Co się ze mną dzieję

[Gość Tomek Kowalski]

Zacznę od tego ze mam 16 lat i mam problemy czuję sie dziwnie cały czas gorszy zmęczony zagubiony bez pasji czuje się jak wrak pusty nie mając nic pasji życia przyjaciół jestem sam jak palec ale nie o to chodzi raczej o to ze nie potrafię tego zmienić iśc robić coś zacząć ćwiczyć zacząć żyć bo się boję albo jestem zmęczony najlepiej bym siedział cały czas w domu i nic nie robił bo co zrobię mi nie wychodzi nie wiem co zrobić mówiłem mamie żeby iśc do psychologa ponieważ czuje się gorszy i karany przez boga ale stwierdziła ze wymyślam a ja nadal smutny człowiek który nie potrafi się cieszyć niczym chociaż czasami mam hustawki nastroju i nagle jestem radosny ale to na jeden dzień a pózniej zły albo smutny nie wiem co mam zrobić iść samemu do psychologa

[Lusy]

Tak...zacznij od szkolnego. Do innego musisz mieć zgodę rodziców,a oni lekceważą twój problem...jak widać.

[Gość Tomek Kowalski]

I co mam wejść i powiedzieć mam chyba mam depreche ? bez żartów nie wiem jednak czy się odważę iść do psychologa szkolnego

[Lusy]

No niestety, samo napisanie na forum,niczego nie zmieni.
Trzeba podjąć realne działania,bo tylko tak można sobie pomóc. Psycholog właśnie od tego jest,żeby pomagać w takich problemach. Musisz się przełamać,bo to nic strasznego, taka rozmowa z psychologiem.

[Gość do autorki]

Nie stawiaj sobie diagnoz.Od tego jest psycholog. Wejdź do gabinetu i powiedz że masz problem,z którym sobie nie radzisz.Reszta wyjdzie w trakcie rozmowy.
Powodzenia.

[Gość Karlita]

Mam dokładnie tak samo jak Ty... tylko trochę więcej lat (25) i coraz więcej obowiązków, co mnie dobija coraz bardziej i doprowadza do tego, ze nawet nie "umiem" zrobic sobie herbaty...
Mam nadzieje, ze uda Ci sie szybko z tego podnieść i nie zmarnujesz sobie życia. Wałcz póki masz jeszcze sile i ochotę żeby cos zmienić. 3mam kciuki! Powodzenia.

[unna-1]

Też potrafię usiąść i powtarzać sobie, że nic mi się nie chce, nie mam sił itd.
W końcu zdaję sobie z tego sprawę i zmieniam myślenie.
"Jestem energiczna, sprawna, zaradna" /itp/ -powtarzam to sobie i to pomaga. Udaje mi się otrząsnąć z tego marazmu, niemocy i zaczynam działać.
Cały czas powtarzam w myślach - jestem energiczna itp.- do czasu, aż znowu się wdrożę do działania.
Przez jakiś czas jest dobrze, potem znów -nic mi się nie chce-
Ponownie powtarzam formułki o tym, że jestem energiczna....i tak w kółko...

Nasze myślenie ma kolosalny wpływ na nasze zachowanie. Myślisz - nie mogę- to nie będziesz mógł.
Myślisz - poradzę sobie- to poradzisz sobie z najtrudniejszymi zadaniami.
Pamiętaj także, by zapewnić sobie trochę wysiłku fizycznego. Rusz się, zmęcz się, to pomaga.
Trzeba ćwiczyć ciało i umysł w jednakowym stopniu. Człowiek musi rozwijać się harmonijnie. Czyli odejdź od komputera, poćwicz lub idź na spacer.
A jeśli jest praca fizyczna, to usiądź i coś poczytaj, albo obejrzyj jakiś film dokumentalny, by umysł chłonął nową wiedzę.
Równowaga, to jest podstawa dobrego samopoczucia.
I pozytywne myślenie - dam radę!

[mgr Kamila Krocz]

Jesteś niepełnoletni, więc nie możesz sam udać się do psychologa czy psychiatry. Potrzebna jest zgoda rodziców. Możesz jednak o swoich problemach porozmawiać z pedagogiem/psychologiem szkolnym, a on może wpłynąć na Twoich rodziców, by przekonać ich, że potrzebujesz wsparcia.