Rodzina a kariera?

[Gość MaciekZ]

Witam. Mam pewien problem, nie taki wymagający nagłych interwencji psychologa, ale nie potrafie u siebie zrozumieć jednej rzeczy. Otóż mam 18 lat, ale nie miałem jeszcze ani jednej dziewczyny. Problem jest w tym, że w ogóle nie czuję potrzeby jej posiadania. Od małego rodzice uczyli mnie tego, że najważniejsza jest kariera zawodowa, a potem dopiero rodzina. Sami odnoszą dużo sukcesów zawodowych, oraz są dobrze ustawieni. Ja również odziedziczyłem po nich tą cechę ciężkeij pracy, aby osiągnąć sukces zawodowy, lubie się uczyć i ciągle uczyć się nowych rzeczy, oraz mam pragnienie zdobyć wymarzony, bardzo dobrze płatny zawód i mieć przy sobie dobre pieniądze. Chciałbym też mieć w życiu żonę, z którą stworzę rodzinę, jak moi rodzice. Właśnie tu jest mój problem, nie wiem czy to ma znaczenie, nie chce się chwalić, ale no mam coś takiego, że przyciągam uwagę dziewczyn i zawsze znajdzie się potencjalna kandydatka na dziewczynę. Niestety nie mam w ogóle chęci na rozmowy, na spotykania się, po pisaniu mam ochotę urwać rozmowe i pojsc robić coś innego. Nie czuję teraz potrzeby posiadania drugiej połówki. Martwie się, że potem bede miał problem znaleźć żonę. Nie wiem, czy jeszcze do tego nie dorosnąłem, ale nie czuję że mógłbym kogoś pokochać, no w wieku prawie 19 lat każdy już przynajmniej miał swoją drugą połówkę, a mnie stresuje i ,,męczy" rozmowa z jak wspomniałem potencjalnymi kandydatkami.. Tak jak mówię, nie potrafię siebie zrozumieć bo z jednej strony chce mieć w dalszym życiu zonę, ale teraz po prostu mnie to nie interesuje, a potem może być już za późno, albo okaże się że gra rolę tylko kasa a nie miłość

[Gość ka-wa]

Nie zamartwiaj się na zapas, jak się zakochasz, to taka znajomość nie będzie dla Ciebie męcząca.