Żałoba, jak przygotować dziecko

[Gość Miriana]

Kochani, w jaki sposób przygotować dzieci na uczestnictwo w procesie choroby i umierania babci?

Temat ciężki, ale będziemy musieli się z nim zmierzyć - babcia będzie pod naszą opieką. Sama nie czuje się na to gotowa, przeraża mnie ta wizja i chciałabym w jakiś sposób ochronić przed tym dzieci, jednocześnie wiem że moim obowiązkiem, jako córki, jest być i towarzyszyć.

Będę bardzo wdzięczna za podsunięcie propozycji książek/filmów/czegokolwiek co może nam tu pomoc.

[Gość Xyz]

Chyba brak tutaj odpowiedniej rady. Tak naprawdę trzeba dzieciom tłumaczyć, bo one więcej rozumieją niż nam się wydaje. Nie wiem ile mają dzieciaki lat, ale myślę że młodsze po prostu zapytają co się stało, gdzie babcia i nie będzie za wiele dumania nad tym bo przejdą na porządek dzienny, że była a nie ma bo jest w niebie. Ze starszymi gorzej, bo rozumieją więcej. Na pewno będzie bardzo ciężko, ale wspólnie dacie radę. Każdy ma inna wrażliwość i w innym czasie mijają u niego zmartwienia czy smutki. Nie wiem jakie materiały mogłyby Pani pomóc, ale największe znaczenie w całej sytuacji ma to żeby nie unikała Pani tematu, warto dzieciom jakkolwiek próbować wyjaśniać co się dzieje i dlaczego. 

[Gość Presja]

Jest taka  piękna bajka o umieraniu i o tym jak ważna jest pamięć o zmarłych - „Coco”. Fabuła opiera się o meksykański zwyczaj „Dia de los muertos”, mały chłopiec próbuje odszukać swojego pradziadka „po drugiej stronie mostu”. Piękny morał, a właściwie jest ich kilka. Jednym z nich jest to, że ludzie żyją nawet po tamtej stronie, dopóki żyją w naszych sercach.

Więcej informacji na temat tego, jak przygotować dziecko do procesu żałoby znajdziesz na blogu avigon. 

Jeśli dziecko nie będzie sobie radzilo, dobrze jest wziąc pod uwagę sesję z psychologiem. 

[Javiolla]

W dniu 30.12.2021 o 12:47, Gość Miriana napisał:

Będę bardzo wdzięczna za podsunięcie propozycji książek/filmów/czegokolwiek co może nam tu pomoc.

Trudno jednoznacznie powiedzieć bo każdy jest inny, ma inną wrażliwość. Moim zdaniem nie robić z tego jakiegoś smutnego wydarzenia. Śmierć to naturalny proces naszego życia i każdego to spotka. Jeśli jesteś osobą wierzącą to wiesz, że to jest tylko przejście z jednego życia w drugie. Nie żegnasz się z bliską osobą tylko mówisz "do zobaczenia" .

Warto też nie zaniedbywać dziecka kosztem umierającej babci, aby nie czuło do niej żalu za zabranie uwagi rodzica. Jeśli nie dacie rady w opiece nad babcią, to trzeba kogoś wynająć do pomocy. Staraj się tez nie obarczać dziecka problemami związanymi z opieką nad babcią ( mycie, zmiany opatrunków, bielizny itp), unikajcie przy dziecku rozmów n.t. problemów z odleżynami i innymi przykrymi sprawami. To są sprawy dorosłych. Kiedyś czytałam gdzieś opowiastkę, że mały chłopiec bawił się przy umierającej osobie, śmiał się jak gdyby nic się nie stało i nie rozumiał o co ten cały szum. Dorośli byli na dziecko o to źli, bo to niestosowne zachowanie, a dziecko przecież ma swój świat i przeżywało całą sytuację na swój sposób. Bawiło się np. że umierająca osoba leci tym samolotem do chmur, że na chmurce siedzi i macha do dzieciaka na ziemi.