Nawracające napady złego nastroju - normalne czy nie?

[Gość angie66]

Witam, mam 16 lat i partnera z tego samego rocznika. Jest on osobą bardzo nieśmiałą, uległą, wycofaną, ma niską samoocenę i uważa, że nie zasługuje na zbyt wiele. Pojawiają się u niego „dołki” - myśli, że życie nie ma sensu, chęć odejścia z tego świata, przekonanie o własnej beznadziejności. Podczas ostatniego napadu szukał czegoś do samookaleczania się. Nadszedł on bez konkretnego powodu, akurat nie działo się nic, co mogłoby spowodować takie myśli. Chciał dusić wszystko w sobie, ale w końcu udało mi się przekonać go do wygadania się. Napisałam mu kilka motywujących słów i czuję, że choć odrobinę podniosło go to na nogi. Na co dzień, nawet gdy sytuacja jest zupełnie normalna, staram się zapewniać go, że w każdej chwili może do mnie napisać i wypaplać, co mu ślina na język przyniesie, a ja zawsze go wysłucham i w razie możliwości postaram się pomóc, a już na pewno zaoferuję duchowe wsparcie. Niestety, zaistniała sytuacja mnie niepokoi. Niekiedy miewa spadki nastroju i depresyjne myśli, ale to był pierwszy raz, kiedy chciał robić sobie fizyczną krzywdę i boję się, że z czasem dojdzie do czegoś gorszego. Co mogłabym zrobić, żeby zapobiegać takim dołków i w razie potrzeby ratować go z otchłani? Zrobiłabym dla niego naprawdę wszystko, gdyby miało mu to pomóc, mogłabym zerwać się w środku nocy i biec do niego tylko po to, by go przytulić i powiedzieć, jak bardzo go kocham i nie chce nigdy stracić.

[kikunia55]

No cóż, Matka Teresa jak nic.

A nikt Ci nie mówił, ze nie da się być w związku z partnerem i być dla niego terapeutą?

Ponadto niestety masz zbyt małą wiedzę jak poruszać się wsród objawów depresji, choroby dwubiegunowej, czy czegoś w tym stylu.

Sama widzisz, ze niestety Twój najdroższy powinien iśc do zawodowego terapeuty,lekarza. I najbardziej mu pomożesz jak go do tego namówisz.