czy to dobra defiinicja depresji?

[Gość czyto]

Zdaję sobie sprawę, że w depresję łatwo popaść tym, którzy dużo już osiągnęli i są w stanie osiągnąć, ale ich ambitne plany zżera depresja. Czy moja definicja poniżej jest odpowiednia?

depresja - stan w którym człowiek jest kawałem mięsa nieumiejętnym do funkcjonowania

Ja osobiście, czuję się strasznie sama. Z jednej strony mam rodziców, ale to co robili wobec mnie, poza troską, to ograniczanie mnie w kwestii kształtowania charakteru, chcieli mnie zrobić na swoją modłę i to zrobili. Czuję się strasznie sama, uwięziona. Jednocześnie na pytanie: "Czy chcesz szukać przyjaciół?" odpowiadam Nie. Chyba przedewszstkim nie mam weny ani ochoty walczyć ze swoim stanem, z samą sobą. Taka ewidentna samodestrukcja. Czuję, trochę czuję, że rodzice nie dali się rozwinąć mi w pełni. Dali mi poniekąd więcej wolności niż inni rodzice swoim dzieciom. Ale czuję, że sprawili, że jestem wstydliwa. Że nie mam tego czegoś "mojego", nawet w sensie materialnym. Takie..utopienie się w zakazie spełnienia marzeń..Takie..chodzenie schematami, by mieć na chleb..Takie...powtarzające się cierpienie..Taka nieumiejętność życia. Takie..takie..taka nicość. Brak charakteru. Charakter który jest tak obciachowy i niedzisiejszy, że nie mam ochoty żyć. Oglądałam porno. Czasem mam myśl, że chciałabym to robić. Przyjemne, szalone, pełnia życia.

[rafik54321]

Depresja to przede wszystkim brak zadowolenia z życia, z samego siebie, brak poczucia szczęścia i radości... To jest sednem depresji, a powodów może być miliard, od traumatycznych przeżyć (np alkoholizm rodziców czy gwałt), po przez złamane serce i zawody miłosne aż po wypalenie człowieka (poczucie że już nic mu się nie chce).

Podstawowo można rozróżnić 2 rodzaje depresji:
- traumatyczne,
- i wypalenia osobistego.

Te drugie łatwiej naprawić, gdyż wystarczy tylko trochę nowych wrażeń dla osoby, nowy cel w życiu i już.
Gorzej z tymi pierwszymi, gdyż to wyjątkowo indywidualny temat, zwykle wielopoziomowy.

Ty uważasz że jesteś ograniczona. Wcale tak nie jest. Ty tylko nie wiesz, że możesz kształtować swój charakter świadomie. Możesz być dokładnie taka, jaka chcesz być, możesz być otwarta i towarzyska, można się zmienić. Paradoksalnie wcale to nie jest aż takie mega trudne. Jeśli chcesz być towarzyska, to po prostu wejdź w towarzystwo ludzi i zacznij rozmowę, to z jedną osobą, to z drugą... I już. Wiem że najtrudniej jest się na to odważyć, ale potem już jest z górki ;) .

Odpowiedz sobie na pytanie, czego chcesz od życia?

[Gość Mahometka_A]

Hejka:)
Nie jesteś sama, nie jedna kobieta tak miała/ma. Już zrobiłaś pierwszy krok, zaczęłaś szukać pomocy,> chociaż oboje wiemy, że nie jest to Twój 1/wszy wątek w tym miejscu<. Masz pragnienia, chcesz dążyć do celu, ale za każdym razem spotyka Cię rozczarowanie. Nie tego oczekiwałaś, nie wiesz co dalej masz zrobić?. Już Ci tłumaczę- określ nowe marzenia, cele i nie poddawaj się, lecz wstań, podnieś się z ziemi i idź dalej, aż w końcu osiągniesz swój zamierzony cel;-)<br />
Główna przyczyna Twoich życiowych niepowodzeń to nieśmiałość.

Do rafika. Osoby nieśmiałe, ogólnie boją się zmian, brak im akceptacji siebie, brak pewności siebie itd... A więc raczej wątpię w to, aby w tym przypadku wystarczyło tylko zmienić swój sposób myślenia i już wszystko gra i buczy jak należy. Mi natomiast wydaje się, iż ta osoba potrzebuje pomocy psychologa, który z czasem pomoże jej uporać się z problemami, które już od dosyć dawna siedzą w jej głowie.

I ponownie do autorki.
Ps... I kiedy Cie dołek bierze, pomyśl o osobach chorych, niepełnosprawnych - oni potrafią cieszyć się życiem.
Nie wstyd Ci?

Pozdrawiam. Mahometka_A

[rafik54321]

~Mahometka_A

Hejka:)
Nie jesteś sama, nie jedna kobieta tak miała/ma. Już zrobiłaś pierwszy krok, zaczęłaś szukać pomocy,> chociaż oboje wiemy, że nie jest to Twój 1/wszy wątek w tym miejscu<. Masz pragnienia, chcesz dążyć do celu, ale za każdym razem spotyka Cię rozczarowanie. Nie tego oczekiwałaś, nie wiesz co dalej masz zrobić?. Już Ci tłumaczę- określ nowe marzenia, cele i nie poddawaj się, lecz wstań, podnieś się z ziemi i idź dalej, aż w końcu osiągniesz swój zamierzony cel;-)<br />
Główna przyczyna Twoich życiowych niepowodzeń to nieśmiałość.

Do rafika. Osoby nieśmiałe, ogólnie boją się zmian, brak im akceptacji siebie, brak pewności siebie itd... A więc raczej wątpię w to, aby w tym przypadku wystarczyło tylko zmienić swój sposób myślenia i już wszystko gra i buczy jak należy. Mi natomiast wydaje się, iż ta osoba potrzebuje pomocy psychologa, który z czasem pomoże jej uporać się z problemami, które już od dosyć dawna siedzą w jej głowie.

I ponownie do autorki.
Ps... I kiedy Cie dołek bierze, pomyśl o osobach chorych, niepełnosprawnych - oni potrafią cieszyć się życiem.
Nie wstyd Ci?

Pozdrawiam. Mahometka_A

Nie jestem fanem psychologów. Zwykle przynoszą więcej szkody niż pożytku.

To co ja zaleciłem to coś podobnego co ty. Również psycholog nic więcej nie zaleci, a w zasadzie zaleci tylko mały % z tego (tak aby podleczyć a nie wyleczyć).

[Gość Mahometka_A]

Znam wiele przykładów, gdzie osoba, której pomagał psycholog stała się kimś niemal nie do poznania. Oczywiście mam na myśli zmiany pozytywne.
Niech idzie, sprawdzi, zobacz, przekona się sama. Cóż... w najgorszym wypadku będzie, tak jak jest teraz.

Ps... Każdy człowiek jest inny, nie powinieneś zatem zakładać, że skoro psycholog nie pomógł Asi, Basi, Jolasi to, też nie pomoże jej. Wszystko zależy od fachowości specjalisty, rodzaju zaburzeń, a przede wszystkim jej otwartości i chęci "współpracowania"

Pozdrawiam. Mahometka_A

[mgr Kamila Krocz]

czyto, ewidentnie masz obniżony nastrój i nie potrafisz czerpać radości z życia. Zamiast pielęgnować w sobie żal do otoczenia, rodziców, losu, weź sprawy w swoje ręce. Zdaję sobie sprawę, że jest Ci ciężko i trudno zrobić pierwszy krok. Określ swoje cele, marzenia. Czym się interesujesz? Nie porzucaj swoich pasji, poświęć się temu, co lubisz i co sprawia Ci przyjemność. Niech to będzie punktem zapalnym do pozytywnych zmian w Twoim życiu. Pozdrawiam!