20 lat i problem z rodzicami

[Patuuuska96]

Zacznę od tego iż kiedyś już pisałam na podobny temat,radzono mi by się wyprowadzić-nie posłuchałam.
Mam teraz 20 lat,niedługo 21. Problem zaczął sie kiedy zaczęłam pełnoletność. Narzeczona mojego taty mi wszystkiego zabrania a tata bojąc sie jej stoi po jej stronie. Mam nie wychodzi od 7 lat. Caly ten czas ja wychodziłam na zakupy,codziennie. Urodziła sie siostra,to ja wychodzę z nią wychodzę,gdy jest chora jeżdżę do lekarza. W domu tez wszystko ja robię. Jestem teraz z chlopakiem,nie ma dnia byśmy się nie pokłócili przez rodziców. Z chlopakiem mogę widzieć sie raz na tydzień,zabrania mi iść do pracy,a nie wyjde z domu dopóki nie posprzątam w mieszkaniu. Najstarsza siostra i chłopak radzą mi bym sie wyprowadziła. Ale boje się im to powiedziec. Bo wtedy wszystko spadnie na tatę. Poradźcie mi co byście zrobili. Ja dostaje juz powoli z głową. Mogę zamieszkac u chłopaka ale moim priorytetem jest znalezienie pracy.

[Gość hmmmmmmm]

Jeśli pracujesz i studiujesz wyprowadź się , wynajmij mieszkanie , długo nie pociągniesz musisz się zacząć stawiać bo cie stłamszą a chyba chcesz mieć swoje życie , i być niezależna

[Patuuuska96]

No właśnie problem w tym iż nie studiuje lecz uczę sie zaocznie(każdy piatek i sobota) co w tym przypadku mam problem powiązać to z praca :/

[Gość hmmmmmmmmmmm]

no to praca dorywcza zajmij się pracą, zapisz się gdzieś na jakieś zajęcia na jakiś sport czy coś, nie wiem może zrób jakiś kurs zawodowy i się zacznij po trochu usamodzielniać, pokaż im że możesz , że stać cię na to, a jeśli to nie poskutkuje no to ignoruj ich

[Patuuuska96]

Tylko ze w domu nie da się wytrzymać. Caly czas słyszę obelgi w moja strona,w domu robię wszystko a matka tylko siedzi i nic nie robi. Nie ma dnia bym nie przeplakala bo naprawde nie mam sił. Chłopak może mnie wsiąść do siebie ale to na tymczasowo. Ale obiecał iż pomoże mi i nie zostanę z tym wszystkim sama.

[Gość notclear]

troche duzo tego, ciezko sie doczytac o co Ci chodzi. ale tak czytajac miedzy wierszami, to mysle ze mozesz podziekowac Tatusiowi.

[unna-1]

Znałam dziewczynę, przyjechała z takiej "zapadłej wsi" jak to się mówi.
Też uczyła się, pracowała, wynajmowała pokój - czyli radziła sobie w tym obcym dla niej środowisku.
Liczy się odwaga, chęć zmiany, podjęcie decyzji.
Ty chciałabyś i boisz się. Więc przestań się bać, spakuj się i wyprowadź.
Jak boisz się z nimi rozmawiać, to zostaw im karteczkę z wyjaśnieniem, ale wcześniej napomknij, że o tym myślisz.

Na razie jesteś opiekunką do dzieci, gosposią , ale nic ci za to nie płacą. Równie dobrze możesz to samo robić u obcych, zarabiając przy tym pieniądze.
Inna dziewczyna pracowała na recepcji, w małym prywatnym hoteliku. Mówiła, że brakuje dziewczyn do pracy. Do tego praca jest taka, że można się uczyć i dogadać z właścicielką, odnośnie godzin pracy.
Inna /też ze wsi / pracowała jako kelnerka. Zarobki marne, ale z napiwków miała dwa razy tyle.

Czyli praca jest, trzeba tylko poszukać.
Odwagi. Działaj.
Masz chłopaka, więc nie zapominaj o zabezpieczaniu się, by nie było wpadki z dzidziusiem, bo wtedy na prawdę będzie ciężko.

[Patuuuska96]

Zrobiłam to. Odważyłam sie powiedziec wszystko swojemu ojcu. Nie mogłam patrzeć jak rodzice niszczą mój związek z chlopakiem. Powiedziałam tacie wszystko co leży mi na sercu. Powiedziałam również iż jesli nic się nie zmieni wyprowadze sie. Na co odpowiedział ze nam o tym zapomnieć ,że dopóki mieszkam z nim i jestem na jego utrzymaniu nie mam prawa sie ruszać. Żeby nie bylo mam gdzie sie podziać w czasie wyprowadzki. Ale co mam dalej zrobić ? ..

[Gość esorajt]

A po co mu o tym mówiłaś?

[mgr Kamila Krocz]

Patuuuska96, najpewniej Twój ojciec odebrał Twoje słowa jako "szantaż": "Jak się nic nie zmieni, to od Was odejdę". Z tym, że pewnie wychodzi z założenia, że nie zrealizujesz swoich "gróźb". Mniej mów, więcej działaj. Jeśli rzeczywiście chcesz tej wyprowadzki, najpierw rozejrzyj się za pracą, choćby dorywczą, by mieć choć trochę własnych pieniędzy. Fajnie, że możesz liczyć na wsparcie chłopaka, ale nie uzależniaj się od niego. Jesteś dorosłą, niezależną kobietą i masz prawo decydować o sobie. Odwagi! Pozdrawiam!

[unna-1]

Co masz dalej zrobić?
Nie wiesz tego? To po co mówisz o wyprowadzce? Tylko taki szantaż?
To prawda, że jeśli jesteś na ich utrzymaniu, mieszkasz tam, to obowiązują cię prawa tego domu.
Jeśli chcesz być samodzielna, to musisz znaleźć sobie pracę i wyprowadzić się.
Chłopak w momencie wyprowadzki ci pomoże, ale jak zrozumiałam, nie ma zamiaru "związać się z tobą", więc tym bardziej musisz liczyć tylko na siebie.
Jesteś pewna, że warto wszystko rzucić ?
Jeszcze raz zastanów się nad tym.