Agresja i nerwowość a nerwica

[Gość Problemas]

witam. jestem dziewczyna. mam 14 lat. mam problemy z agresja. gdy kloce sie z mama, i sie baardzo zdenerwuje, to jestem nieobliczalna. trzaskam drzwiami, moge zniszczyc wiele rzeczy. rzucilam ladowarka o sciane, i zrobilam dziure w scianie. rzucilam telefonem i rozbilam ekran. musze cos rzucac. co kolwiek co mam pod rekoma. gdy ide ulica sama to zawsze mam wrazenie ze ktos za mna idzie i chce mnie okrasc. caly czas sie odrwracam i sie boje. najgorsza jest jednak ta agresja.
Jak się ostro pokłóce z mama lub tata lub bratem i nikogo nie ma w kuchni, to idę, biorę największy i najostrzejszy nóż i się tnę. gdy jestem wsciekla to musze w cos lub kogos bic. uderzac. mam pileczke antystresowa, to ja zaczynam bic i gryźć. ale nic nie pomaga. rzucanie telefonem tez nic nie pomoglo. tylko pogorszylo bo zepsulam go. nie wytrzymuje juz po prostu. NIE WIEM CO ROBIC. POMOCY!!!!!!!!

[Gość magda2]

Witam, tak agresywne zachowanie nie jest normalne. Musisz się nauczyć odreagowywać złość i zdenerwowanie w inny sposób. Pomóc Ci w tym może psycholog. Czy zastanawiałaś się już nad takim rozwiązaniem?

[Natalia Bator]

Myślę, że powinnaś porozmawiać na ten temat z mamą i udać się do psychologa. Twoja nerwowość i rzucanie przedmiotami to jeden problem, natomiast cięcie się, a więc autoagresja to problem drugi i nie wykluczone, że w tym wypadku potrzebny będzie nie psycholog ale psychiatra. Musisz koniecznie porozmawiać z mamą i rozpocząć terapię. Wiedz, że możesz zrobić krzywdę komuś lub sobie, dlatego koniecznie musisz zasięgnąć porady specjalisty. Powodzenia!

[Gość Mania2192]

Witam!
Mam następujący problem. Jestem ze swoim chłopakiem 2 lata ja mam 21 lat on 23. Na codzien jest nam bardzo dobrze, mamy dobry kontakt ze sobą, świetnie się bawimy razem i czuję że nadajemy na tych samych falach. Ale od początku związku nasze kłótnie są bardzo wybuchowe. Najgorsze jest to że ja podczas kłótni jestem spokojna do czasu a gdy już mnie wyprowadzi z równowagi zaczynam przeklinać do niego wczoraj np. powiedziałam że jest popie*** i że jest "jeb** cwelem" do tego wiem ze w takim momencie gdy to mowie w ogole nad sobą nie panuję. Kocham go i nie wyobrażam sobie traktowania go w ten sposób tym bardziej podejrzewam że z czasem i on zacznie przeklinać do mnie i będziemy tworzyć patologie. Myślałam już o pójsciu do psychologa ale sama nie wiem co mam robić. Wiem ze moja agresja może byc tez stąd ze wcześniej miałam partnera przy którym wychodziłam z siebie żeby było dobrze miedzy nami ale on był na to obojetny. Bylam w nim zakochana a on to wykorzystywał. Nie bylo u mnie w rodzinie nigdy żadnej agresji słownej ani przemocy.
Rodzice raczej komunikowali się bez zbędnych przekleństw,popychanek. Proszę o pomoc co mam zrobić. Czy możliwe jest to że po prostu nie pasujemy do siebie i podczas kłótni juz mam dość tych dyskusji i wybucham? Odrazu po wybuchu załuje tego zaraz chce mi sie płakac i idę go przeprosić. Boje sie ze odejdzie bo ile mozna cos takiego wytrzymać? Ja na jego miejscu już dawno bym odeszła. Uwazam ze u nas jest wszytko ok naprawde nie mogę nażekać nie uważam też ze zasługuje on na takie traktowanie bo w sumie co by nie było nie powinnam go wyzywać w taki sposób jest mi z tym źle. Proszę o odpowiedź