Nieśmiałość, małomówność, niska samoocena

[Gość ixis]

Już jako małe dziecko zawsze byłam osobą dość nieśmiałą, jednak teraz, gdy od dorosłości dzieli mnie zaledwie kilka miesięcy, postanowiłam zacząć coś zmieniać. Będąc w towarzystwie mam problem z wtrącaniem się w dyskusje, wymyślaniem tematu rozmów. Gdy z kimś rozmawiam, po chwili nie wiem co powiedzieć, nie mam żadnego pomysłu i zapada niezręczna cisza, przez co wolę unikać kontaktów z innymi ludźmi i ograniczam je do minimum, bo wiem, że taka rozmowa nie należy do najciekawszych. Przejmuję się opinią innych ludzi i to aż za bardzo. Uważam się za osobę gorszą od innych i nie pozwala mi to normalnie funkcjonować. Jak każdy człowiek mam kompleksy i nawet kiedy zacznę już coś robić w kierunku pozbycia się ich, brakuje mi chęci, motywacji. Nie mam żadnych chęci do życia, uważam, że ono mnie męczy. Nie widzę żadnych perspektyw na przyszłość, a swego czasu ciągle dopadały mnie myśli samobójcze, teraz nadal sporadycznie je miewam. Co robić?

[unna-1]

Pracować nad poprawą swojej psychiki, swojej samooceny.
Jesteś taki /taka?/ jak o sobie myślisz. Mowa ciała o zdradza, twoje zachowanie to zdradza, twój brak pewności to zdradza.
Zacznij sobie powtarzać, że jesteś interesujący, sympatyczny, energiczny i uśmiechnięty.
Ćwicz uśmiech, on przyciąga ludzi. Usiądź przed lustrem i ćwicz. Początkowo to będzie rozciągnięcie warg, ale stopniowo ten uśmiech będzie bardziej szczery i sam poczujesz się lepiej.
Dyskusje - spinasz się chcąc coś ciekawego powiedzieć, robi się sztucznie i niezręcznie.
A ludzie uwielbiają słuchaczy! Wystarczy uśmiech, wyraz aprobaty dla rozmówcy, pokazanie zainteresowania i zachęty, by ktoś dalej kontynuował.
A jak poczujesz się swobodniej, to sam z siebie, zaczniesz rozmawiać.
Powodzenia.

[mgr Kamila Krocz]

ixis, ewidentnie masz zaniżone poczucie własnej wartości, dlatego porównujesz się nieustannie do innych i oceniasz jako gorszą. Zauważasz swoje wady, deprecjonując zalety. Brakuje Ci pewności siebie, dlatego obawiasz się rozmów z innymi ludźmi i generalnie relacji towarzyskich. Boisz się po prostu, że kontakt z drugim człowiekiem obnaży Twoje niedoskonałości. W ten sposób pogłębia się u Ciebie lęk społeczny. Unna dobrze radzi - jeśli podejmujesz z kimś rozmowę, nie musisz nieustannie nadawać. To nawet byłoby nużące i denerwujące dla rozmówcy. A cóż złego, że zapada w trakcie dialogu cisza? Nie ma w tym nic złego! Co więcej, ludzie poszukują bardziej aktywnych słuchaczy, bo mogą się wówczas wygadać. Wszyscy chcieliby mówić, a nikt nie chce słuchać ;) Jeśli brakuje Ci pomysłu na temat do rozmowy, po prostu zacznij słuchać. To zachęci Twojego rozmówcę do mówienia, dzielenia się swoimi przemyśleniami. Poza tym, odsyłam Cię do tekstu: Jak podnieść poczucie własnej wartości? Znajdziesz tam kilka przydatnych ćwiczeń i wskazówek. Pozdrawiam i powodzenia!