Codzienne upijanie się od 2,5 roku

[Gość moj_brat_pije]

Mój brat pije od 2,5 roku alkohol codziennie już. Tzn. codziennie się po prostu upija. Przez ten czas miał tylko jednodniową przerwę w piciu alkoholu. Codziennie prosto z pracy idzie do sklepu i kupuje cała reklamówkę piw i do wieczora jest już pijany. Rano idzie do pracy normalnie- śpi po 3, 4 godziny. W pracy nie kontrolują, ale napewno ma troche tego alkoholu we krwi z nocy. Brat ma 27 lat, pije od 17 roku życia, z tym, ze jak był młodszy pił raz w tygodniu, piekło zaczęło się, gdy zamieszkał w akademiku na studiach- bo wtedy zaczał pić codziennie, ze studiów go wyrzucono i przez kilka lat w domu pił tak co 2 lub 3 dni, natomiast od 2,5 rokut pije juz każdego dnia- a raczej upija się. Pije jedynie piwo- rzadko kiedy wódkę. Rodzice sa starsi, schorowani, nie mają wpływu na niego i ja też, gdyz mam 14 lat. mam pytanie, czy jeżeli brat pijejuż przez 2,5 roku codziennie piwo, to czy może mieć po takim czasie jakieś problemy np. z wątrobą, o których nie wie? Aha, brat tez pali bardzo dużo- bo 2 paczki dziennie.

[Gość Dark_Riwers]

Nie tak z wątrobą, jak z trzustką.
Ale bez obaw. Zapewne jego obydwa narządy jeszcze z osiem, góra dziesięć lat permanentnego picia alkoholu jakoś przeboleją. Potem przyjdzie czas przewlekłego zapalenia trzustki, a na koniec rak.
Smutne, ale raczej prawdziwe:)

[mgr Kamila Krocz]

Twój brat przejawia niebezpieczny styl picia, który jest wstępem do rozwoju choroby alkoholowej. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że on nie ma świadomości, ze ma problem z piciem. To Ty jako młodsza siostra dostrzegasz, że jest źle. On niczego złego w swoim zachowaniu najprawdopodobniej nie widzi. Sama niezbyt wiele możesz zrobić. Najlepiej, gdyby Twój brat udał się do jednej z placówek lecznictwa wymienionej pod poniższym linkiem: http://www.parpa.pl/index.php/placowki-lecznictwa Pozdrawiam i powodzenia!

[Gość dzmeria]

Mój mąż był alkoholikiem ,matka też. Mąż zaczynał od picia piw, potem przeszedł na picie wódki. Pił nieprzerwanie przez 1,5 roku, w pracy i poza nią, aż pewnego dnia na zjeździe dostał padaczki alkoholowej, pogotowie go zabrało, ale on pił dalej i tak skończyła się nasze małżeństwo. Próbowałam wnosić różne metody pomocy przez czas kiedy byliśmy razem, początkowo spokojne rozmowy, potem krzyki, potem znowu spokojnie, próba wizyt u psychologa, ale nie chciał nawet o tym słyszeć. Zdrowotnie było u niego coraz gorzej, po pewnym czasie dostał żółtaczki, nie pił prze 2 tygodnie, potem znów zaczął. Zagroziłam mu rozwodem , a ten poszedł z kumplami się nachlał:) Matka podobnie, ukrywała alkohol, dostała marskosci wątroby i wodobrzusza, 2 razy byłam z nia w szpitalu. podali jej leki, odesłali do domu, matka dalej popija. Nie dają rezultatu ani spokojne rozmowy ani krzyki. Tak więc doszłam do wniosku, że jeśli ktoś chce przestać pić to przestanie. Ja już podeszłam do tego olewczo, to ich zdrowie. Nie ma innego wyjścia.

[mottone]

Jak brat nie będzie miał motywacji (zew. w postaci np. realnej groźby czy wew.), to nie przestanie pić. Przy dobrych wiatrach, weźmie na chwilę na wstrzymanie. Możesz spróbować rozmów, może coś go tknie... Jeśli nie, to szkoda Twojego czasu i energii.

[Gość moj_brat_pije]

Brat kilka lat temu wyladował w szpitalu, ponieaż pluł krwią, ma też od kilku lat okropny przewlekły kaszel, ale w szpitalu nic nie wykazało. Było to po tym, jak pił bez przerwy w akademiku. Na szczęście go wyrzucili ze studiów po tym, jak pijany poszedł na egzamin, bo chyba tam by się zapił, gdyby został do końca studiów. Brata niczym się nie da nastraszyć- nawet marskosci się nie boi, śmierci sie nie boi, nic sobie nie robi z tego. Ostatnio poznał porzadną dziewczynę, ale zamiast kontynuować znajomość, to gdy zobaczył, ze jej na nim zalezy... zerwał kontakt, zeby się nie dowiedziała, ze on pije i jest taki, choć dziewczyna go zainteresowała, ale chyba woli alkohol, skoro wolał skończyć znajomość zamiast skończyć picie.