Mam 14 lat. Jak się zdyscyplinować? Jestem bezstresowo wychowywan

[Gość Psychoaktyw]

Ok, teraz wiem więcej. Myślę że mimo wszystko powinieneś kontaktu z terapeutą. Temat może okazać się zwrotem akcji dla ciebie. Mógł bym zapytać o to czy jesteś jedynym mężczyzną w domu ale możesz tego nie zrozumieć. A i żebyś wiedział że mam uczciwie intencje w stosunku do ciebie i twojego problemu. Jesteś jeszcze dzieckiem a starasz się wejść bardzo silnie w dorosłego mężczyzne. Dlaczego ? Jak się dowiesz może i objawi trochę się zredukują. Nie wiem tylko głośno myślę. Na pewno będzie dobrze jak pisałem jesteś bardziej inteligentny niż sam myślisz i podejrzewam że u psychologa już byłeś ale pytania nie przypadły tobie dlatego próba tutaj. Obym się mylił to szansa na podjęcie kontaktu z terapeutą.

[Gość Asperger 40]

Zespół Aspergera - przyczyny
Do tej pory nie ustalono jednoznacznych przyczyn występowania zespołu Aspergera. Hans Asperger na podstawie swoich obserwacji dzieci z syndromem oraz ich rodzin, zwłaszcza ojców, wysnuł wniosek, że zaburzenie to ma podłoże genetyczne. Choć nie odkryto jeszcze konkretnego genu, który odpowiadałby za rozwój zespołu Aspergera, teoria ta ma silne podstawy poparte dowodami empirycznymi. Między innymi zaobserwowano, że zespół Aspergera częściej występuje u dzieci, których rodzice zdradzają pewne symptomy tego zaburzenia, jednak w ograniczonym zakresie (np. problemy w kontaktach międzyludzkich).

Ryzyko wystąpienia Zespołu Aspergera u dziecka wzrasta też w przypadku, gdy ojciec ma więcej niż 40 lat.

[Gość Kuba2023]

~Psychoaktyw

Ok, teraz wiem więcej. Myślę że mimo wszystko powinieneś kontaktu z terapeutą. Temat może okazać się zwrotem akcji dla ciebie. Mógł bym zapytać o to czy jesteś jedynym mężczyzną w domu ale możesz tego nie zrozumieć. A i żebyś wiedział że mam uczciwie intencje w stosunku do ciebie i twojego problemu. Jesteś jeszcze dzieckiem a starasz się wejść bardzo silnie w dorosłego mężczyzne. Dlaczego ? Jak się dowiesz może i objawi trochę się zredukują. Nie wiem tylko głośno myślę. Na pewno będzie dobrze jak pisałem jesteś bardziej inteligentny niż sam myślisz i podejrzewam że u psychologa już byłeś ale pytania nie przypadły tobie dlatego próba tutaj. Obym się mylił to szansa na podjęcie kontaktu z terapeutą.

W sumie to ta, jedynie w weekendy jest drugi mężczyzna (tata) ale nie kosi trawy, nie pracuje w jakimś warsztacie tylko spędza sobie z mną i z mamą czas. W soboty mam treningi o 10:30 a pociąg mam o 7:30 wracam o 13 zazwyczaj padnięty i głównie ten czas spędzam oglądając NBA, ćwicząc, pracując głową, ale rozmawiam z nim, i w sumie nie brakuje mi go, bo wystarcza mi to, że mogę z nim pogadać w weekendy.

Taki już mam charakter. Doszedłem do wniosków, że nic nie jest za darmo i sam muszę zadbać o swój los. Mimo przeciwności losu osiągnę to co zamierzam osiągnąć, a upadki nie będą moją porażką, tylko motywacją, by brnąć przed siebie i osiągnąć mój cel. Im prędzej się usamodzielnie tym lepiej, tym bardziej, że będę musiał o 6 na pociąg iść po podstawówce i będę mieć 4 wfy codziennie, do tego treningi w drużynie. Wiem, że będzie piekielnie ciężko, lecz droga na sam szczyt prowadzi przez piekło.

A i nie byłem u psychologa nigdy. Wcześniej byłem grubasem bez ambicji z przeciętnymi ocenami, zapatrzonym w siebie i myślącym, że wszystko zostanie mi wyłożone na tacy. Od roku słucham takich ludzi jak Eric Thomas, Gregg Plit, Will Smith, Michael Jordan i wiele innych. Głównie dzięki nim ukształtowałem swój nowy charakter. W wakacje mój wujek chciał sobie odebrać życie (już wszystko z nim ok) no i codziennie płakałem, i miałem uczucie, że mam depresję (wiem, to głupie) i się zamieniłem w jakąś cipe. Dobrze, że te czasy minęły

[Gość Psychoaktyw]

Ok, Pamiętaj że w szkole też są pedagodzy i psycholodzy i nigdy? Nawet jak nauczyciel kazał?
Tak czy inaczej dla mnie jesteś 100 %
normalnym dzieckiem, może ktoś mówi Ci że ty to już jesteś mężczyzną i tak powinieneś się zachowywać ale wież mi że nawet jeśli byś miał 2.00m wzrostu i skakał jak Jordan dalej jesteś 14letnim dzieckiem chłopcem potrzebującym silnego wsparcia rodziców. Kwestia ojca to kwestia pewnych nabytych wzorców w tym dobrym oczywiście znaczeniu których ty nie miałeś szansy zakodować a jest ich dużo więcej o których dowiesz się a dowiesz bo jesteś inteligentny. Zazdroszczę Ci że w wieku 14. Lat ogarniasz temat ale są kwestie które lepiej poruszyć może ze specjalistą. Powodzenia

[Gość Kuba2023]

Znaczy z Panią pedagog często rozmawiam, głównie o mojej przyszłości, bo jest to też doradczyni zawodowa i bardzo lubię z nią rozmawiać, bo się dowiaduję bardzo ciekawych rzeczy.

W sensie nie próbuje udawać jakiegoś heroicznego mężczyznę, tylko staram się tak jakby przygotować się na upadki, których pewnie doświadcze tysiące, jak nie miliony w swoim życiu. No ale nie idę do internatu (mam 60km do przyszłej szkoły) tylko pociągiem będę dojeżdżać, bo nie chcę się oddzielić od rodziny. Najlepiej się czuję w mojej miejscowości gdzie praktycznie każdego znam.

[Gość Kuba2023]

Co do tych napadów agresji, to postanowiłem, że będę robić taką metodę jak nie daj Boże będę chciał sfaulować kolegę na wfie, czy przeciwnika. Po prostu sam do siebie powiem, że jestem zdenerwowany i policzę do 10. podobno działa

[Gość Psychoaktyw]

Ok, niech moc będzie z tobą.
Nie musisz tak silne przygotowywać się na upadki ponieważ skąd wiesz że będzie ich tak dużo.

[Gość Agula]

A probowales jakis innych drog oprocz koszykowki?Czy po prostu sam doszedles do wniosku ze koszykowka ci najbardziej pasuje?Bo jak tutaj jedna z osob napisala to gra zespolowa -trzeba umiec zgrac sie z cala druzyna-ja na przyklad nie potrafie,moj syn tez nie,wiec drogi jakie mu pokazywalam byly rozne-nie wiedzialam co mu bedzie pasowalo jako dziecku.I probowal roznych sportow,roznych zainteresowan-innymi slowy mowiac roznych sciezek-ktoras mogla okazac sie jego droga i tak sie stalo.Wybral strzelanie,plywanie,kendo.

[Gość Jerry]

Jeśli zdecydujesz się na rozmowę z psychologiem, to polecam Ci tę poradnię - https://www.helpkids.pl/psycholog-dla-mlodziezy/ Mają naprawdę super specjalistów, wiem z doświadczenia, chodzę tam ze swoim synem.