doszłoby do zdrady to wzięłabym rozwód z miejsca.

[Gość baszawska]

Rozwód przede mną, zastanawiam się z jaką kancelarią najlepiej podjąć współpracę, jestem z Sopotu.

[Gość rozwódka]

45 minut temu, Gość baszawska napisał:

Rozwód przede mną, zastanawiam się z jaką kancelarią najlepiej podjąć współpracę, jestem z Sopotu.

Z Gdańska mogę Ci polecić mec Mindykowskiego, on jest dobry w rozwodach, zajmuje się też sprawami spadkowymi. Ważne jest to, żeby zatrudnić kogoś, kto rzeczywiście ma duże doświadczenie w takich sprawach. No i trzeba nastawić się na to, że nie będzie łatwo. Ja przezyłam rozwód i wiem o czym mówię niestety. Nie jest łatwo, ale to niekiedy najlepsze co może się nam przytrafić.

[Gość szorstka]

W dniu 28.04.2022 o 22:16, Gość katarzynak napisał:

Jak byłabym w związku małżeńskim i doszłoby do zdrady to wzięłabym rozwód z miejsca.

Ja jestem tego samego zdania. Ja nie akceptuję zdrady i raczej miałabym problem z tym, żeby wybaczyć.

[Javiolla]

W dniu 21.04.2022 o 19:12, Gość Monika3434 napisał:

Nie wiem czy powinnam dawać temu kolejną szansę bo nie chcę przechodzić przez coś podobnego w przyszłości. Czy ktoś taki może się zmienić? 

To zależy od danego człowieka. Jeden się zmieni inny nie. Jeśli chciał faktycznie dowartościować sie tzn, że ma bardzo niskie poczucie wartości i powinien je sobie podnieść, polubić się. Nie jest w stanie sam tego zrobić, to należy zapisać sie na terapie. Tak naprawdę to nie Twoja wina, że ma problem ze sobą. Powinien to był już wcześniej zauważyć i zadziałać. Sama więc musisz czuć jaki Ty masz poziom akceptacji zdrady, musisz sama widzieć czy zaufasz ponownie (zwłaszcza, że całej prawdy nie mówił)? 

W dniu 22.04.2022 o 11:15, Gość Gosc napisał:

Został przyłapany i dlatego się "przyznał" ? To skreślamy tym bardziej że naliczyłem kilka zdrad podczas tak krótkiego czasu razem.

Szczerze... nie wiem czy to dobra zasada. A jeśli zdradzi drugi i trzeci raz i zawsze sie będzie grzecznie przyznawał to co? Dalej mu darować? 

[Gość brytanna]

W dniu 29.04.2022 o 01:31, Gość rozwódka napisał:

Z Gdańska mogę Ci polecić mec Mindykowskiego, on jest dobry w rozwodach, zajmuje się też sprawami spadkowymi. Ważne jest to, żeby zatrudnić kogoś, kto rzeczywiście ma duże doświadczenie w takich sprawach. No i trzeba nastawić się na to, że nie będzie łatwo. Ja przezyłam rozwód i wiem o czym mówię niestety. Nie jest łatwo, ale to niekiedy najlepsze co może się nam przytrafić.

Dość popularny specjalista z Trójmiasta, jeden z lepszych radców prawnych, którzy naprawdę znają się na tym co robią.

[Iwonazdradzona76]

Witam.  Ja też mam straszny dylemat.  Jesteśmy w małżeństwie już 30 lat. A dziś przy rozmowie przyznał mi się że 23 lata temu mnie zdradził    zatkało mnie niedowierzałam co usłyszałam.   Oczywiście płacz lament i wybuchy z mojej strony.  Myślałam że takie rzeczy to tylko w filmach.   A on perfidnie i z uśmiechem że mógł mi o tym nie mówić ale po tylu latach to nie ważne.     Myli się dla mnie ważne  świat mi zawalił się. Jest godz 3.20 a ja nadal nie śpie i myślę.  Już nawet nie płaczę nie mam czym.   Nie wiem co mam dalej robić.   Jak z nim żyć.  Jak na niego patrzeć.   Może ktoś też to przeszedł.  Może ktoś ma złote rady.  Bo narazie to jakbym dostała obuchem w głowę     pozdrawiam

[cojatamwiem]

16 godzin temu, Iwonazdradzona76 napisał:

Witam.  Ja też mam straszny dylemat.  Jesteśmy w małżeństwie już 30 lat. A dziś przy rozmowie przyznał mi się że 23 lata temu mnie zdradził    zatkało mnie niedowierzałam co usłyszałam.   Oczywiście płacz lament i wybuchy z mojej strony.  Myślałam że takie rzeczy to tylko w filmach.   A on perfidnie i z uśmiechem że mógł mi o tym nie mówić ale po tylu latach to nie ważne.     Myli się dla mnie ważne  świat mi zawalił się. Jest godz 3.20 a ja nadal nie śpie i myślę.  Już nawet nie płaczę nie mam czym.   Nie wiem co mam dalej robić.   Jak z nim żyć.  Jak na niego patrzeć.   Może ktoś też to przeszedł.  Może ktoś ma złote rady.  Bo narazie to jakbym dostała obuchem w głowę     pozdrawiam

Iwonko skoro Ci o tym powiedział to znaczy, że nie ma to dla niego zbyt dużego znaczenia. Z Tobą był całe życie i to Ty jesteś bez wątpienia kobietą jego życia. Świat nie jest idealny, a my jesteśmy tylko ludźmi, popełniamy błędy. Musiał żyć z tym tyle lat. 

Nic w waszej relacji się nie zmieniło, nie odszedł, nie kontynuował romansu. Przekonał się, że jesteś najlepsza. Szkoda Twoich łez. Nie ubyło go.

[Iwonazdradzona76]

 Ja narazie myślę inaczej.  Jestem wściekła,rozżalona,zdradzona,rozczarowana i te milion pytań dlaczego.....Ja mam inne podejącie do tego  mój mąż był pierwszym i jedynym męszczyzną w moim życiu i liczyłam pewna byłam że ja jego też.   A tu takie rozczarowanie,ból,,moje serce krwawi.  Próbuję nie myśleć o tym ale się nie da.   Jak to się dalej potoczy nie wiem.  Nie wiem czy sama se z tym poradzę.