Stres przy moim chłopaku

[Gość Anitka2666]

Cześć ,mam 15 lat . Ostatnio rozmyslam nad pewnym problemem ,który nie daje mi spokoju. Od 2 tygodni jestem z chłopakiem, którego bardzo kocham, wiem że 15 lat I prawdziwa długoterminową miłość to cieżka sprawa Ale jest to mój pierwszy związek, Kiedy tak bardzo zależy mi na drugiej osobie I chce dla niego jak najlepiej.Kiedy się poznaliśmy I zaczęliśmy się spotykać nie czułam stresu, byłam wyluzowana I świetnie mi się z nim rozmawiało. Jednak ostatnio zaczęłam się przejmować, że mój chłopak będzie myślał że jestem nudna itp. Dzisiaj np. Zabrałam go na chrzescijańskie spotkanie, bardzo mu się spodobało I ciesze się z tego bardzo, jendak strasznie się strwsowalam w jego obecności poznawać innych ludzi, I rozmawiać z nimi, (byliśmy tam pierwszy raz ) bałam się, że pomyśli że jestem głupia I żałosna I że mną zerwie, jednak wiem że on też mnie bardzo kocha tylko nie wiem za co, mam bardzo niską samoocene I nie wiem co z tym zrobić. Chce być przy nim sobą,ale widzę że chyba się zmieniłam od początku naszej znajomości I czasem nie wiem o czym z nim rozmawiać. Zazwyczaj zawsze mam tematy do.rozmow Ale Kiedy się denerwuje przestaje myśleć i się jąkam. Dlaczego tak mam, co jest że mna nie tak ... Mam tak od paru dni. Nie wiem co.sie dzieje, chce coś z tym zrobić.

[kikunia55]

A chłopak Ci jest potrzebny do tego aby mu imponować? Powinien byc Ci potrzebny jako dobry kolega, kumpel, wręcz przyjaciel a jednoczesnie jako Twój facet. Czyli osoba bliska, której się nie wstydzisz, nie krępujesz. A teraz chyba sama zauważasz, ze juz w jakąs sztucznosc wpadasz starając się byc lepszą niz jestes, zamartwiając się czy propozycja wspólnego czasu przypadnie mu do gustu, czy dośc inteligentnie przeprowadzisz rozmowę, ba, głowiąc się za co on może mnie kochać Jak jestes kochana przez siostrę, brata, mamę, tatę, babcię, to chyba ich nie pytasz za co Cię kochają. Przyszłas na swiat w tej rodzinie i bliskosc relacji powstała w sposób naturalny. Z chłopakiem się spotykacie, bo cos mu przypadło w Tobie do gustu bardziej niz u innych dziewcząt a i on wydał Ci się ciekawszy niz wielu innuch. I tak długo jak będziecie o tym przekonani tak długo Wasza znajomośc będzie Was satysfakcjonowała. Skończy się z chwilą, gdy, któres z Was przestanie to drugie postrzegac w kategoriach wyjątkowości. Wiesz o tym i starając się temu zapobiec juz chciałabys stanąc na rzęsach aby byc tą naj...A tak się nie da. Albo Twoje walory bez sztucznego naginania sytuacji podpasowują Twojemu chlopakowi, albo nie i nic tu żadne akrobacje nie pomogą.

A nie możesz odwrócic kota ogonem i powiedziec sobie a po co ja się zamartwiam o czym będziemy rozmawiac. On tez ma język w buzi i może poprowadzic rozmowę ,do której ja dołączę. A jak mu się nie spodoba moja propozycja spędzenia czasu to on tez ma twórczą wyobrażnie i następnym razem zaproponuje cos, co jemu się spodoba a ja sprawdze przy okazji czy i mnie pasuje. A po zadawac sobie pytanie a za co on mnie kocha, przeciez ja jestem beznadziejna. Nie lepiej pomysleć, ze on tez nie wie na czym stoi, to niech się pomartwi czy ja go kocham i za co?

Ty szukasz w sobie jakby dziury w całym i zamiast cieszyć sie wspólnym spędzaniem czasu to jakby się zamartwiasz. A odwróc piłeczkę i pomysl, niezła ze mnie laska, on mi się podoba, ale niech nie będzie taki pewien siebie ,niech się stara i niech się martwi, czy ja jestem dośc zadowolona z naszej relacji. Po co Ty masz się martwić? Powiedz sobie, ze z nas dwojga zdrowiej, zeby on się martwił. A znając chlopaków az tak zamartwiał się nie będzie. Czyli oboje będziecie mieli otwarte umysły na radosne i wspólne spędzanie czasu.

Sama sugerujesz ze u 15 latków , mimo ze podchodzą serio do swojej znajomosci wydaje się mało prawdopodobne aby to byla milosc po grób z zaobrączkowaniem, dziecmi, wnukami. Rozumiesz, ze ta Wasza wazna znajomosc jest na Wasz najdłuzszy możliwy czas w tak młodym wieku. To ciesz się tym wspólnym czasem a nie zamartwiaj czy jestes dosc piękna, dośc mądra,dośc interesująca, dośc inteligentna. Na teraz jestes. Skoro jestes ,to czuj się królową życia a nie Kopciuszkiem.