Depresja? Nerwica?

[Gość 1004]

Witam pisze tu ponieważ chciałabym wiedzieć co mi dolega. Mam 17 lat. Zacznę od tego że w czerwcu tego roku dostałam ataku duszności z powodu których wylądowałam w szpitalu. Nie robili mi żadnych szczegółowych badań tylko stwierdzili podejrzenie tęzyczki. Sytuacja powtórzyła się również w lipcu i z jej powodu również zostałam odwieziona do szpitala. Tym razem powiedziano mi że to atak paniki. Byłam z tym u psychologa i psychiatry ale nie stwierdzili mi niczego konkretnego. Może dlatego że sama nie chciałam zbyt wiele mówić. Dodam że podczas tego pobytu miałam robione badania na których nic nie wykazało. A w obu sytuacjach po podaniu leku uspokajającego "atak" zatrzymywał się. Mniej więcej od tych sytuacji zaczęłam mieć problemy ze sobą. Zdarza mi się siebie skrzywdzić gdy na prawdę nie wytrzymuje tego co się ze mną dzieje. Dodam że od kiedy pamiętam miałam stany smutku, beznadziei itd a kiedy byłam mała okaleczalam się. O moim stanie tak naprawdę nie wie nikt może prócz mojego chłopaka który widzi ślady po samookaleczeniach ale nawet on nie ma dostępu do mnie. Od pewnego czasu znów zaczęły mi się śnić koszmary. Najczęściej takie w których ginę ja albo ktoś inny. Zaczęłam bać się zasypiac. Nie z powodu koszmarów. Po prostu odczuwam nieuzasadniony lęk. Mam momety w których zupełnie bez powodu zaczynam odczuwać niepokój. Dodam że gdy byłam w górach tzn na początku sierpnia wracając do domu a było to z 5 km zaczęłam odczuwać dziwny stan. Wszystko wokół mnie przerażalo. Ja sama nie czułam się żywa i chciałam jak najszybciej uciec od wszystkich. Przez całą drogę szłam jak marionetka : prosto, równo, nie oglądając się na boki. To było strasznie dziwne uczucie. Czasami bez powodu mam napady smutku, beznadziei, chce mi się płakać i kompletnie nie chce mi się żyć. Zazwyczaj nie mam siły na nic. Czasami, tak jak dziś nie mam siły nawet wstać z łóżka. Ostatnio gdy kładę się spać i wiem że zacznę wariowac biorę 2 tabletki aviomarinu. Lek na chorobę lokomocyjna. Działa na mnie usypiajaco. Żeby nie było mam też chwilę w których się śmieje i te w których się uśmiecham. Ostatnio jednak czuje się coraz gorzej. Przepraszam za tak długi tekst. Mam nadzieję że pomożecie mi stwierdzić o co w tym wszystkim chodzi.

[mgr Kamila Krocz]

Przez Internet nie można postawić diagnozy, ale spektrum Twoich objawów może wskazywać na zaburzenia depresyjno-lękowe, czyli mówiąc prościej masz mieszankę depresji (obniżonego nastroju) z nerwicą (stanami lękowymi). Najczęściej bywa taki stan określany jako nerwica lękowa, choć medycznie jest to określenie niepoprawne, nie funkcjonujące w klasyfikacjach diagnostycznych. Konieczna jest konsultacja u lekarza psychiatry i wdrożenie leczenia (leki i/lub terapia). Pozdrawiam!

[Espiritual]

Dobry wieczór .
Zaburzenia nastroju są poważnym problemem zdrowia publicznego na całym świecie.Dr.Scott (1995) przedstawił pracę, w której zwrócił uwagę, że osoba zmagająca się z tego typu zaburzeniami traci dziewięć lat życia, dwanaście lat normalnego stanu zdrowia i czternaście lat zdolności do pracy.
Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) we wnioskach z badań przeprowadzonych przez dr. Murraya (1996) ogłosiła, że z dziesięciu patologii, które najbardziej obezwładniają ludzi, pięć należało do zaburzeń psychiatrycznych o podłożu depresyjnym,
Pacjenci na drodze do poprawy stanu zdrowia napotykają zwykle dwie przeszkody: pierwszą jest błąd w diagnozie; druga to niewystarczające i nieodpowiednie leczenie, a przede wszystkim częsta hospitalizacja i brak ustępowania psychotycznych objaw, co odciska piętno na pacjentach. Dzieje się tak, ponieważ pacjenci nie są leczeni przez specjalistów, a w większości przypadków przyjmowani są przez osoby ,które nie są lekarzami psychiatrami.
Depresja charakteryzuje się zmniejszeniem energii, motywacji, zdolności do odczuwania przyjemności i radości. Osoby chorujące na depresję cierpią z powodu obniżenia nastroju (patologiczny smutek), co wpływa na spadek rozumowania, koncentracji, pamięci i umiejętności organizowania oraz planowania. Towarzyszą temu obawy i zamartwianie się nawet w sytuacjach banalnych. W rezultacie następuje izolacja i wycofanie społeczne, brak inicjatywy, zainteresowania i przyjemności (anhedonia), utratę lub zmniejszenie
popędu płciowego, bezsenność lub nadmierną senność, wielki apetyt lub jego utrata, zwiększone uczucie zmęczenia – powoduje to zwiększenie lenistwa, trudność w wykonywaniu zadań, które wcześniej były częścią codziennej pracy, zdecydowanie się na przebywanie większości czasu w łóżku; skutkiem jest również przebywanie w zaciemnionym pokoju, utrata i brak zainteresowania kontaktami z innymi ludźmi, unikanie higieny osobistej, uczucie pesymizmu, rozpacz, smutek, niepewność, strach, poczucie beznadziejności, niska samoocena, przesadne poczucie winy, pustka ,a nawet chęć i próby popełnienia samobójstwa.
Leczenie depresji polega na działaniu zespołu złożonego ze specjalistów rozmaitych dziedzin – psychiatrów, terapeutów i pracowników społecznych. Zastosowanie stabilizatorów nastroju typu lit poprawia samopoczucie chorego i zmniejsza liczbę nawrotów choroby. Niestety nadal nie ma żadnego lekarstwa ani sposobu leczenia, a więc stosowane środki terapeutyczne są tylko doraźne.
Medium uzdrawiające całkowicie bezpłatnie oferuje swoją wiedzę o uwolnieniu duszy. Mówiąc ogólnie, centra spirytystyczne mają do zaoferowania wsparcie duchowe oraz leczenie poprzez „nakładanie rąk”. Nie zawsze są one jednak w stanie pomóc duszy, której towarzyszy lęk przed poznaniem procesów psychologicznych w niej zachodzących i obawa przed stawieniem czoła wyzwaniu.
Jednym z najlepszych i najbardziej efektywnych sposobów postępowania jest zaproszenie chorego do działań socjalnych, charytatywnych, zaproponowanie modlitwy i lektury odpowiednich wskazówek duchowych.
Jesli szuka Pani pomocy proszę wygoglować Polskie centum uzdrawiania duchowego i fluidoterapii.Proszę napisać maila do Pana ,który uzdrawia.Pan całkowicie bezintereownie pomaga osobom w różnych chorobach,
Serdecznie zapraszam do obejrzenia materiału na temat depresji -spojrzenie duchowe.