Proszę o pomoc

[Gość s...m]

Witam, kilka lat temu musiałam się przeprowadzić z dnia na dzień do innego miasta. Bardzo to przeżyłam, musiałam opuścić moją rodzinę, znajomych i zmienić szkołę. Od tamtego czasu miewam okresy, w których gorzej się czuję. Nie mam ochotę nic robić, chce tylko spać, nie chce wychodzić z pokoju, brak apetytu, ciągły płacz, napady agresji itd. Taki stan potrafi u mnie trzymać się nawet kilka tygodni, a po jakimś czasie znika to do pewnego stopnia. Chodziłam kilka razy do psychiatrów w tym czasie i troche mi pomogli. W ostatnie wakacje wróciłam już do swojego dawnego domu. Miałam nadzieję, że wszystko minie i że będzie tak jak wczesniej. Od 4 miesięcy chodzę do 1 klasy liceum. Po 2 pierwszych dniach nie chciałam tam już wracać. Miałam mysli tylko takie, że nie dam rady i to nie dla mnie. Kiedy wracałam łzy same mi leciały, mialam znowu napady agresji, potrafilam rzucać telefon gdzie popadnie. Po jakimś czasie stopniowo zaczelo się polepszac i zaklimatyzowałam się w nowej szkole. Niestety od połowy listopada zauwazyłam powrót złego samopoczucia. Ciagle chodziłam senna, przemęczona nauką (dodam, że jestem osobą, która stara się o jak najlepsze oceny, a gdy dostaje gorsza potrafię się załamać tym), nie miałam ochoty z nikim sie spotykać, miałam ataki płaczu. Podczas przerwy świątecznej niesamowicie wypoczełam psychicznie i rozluźniłam. Niestety od 1 stycznia tak jakby coś we mnie pękło. Od tamtego dnia przesiaduje całe dnie w swoim pokoju, mam ataki płaczu i wielki spadek pewności siebie. Nie chodziłam w tym tygodniu do szkoły bo poprostu nie mogłam psychicznie. W srode rano, gdy już miałam wychodzić do szkoły automatycznie leciały mi łzy. Gdy pomyślę teraz o szkole jest mi nie dobrze poprostu. Bardzo chcę się uczyć i miec jak najlepsze wykształcenie w przyszłości, ale nie jestem w stanie byc w szkole. Nie wytrzymuje już psychicznie, powoli nie wiem co się ze mną zaczyna dziać.

[kikunia55]

" Bardzo chcę się uczyć i miec jak najlepsze wykształcenie w przyszłości, ale nie jestem w stanie byc w szkole. "

To trochę brzmi jakbym napisała mam skłonności do nadwagi, bardzo chcialabym być szczupłą, ale nie jestem w stanie przestac jadac słodkości i objadac się na kolację. Proszę o pomoc.

Może masz nadmiar ambicji i juz nie dajesz rady, bo w liceach faktycznie są programy dośc przeładowane. W całym Twoim póżniejszym życiu może być zbyt dużo obowiązków i będzie Ci cięzko o ile nie nauczysz się odstresowywać. Ile razy chodzisz na salę sportową? Uprawiasz jakąś gimnastykę, biegasz na basen, chodzisz na siłownię, na zajęcia taneczne? Jak nie wprowadzisz 2-3 razy w tygodniu zadan ruchowych to tym bardziej będziesz siedziała w pokoju i ryczała, bo ja juz nie daję rady. A masz bliskie kolezanki z ktorymi raz na kiedy się spotykasz, obgadasz swoją rzeczywistość, pożartujesz na temat najprzystojniejszych chłopaków w klasie czy w szkole?

Jesli prowadzisz taki tryb życia ze sportem i z koleżankami a mimo wszystko odpadasz to jak piszesz kiedyś pomogli Ci psychiatrzy, to do nich się udaj. Tyle, ze wchodzisz w okres burz hormonalnych i do pewnego stopnia Twoje złosci i hustawki są zrozumiale.